پاسداران سپر دفاعی ایرانند و با شهادت عهدی دیرینه بسته اند

به گزارش خبرگزاری بسیج از خراسان رضوی، سردار سرتیپ پاسدار سید هاشم غیاثی، فرمانده سپاه امام رضا علیه السلام در یادداشتی که به مناسبت سالروز میلاد با سعادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و روز پاسدار نگاشته، آورده است.

پاسداری نقطه پایان ندارد و پاسداران با عهدی که با حضرت روح الله بسته‌اند تا پای جان ایستاده اند.
متن این یادداشت که به رسانه ها ارسال شده است را در ادامه می‌خوانیم...

ما پاسداریم، جانبازیم. به این افتخار می کنیم. دلیلش هم در نسبتی است که میان خود و خالق تعریف کرده ایم. در هندسه ای زیست می کنیم که امامت و ولایت، آن را طراحی کرده اند. به منطقی زندگی خود را سامان می دهیم که هم نظامات باطل را بی سامان کند و هم به زندگی مردم در تراز حیات طیبه، سر و سامان بخشد.

بر همین اساس است که هر جا خطر هست، پاسدار خاطره می سازد. خاطره هایش هم خط به خط، در خطِ خداست. پاسدار، خود را نمی بیند. اگر چشم به خود باز کند که پاسدار نیست. خدا را باید ببیند و دستانش در خدمت به خلق خدا، زخم بردارد.

ما این تراز را در حماسه دفاع مقدس، تعریفی سرخ داشتیم. دفاع از سرحدات ایران عزیز، دفاع فرامرزی از حقیقت و انسانیت و حق حیات آزادانه برای زندگی، ادامه همان منهج روشن است. کم شهید نداده ایم در این عرصه. هرکدامشان، تجسم این نگاه بودند.

سلسله جلیله شهادت در لباس پاسداری، چون سلسله جبال به هم پیوسته، پیوستگی ایران عزیز را تضمین می کند و هم حراست از جانمایه وطن که انقلاب اسلامی است را در کنار ارتش قهرمان و سایر نیروهای مسلح، به عهده می گیرد. در نگاه پاسداری، نیروی مسلح، باید "نیرویِ مُصلح" هم باشد. محمد بروجردی، مهدی و حمید باکری، نورعلی شوشتری، عبدالحسین برونسی، محمود کاوه، ابراهیم همت، و.... نام های بلندی هستند که پاسداری را به درستی و در اوج تعریف کرده اند.

هرکس امروز هم بخواهد این لباس را بپوشد باید خود را به این انسان های معیار، بسنجد و هرروز عیار خود را بالاتر ببرد. در نظام پاسداری، هر روز مان باید بهتر از دیروز باشد. ناپذیرفتنی است که امروز را شبیه دیروز، سر کنیم چه رسد که -خدای نکرده- بخواهیم روزی را بگذرانیم که عیار خدمت ما کمتر از دیروز باشد.

ما پاسداریم، جانبازیم. زندگی ما باید در میانه راه جانبازی و شهادت باشد. جز این هر مسیری را کسی پیش بگیرد، طریق پاسداری نیست. پاسدار وقتی لباس سبز را پوشید با خدای خود عهد کرد که خود را مدام در عاشورای تکلیف ببیند. فقط هم حرف جنگ و تفنگ برداشتن نیست.

عاشورا تعریف روزآمد دارد و پاسدار به این تعریف زندگی شخصی و حرفه ای خود را سامان می دهد. خطر، به هر قسم که رقم خورد، او در میدان است. همه ظرفیت های خود را همواره فعال نگه می دارد تا دشمن نتواند برنامه های بالقوه خود را بالفعل کند.

در این راه هم تیر باشد را به جان می خرد، تیغ باشد را هم. برای طعنه شنیدن هم آماده است که کم هم نشنیده است طعنه های سهمگین تر از تیر و ترکش را. کم بر این حقیقت سبز هجوم نیاورده اند باطل کرداران در فضای مجازی. پاسدار اما پا، پس نمی کشد.

این در میدان ماندن را هم مثل جانبازان، دین نمی داند که به یک بار و دوبار ماندن ادا شود. تکلیف می شمارد که به تعداد روز های زندگی اش، باید به جا بیاورد. باری، ما پاسداریم، جانبازیم، پای آرمان های بلندی که امام روح الله و حضرت سید علی، تبیین کردند تا شکوه شهادت ایستاده ایم.

ما را نشناخته اند کسانی که می پندارند می شود نقطه پایان گذاشت نقش آفرینی ما را. به هر نقطه که برسیم، به سر خط برمی گردیم. پای عهدی که بستیم.

سید هاشم غیاثی
فرمانده سپاه امام رضا علیه السلام