به گزارش بسیج، سردار شهید رجبعلی محمدزاده در دوم اردیبهشت سال ۱۳۴۰ در روستای «نوده» خراسان شمالی و در خانواده‌ای متوسط و مذهبی دیده به جهان گشود. عشق به اهل‌بیت و حضور در هیئت‌های عزاداری و به دوش کشیدن علم اباعبدا…الحسین از جمل ویژگی‌هایی است که یکی از دوستان دوران کودکی او همواره از آن یاد می‌کند.
این عشق و علاقه تا سال‌های آخر عمر شهید محمدزاده همراه او بود، به‌گونه‌ای که حتی در سال‌هایی که مسئولیت‌های سنگین بر عهده داشت، هرگاه در ایام عزاداری امام حسین علیه‌السلام توفیق حضور در هیئت رزمندگان اسلام در بجنورد را پیدا می‌کرد، با شستن ظروف غذا ابراز خدمت و ارادت می‌کرد.
دوران نوجوانی و جوانی او با سال‌های اوج‌گیری انقلاب اسلامی هم‌زمان بود و هنوز یاد و خاطره حضور او در مبارزه با رژیم ستم‌شاهی برای اطرافیانش زنده است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل بسیج، از نخستین کسانی بود که با شنیدن ندای امام خمینی برای پیوستن به این سازمان اقدام کرد. آغاز جنگ تحمیلی فصل تازه‌ای در زندگی سردار شهید محمدزاده رقم زد. سال ۱۳۶۱ رسماً وارد سپاه شد.
دفاع جانانه رجبعلی محمدزاده در تثبیت خط جزیره مجنون در عملیات خیبر در سال ۱۳۶۲ زمینه آشنایی‌اش را با سردار شهید نورعلی شوشتری فراهم کرد و این آشنایی تا لحظه پرواز روح ملکوتی‌اش در پاییز ۸۸ سیستان و بلوچستان، او را همراه دیگر سردار بزرگ خراسانی نگه داشت.
رزمندگان خراسانی شرکت‌کننده در عملیات بدر در سال ۱۳۶۳، خاطره رشادت و شجاعت شهید محمدزاده را هنگامی که سردار شهید برونسی، فرمانده تیپ جوادالائمه به شهادت رسیده بود، در دفع حملات دشمن به‌خاطر دارند، بعد از عملیات بدر، به‌عنوان جانشین فرمانده یگان دریایی لشکر ۵ نصر به ادامه خدمت پرداخت.
حضور ظفرمند در عملیات والفجر ۸ و دیگر عملیات بزرگ و کوچک سپاه اسلامی در جنوب و غرب مانند عملیات نصر ۶ و ۸ و بیت‌المقدس ۲ و کربلای ۱۰ در عمق خاک عراق که به آزادی شهر حلبچه انجامید، از دیگر خاطرات به‌جامانده از حضور او در پست فرماندهی گردان خط‌شکن نصر‌ا… است .
بچه‌های گردان نصر‌ا… به‌خوبی به یاد می‌آورند که «آقا رجب» در جریان تک مهران در بهار ۶۵ با پای‌برهنه آر.پی.جی به دوش به شکار تانک‌های دشمن می‌پرداخت.
زخمی‌شدن شدید در جریان عملیات کربلای ۴ او را برای مدتی از حضور در جبهه دور داشت، اما هنوز بهبود کافی نیافته بود که بار دیگر در جمع رزمندگان گردان نصر‌ا… حضور یافت و تا پایان دفاع مقدس از پای ننشست. بعد از پایان جنگ تحمیلی، دوره عالی نظامی دافوس را با موفقیت پشت سر گذاشت و در آذر ۱۳۶۹ به‌عنوان رئیس ستاد تیپ جوادالائمه (ع) منصوب شد.
از سال 1373 تا پایان 1376 به عنوان جانشین فرمانده این تیپ مسئولیت 90 کیلومتر از نوار مرزی با عراق را بر عهده گرفت.
هنوز عرق بازگشت از مرز‌های غربی بر تنش خشک نشده بود که تابستان ۷۷ برای مقابله با شرارت اشرار در شرق کشور راهی خطوط مرزی در جنوب خراسان گردید و در همین زمان به‌عنوان فرمانده تیپ جوادالائمه (ع) منصوب شد. مأموریتی که سه سال به طول انجامید و فضای بسیار امنی برای مردم خراسان در مرز‌های شرقی به یادگار گذاشت .
سال ۱۳۸۱ به‌عنوان معاون عملیات لشکر ۵ نصر مشغول به کار شد. مسئولیتی که تا سال ۱۳۸۴ و تقسیم خراسان به سه استان ادامه یافت.
تقسیم خراسان باعث شد تا مردم خراسان شمالی فرصت بیشتری برای استفاده از خدمات سردار شهید محمدزاده در کسوت فرماندهی تیپ جوادالائمه (ع) پیدا کنند، اما نا‌امنی در جنوب شرق کشور باعث شد تا این سرباز فداکار ولایت در معیت سردار شهید شوشتری راهی سیستان و بلوچستان شوند و مسئولیت تیپ مستقل سلمان و فرماندهی قرارگاه شهید حسنی را بر عهده گرفت.
پس از ایجاد تغییرات ساختاری در سپاه، فرماندهی سپاه سلمان سیستان و بلوچستان به وی سپرده شد، آخرین مسئولیتی که در صبحگاه خونین ۲۶ مهر ۱۳۸۸ با پرواز روح ملکوتی‌اش در شهرستان سرباز استان سیستان و بلوچستان به پایان رسید. از این شهید گران‌قدر دو فرزند دختر و یک فرزند پسر به‌یادگارمانده است.عصر اترک
