به گزارش خبرگزاری بسیج، غفلت از تبیین ابعاد عفاف از سوی خانواده برای فرزندان باعث می‌شود که نتوانند در مقابل فشار‌های محیط مقاومت کنند. در این شرایط ضعف عفاف به سادگی روی خواهد داد.
آسیب‌های تربیتی در خانواده در درونی سازی عفاف و حجاب به عوامل زمینه ساز، مسائل شخصیتی فرزندان و روش‌های تربیتی در خانواده باز می‌گردد.
مهم‌ترین زمینه درونی سازی عفاف، تامین نیاز‌های زیستی و روانی است و تامین نشدن آن در خانواده مانع هراقدام تربیتی است. از این نیازها، حس خودنمایی زنان است که عاملی برای استحکام پیوند خانوادگی است. رابطه دوستانه والدین به ویژه پدر با دختر خویش مهم‌ترین ابزار جلوگیری از روابط نامشروع دختر است.
با تامین نیاز‌های عاطفی فرزندان هویت دینی و رفتار‌های مطلوب در آنان شکل می‌گیرد و کمتر خودنمایی نابهنجار بروز می‌کند.
بی توجهی به حس خودنمایی ونیاز به مونس و برآورده نکردن نیاز‌های عاطفی دختران در کانون خانواده زمینه کاهش عزت نفس فرزندان و بروز رفتار‌های غیرعفیفانه می‌شود.
روابط درونی و بیرونی خانواده گاه زمینه بی توجهی فرزندان به چهارچوب‌های عفاف می‌شود. عدم رعایت حدود و مرز‌های ارتباطی در خانه مانند انجام هرگونه رفتار جنسی در حضور فرزندان باعث رفتار خلاف عفت می‌شود. روایات به تاثیر انجام رفتار جنسی در حضور کودک و حتی نوزاد تصریح کرده است. عدم رعایت مسائل مربوط به تربیت جنسی مانند پوشش نامناسب والدین درخانه و جدانکردن بستر خواب فرزندان دختر وپسر، تربیت عفاف را با موانعی مواجه می‌کند. از عوامل ضعف عفاف، فراوانی محرک‌های جنسی در محیط خانه وسایر موقعیت هاست که بد پوششی پدر و مادر از این موارد محسوب می‌شود. احتمال بلوغ زودرس و روابط جنسی با محارم در سنین پایین در اثر این اشتباه رفتاری وجود دارد.
