مسئولیت داشتن در ایران اسلامی یعنی مهدی باکری

به گزارش خبرگزاری بسیج از استان چهارمحال و بختیاری؛ با عنایت به جهاد تبیین، مطالب محمد رضا عسکری ارمندی" پژوهشگر سیاسی پیرامون " مسئولیت داشتن در جمهوری اسلامی" را با هم مرور می کنیم...

مسئول و مسئولیت داشتن در انقلاب اسلامی مفاهیم سنگینی هستند که یدک کشیدن آن برای اهل درک شهامت می خواهد، در تاریخ این کشور مسائلی وجود دارند که نه افسانه هستند نه شاهنامه، بلکه حقایقی می باشند که حدود ۳ دهه پیش در این سرزمین رقم خوردند، اگر چه همه شهدا گنجینه ای از الگوهای ناب انقلابی هستند اما خاطرات باقی مانده از فرمانده بزرگ لشکر ۳۱ عاشورا برای هر فردی که اندک تمایلی در گرو تامل دارد آنقدر جالب است که باور نمی کند زمانی چنین افرادی مفهوم مسئولیت در این نظام مقدس را معنا می کردند، افرادی که الگو ساز بودند اما ظاهرا امروز مفقود شدن سرنوشت بسیاری از آنها شد و البته کسانی که کرسی دار سمت ها هستند تا ابد مدیون شهدا و  امثال فرمانده ای هستند که کرسی شهرداری را به دیگری داد تا لبخند آخرین سکانس پیش از مفقود شدن در دل اروند رود همیشه خروشان باشد.

 “خدایا مرا پاکیزه بپذیر” جمله ای از یک مسئول در جمهوری اسلامی که چه در جایگاه شهرداری و چه فرماندهی یک لشکر همیشه برای آن قدم بر می داشت و البته این فطرت پاک تنها بخاطر قدم برداشتن در مسیر حق بود زیرا شهدا می دانستند که مسئولیت داشتن در جمهوری اسلامی با همه دنیا متفاوت است.

 مسئول انقلابی جانش را برای خاکش می دهد دقیقا همان کاری که فرماندهان بزرگی همچون سرلشکر شهید مهدی باکری انجام داد و روزی که حقوق خود را با جوانی تقسیم کرد تا ماجرای سیل و پیرزن، برای مسئولین بعد از خود اقدام به الگوسازی کرد برای انقلابی که با خون شهدا پیوند خورده باید افرادی در آن مسئولیت قبول کنند که توانایی باکری شدن را داشته باشند.

 افرادی که توانایی سلیمانی شدن را داشته باشند نه افرادی که حقایق کمتر از ۴ دهه پیش را فراموش کردند و دل در گرو منافع شخصی بستند و چنان تعصبی بر کرسی آرمان و آرزوهای خود دارند که جدایی از آن را هرگز قابل قبول نمی دانند ولی حتی لحظه ای فکر نمی کنند چگونه باکری ها پست و سمت را دادند و شهادت را گرفتند، افرادی که قلم زدن در مورد آنها به آدم استرس می دهد که شاید نتوان حق مطلب را در مورد شکوه، بزرگی و ایثار آنها ادا نمود، شهدایی که زبان هر پژوهشگر و محققی از بیان ایثار آنها برای این سرزمین قاصر است.

 تکیه زدن بر کرسی مسئولیت در نظام مقدس اسلامی شهامت و شجاعت، تقوا و ایثار می‌خواهد، مسیری که در آن مردم و مسئولین با هم مدیون هستند، مردمی که با تعصب و سلیقه فامیلی، طایفه ای، منفعت محوری افراد را بزرگ و حمایت می کنند تا مسئولینی که نمی دانند به کرسی تکیه زدند که برای هر کدام از آن صدها تن به شهادت رسیدند.

امروز همان روزگار باکری ها و سلیمانی ها است، روزگاری که مسئول خود را سرباز واقعی ولایت می دانست و هر لحظه با خود این جمله را تکرار می کرد " والله والله والله از مهمترین شئون عاقبت به خیری، رابطه قلبی و دلی و حقیقی ما با این حکیمی است که امروز سکان انقلاب را به دست دارد".

امام خامنه ای عزیز(مدظله العالی): در نظام جمهوری اسلامی، پذیرش مسئولیت به معنای كامجوئی از قدرت نیست؛ به معنای قبول زحمات خدمت به مردم است؛ این معنای قبول زحمت است؛ معنای مسئولیت در نظام جمهوری اسلامی این است.

مسئولیت مساوی با قدرت طلبی نیست، مسئولیت ایثار برای خدمت به ملت است، مسئولین کمی تامل کنند و خود را قضاوت کنند که تا چه حد در این راستا قدم برداشتند، امری که تثبیت و‌ نهادینه شدن آن در بین جوانان از مفقود شدن الگوهای شهدا جلوگیری خواهد کرد.