به گزارش خبرگزاری بسیج از مازندران، مثنوی غم نامه در رسای «۱۳شهید مظلوم عاشورای خانطومان » در روز شانزده اردیبهشت سال۱۳۹۵ با ذکر نام مبارک تک تک شهدای عاشورایی دیارپرافتخار علویان به قلم وحید جعفری سرورده شد.
«عاشورای خانطومان»
ای صبا پروانه شو بهر طواف لاله ها
بال بگشا بر فراز شهر ناموس خدا
رخت احرامت به تن کن در سحرگاه منا!!
بعد از آن سعی صفا و مروه کن در کربلا!!
با ادب بنما وقوفی محضر شاه شهید
گریه کن بر ماجرای زادهٔ یاس سپید!!
همنوا شو با علمدار غیور شهر عشق
خوان زیارتنامۀ بانوی معصوم دمشق
با نوایی جانگداز آنجا ز خانطومان بگو
با زبان پارسی غم نامه ات این سان بگو:
خانطومان، خانه ات آباد، ای شهر غریب!!
ای که درعاشق کشی گشتی به عالم بی رقیب!!
نه زلیخایی نه مجنون ای زمین راستگو
راز این این دلدادگی با یوسفانت بازگو
گو چه کردی تا شدی همسنگر دشت بلا؟؟
باچه رویی بازهم کردی توعاشورا به پا؟؟
کن روایت ماجرای نیمهٔ اردیبهشت
سیزده پرواز در یک روز تا تاج بهشت!!
یاد کن درمحفلت ازمیهمانان خدا
سیزده جا مانده از غربتگه «یا لیتنا»!!
سیزده مازندرانی درصف «نعم الحبیب»!!
ساکن «جنات تجری تحت الانهار» سیب!!!
سیزده اسطوره درافسانه های پارسی!!
سیزده شعرغزل درمدح مولانا علی!!
سیزده معراج تا آفاق صدر المنتهی!!
سیزده نوشنده از جام شراب هل اتی
سیزده« السابقون السابقون» آخرین!!
منتخب های خدا درروزگار واپسین!!
سیزده تحسین جبرائیل دردوران ذر !!!
سیزده تعظیم عزرائیل برجنس بشر!!!
سیزده کنعانی گمگشته در ذات خدا!!
سیزده اذن شفاعت از شه کرب و بلا!!
امشب ای دل خلوتی کن باجوانان شهید
خوان نماز عاشقی درمقتل سرخ «سعید»
آیهٔ «من ینتظر » خوان در رسای«کابلی»
طیب و«طاهر»شو از عطر شهید بابلی
گو به«بلباسی»که ای منظومهٔ مهر وادب
زینبت چشم انتظارت مانده در رؤیای شب
یا بگو «مشتاقی» ای شیدایی کوی حسین
با شهادت گشته ای تو زائر روی حسین
«عابدینی» خوش به حالت لالهٔ پر پر شدی
در جوار عمه جانت چون علی اکبر شدی!!
«قنبری» ای فاتح میدان اخلاق ونبرد
پاسبان «شهرزینب» ای نماد هرچه مرد!!
از مزار «رادمهر» آید دمادم عطر سیب!!
هر سحر خواند «رضا» بهر فرج ام یجیب!!
«حاج علی» از شوق دیدارخدا مسرورشد
چون«بریری» باشهادت سعیکم مشکور شد
خواب بینم یا که بیدارم ولی، انگار که
گرد گلزار «حسن» دیدم طواف علقمه!!
گوش جانت را نما یک لحظه تسلیم «جواد»
روضهٔ مادر شنو از پشت بی سیم «جواد»:
********
آن طرف هیزم فراوان بود و زهرا بی خبر!!
ناگهان آتش فروزان گشت ومادر پشت در!!
بی هوا محکم لگد زد آن لعین در به در!!
با صدای نالهٔ زهرا ، علی شد خون جگر
بین درب چوبی ودیوار خشتی شد شهید
محسن دنیا ندیده با لگد هایی شدید!!
نقشهٔ سوزاندن درحیله بود ازهر نظر!!
انتقام خیبر از مولا گرفت آن بی پدر!!
********
حین رؤیایی عمیق و پر زکابوسی پلید
ای شهیدان حرم از خواب بیدارم کنید!!
تا بفهمم سالهای جنگ پایانی رسید!!
بعدداعش نوبت آشوب سفیانی رسید!!
تا بدانم علت تاخیر منجی جهل ماست!!
شرط دیدار جمالش در ظهور عقل ماست!!
یا بفهمم گر مسلط می شد آن گرگ یهود
دیگر اینجا نامی از ایران و ایرانی نبود!!
راهیان کربلا بعد از گذشت قرن‌ها!!
اربا اربا در رکاب خواهر خون خدا!!
گر نمی رفتید ای «مردان میدان» بهرجنگ!!
دست داعش برنوامیس وطن می برد چنگ!!
دختران بی پناه شیعه پرپر می شدند!!
یا هزاران کودک معصوم بی سرمی شدند!!
همچون سدی آهنین اوهام تخریب حرم
رانده اید از ذهن آن تکفیریان بدقدم
گرچه دیر است ولی ای «باغبانان فدک»!!
ناله ها از دل کشم «یا لیتنا کنا معک»!!
انتهای پیام/
