پارک ملی گلستان قدیمی‌ترین پارک ملی ثبت شده در ایران

محل قرار گیری و جغرافیای جنگل گلستان

مساحت جنگل در برخی منابع بیش از 91 هزار هکتار و در برخی منابع 87402 هکتار ذکر شده است. محیط پارک حدود 198 کیلومتر است. حد غربی پارک ملی گلستان از روستای تنگراه در استان گلستان شروع می شود و حد شرقی آن در روستای رباط قره بیل واقع در استان خراسان شمالی پایان می یابد.

بیشتر پارک در استان گلستان، حدود 34 درصد آن در استان خراسان شمالی و بخش کمی از آن در استان سمنان قرار دارد.اختلاف ارتفاع در پارک حدود 2000 متر است (از 2411 متر تا 400 متر از سطح دریا) که همین طیف ارتفاعی تنوع زیستگاه ها و ریزبوم های متعددی را ایجاد کرده است.

گونه های جانوری پارک ملی گلستان

خزندگان و دوزیستان بسیار فراوانی در این زیست کره که پیشینه زیستی بالایی دارند وجود دارد که تا به حال آن طور که باید به آنها پرداخت نشده است.

طبق مطالعات میدانی که در این منطقه صورت گرفته است ثابت کرده 24 گونه از خزندگان و سه گونه دوزیست از جمله مارمولک بی پا ، وزغ سبز ، لاک پشت چهار چنگالی ، جکوی کاسپی ، مار آبی و قورباغه جنگی در پارک ملی گلستان شناسایی شده است.

به غیر از وجود یک سوم پرندگان و یک هشتم گونه های گیاهی این پارک محل زندگی بیش از 50 درصد پستانداران کشور نیز به خاطر برخورداری از منابع آبی مختلف همچون رودخانه ها ، چشمه ها ،نهرها و آبشارهای متعدد می باشد.

تا به این حال در این پارک 68 گونه پستاندار ، 304 گونه پرنده ، نه گونه دوزیست و 1704 گونه گیاهی در استان گلستان شناسایی شده که درصد بالایی از آنها به پارک ملی اختصاص داشته وزارت داوری می شود.

متاسفانه یکی از پدیده هایی که زیاد در این پارک دیده شده شکار غیر مجاز این حیوانات است که همین باعث شده تا بسیاری از آن ها مثل هما و یا قوچ ها در خطر انقراض کامل قرار بگیرند.

پرندگان پارک ملی گلستان

در این پارک ملی 67 گونه پرنده بومی وجود دارد که در مجموع می توان گفت صد و ده گونه پرنده در این منطقه به زاد و ولد می پردازند.

در زمستان 21 نوع پرنده دیده شده و 19 گونه نیز از جمله شاهین ، سار صورتی و بحری در مسیر مهاجرت خود در این پارک متوقف می شوند. قرقی ، عقاب ، قرقاول ، دال سیاه ، بالابان ، سارگپه ، تیهو ، زنگوله بال ، کبک ، دلیجه ، کولر سفید و سیاه ، دو برادر ، آبی وبلدرچین و طرلان از دیگر گونه های حاضر در این پارک می باشند.

زیستگاه گنجشکان و پرندگان زیبا و پرتحرک آوازه خوان همچون زرد پره ها ، بلبل ، زنبور خورک ها ، انواع سهره ها ، مگس گیر ها توکای باغی ، دارکوب سیاه و دم سرخ ها در این پارک می باشد.

تنوع گیاهی پارک ملی گلستان

این پارک ملی جدا از برخورداری از زیستگاه های حیات وحش به علت حفظ بخش تنوع زیستی کشور جایگاه ویژه ای به خود اختصاص داده و همه ساله میزبان گردشگران نوروزی و خارجی می باشد.

گونه های جنگلی از مهمترین گونه های جنگلی در این منطقه می توان از درختان سوزنی برگ ، افرا ، بلند مازو ، شیردار ، بارانگ ، توسکا ، ملچ و ممرز نام برد.

دیدنی های پارک ملی گلستان

آبشار های زیبا ، وجود مناطق جنگلی و استپی ، طبیعت بکر در این منطقه خیلی وقته بی بدیل خداوند را به رخ تمام جهانیان می کشد.

آبشار های زیبای پارک ملی گلستان

آبشارهای زیبایی همچون آبشار جنگل گلستان با ارتفاع 70 متر و آبدهی 30 لیتر در ثانیه در 40 کیلومتری شهر گالکیش و آبشار زیبای آق سو در این پارک وجود دارد که مسافران را ترغیب به دست کم یک شب استراحت و ماندن در آنجا می کند.

رودخانه های مختلفی در این پارک می باشد که از مهمترین آن ها می توان به جانو ،دوشان ، قرتو ، زاو ، چشمه های گلشن ، مادرسو ، گلستان و کرکولی اشاره کرد.

آبشار اوچر از دیگر دیدنی های این پارک است که آبشاری مرتفع به ارتفاع 110 متر است.

وجود دره ها و کوه های متنوع در این پارک زیبایی آن را دو چندان کرده است که در اینجا به چند مورد از آنها اشاره می کنیم(شاخا ، آدنس ، قره قاشلی ، یکه قدم ، آلو باغ ، قره قون ، آلی دالی ، جمشید آباد ،المه ، آق سو)

جنگل های انبوه و به هم فشرده واقع در دامنه کوه ها وبستر دره ها به عنوان پدیده های طبیعی موجود در این منطقه معروف هستند و همچنین حلقه جلوه های بی نظیر آفرینش با وجود چشمه های فصلی و دائمی هیجان مشتاقان طبیعت را بر می انگیزاند.

در کدام فصل به پارک ملی گلستان برویم ؟

در هر فصلی که بخواهید از این پارک دیدن کنید به زیبایی وصف ناپذیری از طبیعت روبرو خواهید شد . اگر در فصل بهار به آن جا بروید می توانید طبیعت تازه و گل های خوش رنگ را تماشا کنید.

اگر در فصل تابستان به آنجا سفر کنید ، حیات مختلفی مثل مرال ها را خواهید دید و در فصل پاییز هم قارچ ها در این منطقه رشد می کنند و فصل زمستان هم زیبایی های خود را دارد.

عوامل طبیعی و غیر طبیعی زیادی این منطقه را تهدید می کند که عبارتند از :

وجود شکارچیان غیر مجازی که حیوانات پارک را شکار می کنند که خطری جدی برای گونه های کمیاب محسوب می شوند.

رفت و آمد های زیاد که سبب تصادف های زیاد و کشته شدن حیوانات به خصوص گرازها در جاده می شود.

آتش سوزی و سیل که باعث از بین رفتن گونه های گیاهی و جانوری زیادی می شود.

انتهای پیام/