به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از قم، می‌خواهم بنویسم از غم از درد، رنج و اندوه
می‌خواهم بنویسم از سیاهی و شب و ظلمت
اما نمی‌دانم از کجا شروع کنم!!
از چند ماه گذشته یا شاید ۷۰ سال قبل(۷۰ سال نکبت)و یا حتی از داغ دیشب ؟!
از زنان سوخته و دریده شده توسط سگان صهیونیست یا کودکان پوست به استخوان چسبیده که در آغوش پدر جان دادند؟!! جان؟!!! نه!! این واژه اشتباه است، یعنی اصلاً دقیق نیست چون جانی نمانده بود که بخواهد از تن برود؛ می‌خواهم از همه ی این‌ها بنویسم اما هم قلم ،جوهر کم خواهد آورد ، هم کاغذ، برای نوشتن کم خواهد آمد.
اما! فکر می‌کنم بازگویی واقعه دیشب بیمارستان شفا ، روضه‌ای کامل و مجسم است از این ۷۰ سال رنج.
می‌نویسم با چشمانی اشکبار با قلبی آکنده از غم و اندوه، از زنان و کودکان پناه برده به بیمارستان شفا که دیشب به بدترین وضع ممکن به آنها تعدی شد و به شهادت رسیدند، به عرش رسیدند و در آغوش ملائکه جای گرفتند تا شاید مرهمی باشد بر زخم های روح و تنشان!
می‌نویسم از فرزندان نحس معاویه که بار دیگر ثابت کردند برای آنها فرقی ندارد مدینه باشد یا فلسطین ،حرّه باشد یا غزه؛ حرامزادگی در خون آنهاست در رگ و پی آنها رسوخ کرده و از نسل‌های متمادی به آنها منتقل شده است.
مدینه یا غزه یا هر کجای کره ی خاکی باشد تفاوتی ندارد زنان و کودکان بی‌پناه‌ترین موجودات عالمند در دستان جماعت وحشی و یاغی که نه خدا را می‌شناسند نه به دین و آیینی معتقدند.
به قدری این واقعه تلخ و وحشتناک است که حتی خواندن آن نیز دل و جرات می‌خواهد من در تعجبم که چرا هنوز ما زنده‌ایم!!! و از این غم نمرده‌ایم؛ باید از این واقعه روزها ضجّه زد و در پایان جان داد.
بگویم از زن بارداری که جلوی چشمان همسر و خانواده به او تعدّی و بی حرمتی شد؟! بگویم از پیکرهای زنان که سوخته شدند و در زیر آوار مدفون ماندند؟!
بگویم از لشکر یزیدیان که پیکرها را از زیر آوار بیرون کشیده و به چنگال سگان سپردند و زیر دندان ها پاره پاره شدند ؟؟!!
نه!! نمی‌شود؛ قلب را توان یاری نیست ، انگشتان را یارای همراهی نیست.
جز لعن و نفرین بر مسببان و بانیان و سران خبیث برخی کشورهای عربی که در سکوت نظاره گرند و جز آه و ناله و غم و جز دعا، دعا برای ظهور آنکه برای آمدنش باید از اعماق دل استغاثه و فغان کرد ،کاری از ما ساخته نیست.
خداوندا به حق دعای روزه دارانت و به حق داغدیدگان مظلوم غزه، برسان منجی عالم را که جز با ظهورش داغ دلی که بر مسلمین مانده علاج و التیام نخواهد یافت.
اللهم عجل لولیک الفرج.
