خبرنگار یعنی به معنای واقعی کلمه، بیتفاوت نباشیم!
مهدی محدثی در گفت‌وگو با خبرگزاری بسیج خراسان رضوی از مه‌ولات، از لحظات شیرین و تلخ خبرنگاری و همچنین پستی و بلندی‌هایی این حرفه این چنین گفت: از آنجایی که خبرنگاری یک شغل محسوب نمی‌شود و متعاقبا در قبال انجام رسالتی که انجام می‌دهید، حقوقی دریافت نمی‌کنید؛ باید واقعا به معنای واقعی کلمه عاشق بود که در این حوزه فعالیت کرد.
وی در ادامه با بیان اینکه فعالیت در بسیج هم همسو با این تفکر است که باید عاشق بود که در این خط فعالیت کرد، افزود: بسیج هم یک نهاد مردمی و خودجوش است و از بطن مردم تشکیل شده و از آنجایی که برای فعالیت در بسیج هم باید عشق را چاشنی کار خود کرد، می‌توان فعالیت در بسیج را همچون کار خبرنگاری از این زاویه شبیه هم دانست چرا که در هر دو اگر عشق نباشد، شاید نتوان پا در مسیر گذاشت و این مسیر را ادامه داد.
در حرفه خبرنگاری باید آماده باشید که هر لحظه « آدم بده ماجرا » شما هستید
خبرنگار افتخاری بسیج مه‌ولات در پاسخ به این سوال که چگونه با فشارها و مسائل در حین گزارش‌دهی مواجه می‌شوید و چطور باید این مهم را مدیریت کرد؟ اظهار کرد: حرفه و رسالت خبرنگاری یعنی اینکه باید هر لحظه آماده مقابله با ترکش‌‌ها باشید، چرا که قطعا اگر خبر شما درست و منصفانه باشد، باعث جبه‌گیری فرد یا نهادی با شما خواهد شد.
وی ادامه داد: رسالت خبرنگاری به نحوی است که هر لحظه باید آماده « آدم بده شدن ماجرا » باشیم و تنها راه مدیریت هم برای حل این چالش این است که وابسته هیچ شخص و یا نهادی نباشیم و فقط و فقط و فقط به رسالت خود فکر کنیم.
خبرنگار نباید بیتفاوت باشد
محدثی با تاکید بر اینکه، خبرنگار واقعی کسی است که « تفکر بیتفاوت نبودن » را سرلوحه رسالت خود قرار دهد، عنوان کرد: شما در سوالات خود از من پرسیدید که « چه شد وارد این فعالیت شدید؟ » و من اگر بخواهم به این سوال صادقانه و دوستانه جواب بدهم باید بگویم از آنجایی که همانطور که ابتدا عرض کردم که « در این حرفه از حقوق خبری نیست و اصطلاحاً هیچ فرش قرمزی برای شما پهن نشده است و باید عاشق باشید که پا در این مسیر از دید بنده ارزشمند و خطیر قدم بردارید» باید بگویم در کنار عشق به یک اهرم دیگری نیاز دارید و آن هم این است که شما باید نسبت به جامعه خود بیتفاوت نباشید.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در بیش از ۱۰ سالی که در حوزه رسانه قلم زده و در این مسیر که شیرینی‌ها و گاها تلخی‌های خودش را دارد، قدم زده‌ام؛ یاد گرفته‌ام که خبرنگار واقعی در کنار «عاشق بودن»، « شیر سیر بودن»، « آدم بده داستان بودن » به یک ویژگی ارزشمند نیاز دارد و آن هم این است که « خبرنگار نباید بیتفاوت باشد!».
