به رزاق بودن خداوند ایمان بیاوریم/ فرزندان بیشتر زندگی را شیرین‌تر می‌کند

به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان غربی، فرزانه دشتی مادر جوان ارومیه‌ای مادر چهار فرزند قد و نیم قد است که رمز و راز اداره این خانواده پرجمعیت را اعتقاد راسخ به روزی دهنده بودن خداوند متعال می داند.

این مادر جوان در گفت و گو با خبرنگار ما ضمن معرفی خود گفت: خودم متولد سال 70 هستم و در مقطع کارشناسی ارشد فارغ التحصیل شدم و خانه دار هستم، همسرم نیز متولد سال 69 بوده و در مقطع کارشناسی فارغ التحصیل شده و نظامی است.

این مادر جوان با بیان اینکه در 24 سالگی ازدواج کرده و اولین فرزندم در 25 سالگی به دنیا آمد، گفت: اولین فرزندم در سال 95 به دنیا آمده و بقیه فرزندانم هم در سال 97، 99 و سال 1402 به دنیا آمدند.

دشتی اضافه کرد: به فرزندان زیاد من و همسرم علاقه زیاد داشتیم و با توافق همدیگر این تصمیم را گرفتیم ولی وقتی هم که رهبر معظم انقلاب مبحث پیری جمعیت و نگرانی های شان را مطرح کردند، در تصمیم خودمان مصمم شدیم.

وی در ارتباط با چگونگی مدیریت یک خانواده پرجمعیت گفت: نمی توان کتمان کرد که زندگی با تعدد فرزند مشکلات و دغدغه هایی نیز دارد ولی با کمک خود بچه ها می توان مسائل را با سهولت بیشتری پشت سر گذاشت و راحت تر مشکلات را برطرف کرد.

هر فرزند با خودش روزی خود را آورد

این مادر جوان با بیان اینکه فرزندانم باعث شدند که به رزاق بودن خداوند بیش از پیش ایمان بیاورم، گفت: با وجودی که هیچ گونه پس اندازی نداشتیم، وقتی فرزند اولم به دنیا آمد خودرو خریدیم، بعد از دومین فرزندم نیز همسرم استخدام شد، باغ روزی فرزند سوم بود و ماشین جدید هم رزق فرزند چهارم بود؛ البته اینها تنها بخشی از روزی هایی که بود که نصیب مان شد فقط خدا می‌داند بچه ها چه برکت و معنویتی  در زندگی ما ایجاد کردند.

وی ضمن ابراز امیدواری برای اینکه بتواند صاحب فرزند بیشتری شود، گفت: در خانه مان همیشه نشاط و شادابی موج می زند چون فرزندانم دائم باهم بازی می کنند و مثل بقیه بچه های این دوره دائم غرق در موبایل، کامپیوتر و ... نیستند.

این مادر جوان از جا ماندن دختر خود در خودرو به عنوان یک خاطره شیرین یاد کرد و گفت: همراه خانواده ام از بازار برگشته بودیم، یک ساعت سپری شده بود سفره شام را می خواستم پهن کنم متوجه شدم یکی از دخترهایم نیست، پرس و جو کردم بعد از کلی فکر کردن و گشتن، یادم افتادم زهرا داخل ماشین خوابیده بود، سراغش رفتیم، دیدیم بله؛ همچنان خواب است.

بزرگترها مواظب کوچکترها هستند

وی درباره تربیت بچه ها گفت: این شرایط باعث شده بچه ها نسبت به هم سن و سالان خودشان مسئولیت پذیرتر و مستقل تر باشند، و بزرگترها مواظب کوچکترها هستند و از این بابت در ارتباط با فرزند آخر دغدغه مواظبت از نوزاد ندارم.

دشتی اضافه کرد: من الان ارومیه زندگی نمی کنم و از خانواده ها دور هستیم و در واقع برای نگهداری بچه ها کسی کمک نمی کند و تنها هستم؛ این هم بگویم اطرافیان درباره تعداد زیاد فرزندان نه تنها حمایت روحی نکردند بلکه بیشتر سرزنش کردند اما خودم و همسرم و بچه ها از این شرایط خانواده کاملا راضی هستیم.

وی اضافه کرد: ما در تمام مراحل با مطالعه وارد شدیم، مثلاً دوران خواستگاری هر دو مطالعه داشتیم و بعد ازدواج کتاب های تربیتی کودک را مطالعه کرده و سخنرانی های مختلفی را گوش می دادیم همچنین ما از نخستین روزهای آغاز زندگی مشترک زیاد سفر می‌رفتیم حتی به دنیا آمدن بچه ها گردش رفتن ما را محدود نکرد، تا جایی که چهل روز از تولد نوزاد نگذشته بود بیرون شهر می‌رفتیم.

از ورزش تا حفظ قرآن

دشتی در ارتباط با سایر فعالیت های خانوادگی گفت: قبلاً در منزل همراه بچه ها ورزش  می کردیم، امسال هم با چهار تا بچه باشگاه والیبال می رویم، هم بچه ها ورزش می کنند هم خودم؛ از ۳ سال قبل هم حفظ قرآن را شروع کردم و تا الان ۹ جزء حفظ کردم و سعی می کنم با شرکت در مسابقات، کیفیت حفظ را تقویت کنم، بچه ها هم مربی حفظ دارند که پشتیبانی تلفنی می شوند ولی درباره این موضوع به فرزندانم  اصرار نمی کنم و دلم می خواهد خودشان با اختیار در این راه قدم بردارند. 

وی اضافه کرد: نه تنها حضور بچه ها موجب غفلت از تکالیف دینی مان نشده است بلکه با حضور فرزندانم با شوق و شور بیشتری به نماز جماعت می رویم، عید غدیر ایستگاه صلواتی برپا می کنیم، ماه مبارک رمضان نذری توزیع می کنیم.

این مادر جوان گریزی به تلاش خود برای اصلاح تغذیه خانواده اشاره کرد و گفت: تلاش می کنم تغذیه خانواده مان را اصلاح کنیم و با تدابیر طب سنتی پیش برویم؛ برای اینکه یک خانواده خوب و سالم و موفق داشته باشیم همه جوانب امر را همراه همسرم می سنجم پس اصلاح سبک زندگی، بهبود تغذیه، مطالعه و ورزش جزوی از برنامه روزانه مان است یعنی فقط به دنیا آوردن بچه اکتفا نکرده ایم.

انتهای پیام

گفت وگو سونیا بدیع