روایت فعالیت قرآنی یک دهه هشتادی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از استان چهارمحال و بختیاری؛ روایت فعالیت قرآنی یک بانوی دهه هشتادی را از زبان خودش ملاحظه فرمایید:

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لو لا ان هدانا الله

زهرا کریمی هستم؛ یه دهه هشتادی! ان شاء الله از آنهایی که قراره انقلاب رو به نقطه اصلی اش برسانند.

با قرآن آشنا شدم از کودکی نه؛ از زمانی که خداوند فجعلناهُ سمیعاً قرارم داد. همراه مادرم کلاس قرآن می‏رفتم، از همان زمان گوشم به استماع آیات الهی عادت کرد چه در خانه و چه در محیط غیر از خانه.

والدینم هیچ وقت در کودکی به صورت مستقیم و بالاجبار به من آموزش قرآن ندادند؛ اما غیر مستقیم حسابی با قرآن مأنوس بودم.

 با اینکه مادرم مشغول حفظ اجزای ابتدای قرآن بود اما من تا قبل از رفتن به دبستان جزء سی را حفظِ حفظ شده بودم.

 سال های آخر دبستان بود که سراغ حفظ جزء های دیگر قرآن رفتم البته چون ده جزء اول را در کودکی زیاد شنیدم حفظ آنها به مراتب برایم آسان تر بود.

مسابقات قرآنی را شرکت می‌کردم و رتبه های استانی و شهرستانی و کشوری دریافت کرده ام.

از همان سال های ابتدایی تدریس حضوری و مجازی را آغاز کردم ولو با تعداد شاگردان کم؛ تدریس مربی را قوی تر میکند

!

گاهی برخی اساتید کلاس هایشان را واگذار می‌کردند و همین شد شروع مربیگری بنده.

در حال حاضر نیز مربی قرآن کریم در دارالقرآن‌الکریم، حلقات صالحین، جلسات خانگی قرآن و ...  هستم.

مرداد ۱۴۰۲ بود که اولین جلسه خانگی قرآن شهرستان را با کمک تعدادی از اساتید و دوستان برگزار کردیم و الحمدلله بعد از آن هم در تشکیل جلسات دیگر و گسترش آن تلاش داشتم.

حلقات صالحینی که مربی شان بودم معمولا حلقه های قرآنی در زمینه های حفظ و روخوانی و روانخوانی و تجوید قرآن بود.

از اتفاقات امیدوار کننده قرآنی شهرستان تشکیل گروه همخوانی قرآن کریم و تواشیح خواهران بوده که علی رغم ذیق وقت شاهد موفقیت استانی بودیم، همین امر نشان می‏دهد که ظرفیت پیشرفت بیشتر هم در زمینه های قرآنی وجود دارد.

با توجه به فعالیت‌های قرآنی‌ام، بسیاری از آشنایان و دوستانم مشتاق یادگیری قرآن شده‌اند که برایم بسیار ارزشمند است. امیدوارم الگوی خوبی برای آن‌ها باشم

.

افزون بر خانواده، بهترین مشوقم در پیشرفت‌های قرآنی، مربیان بزرگوارم استاد سعیدی، فتاحی، آبادیان و... بوده‌اند که در این راه، حمایت‌های بسیاری از من کرده‌ و می‌کنند؛ از این بزرگواران بسیار بسیار بسیار  تشکّر می‏کنم و امیدوارم ان‌شاءالله به برکت قرآن مأجور باشند.