به گزارش خبرگزاری بسیج از البرز، صغری امیریان، فرزند شهید درباره پدر چنین گفت: پدرم مردی مردم دار و خیلی دغدغه مردم برای اش مهم بود و بسیار به والدین خود اهمیت می‌داد، به طوری که پس از بازگشت از سرکار اول به آن‌ها سر می زد. 
وی افزود: پدرم، با سپاه محمدرسول الله(ص)، در سال ۶۵ و با رضایت خانواده عازم جبهه و در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید اما مفقودالاثر شد و سرانجام در تاریخ ۱۳۷۳/۱۲/۷ پیکرش به کشور بازگشت و در گلزار شهدای امامزاده طاهر علیه السلام مهرشهر به خاک سپرده شد.
امیریان نحوه شهادت پدر را به نقل از یکی همرزمان، از طریق اصابت خمپاره عنوان کرد.
وی از سختی دوران سخت انتظار، گفت: چون پدرم مفقودالاثر بود و بعد از ۸ سال پیکرش برگشت، خیلی دوران سختی را پشت سرگذاشتیم، همش انتظار که کجاست، آیا اسیر است؟ آیا شهید شده؟ و...
فرزند شهید امیریان از وصیت نامه پدر نیز سخن گفت:
بعد از درخواست حلالیت از همه، زنان را به حفظ حجاب سفارش و مردان را به یاری انقلاب و تنها نگذاشتن امام خمینی(ره) و همچنین بر پرداخت خمس و زکات، سفارش بسیار کرده است.
وی با بیان خاطره از پدر، ادامه داد: آن زمان که پدرم می‌خواست برای رفتن به جبهه ثبت نام کند، فامیل ها می گفتند؛ چطور می‌خواهی ۹ فرزند، همسر، پدر و مادر پیرت را رها کنی و بروی؟ پدرم در جواب آن‌ها گفته بود: این یک تکلیف است و همه باید به این تکلیف عمل کنند و هر کسی که به جبهه برود، برای خودش و دینش می‌رود و از کسی این امر ساقط نمی شود.
فرزند شهید غنچعلی امیریان در انتها به جوانان توصیه کرد: من اولا به خودم و بعد به همه جوانان سفارش می‌کنم، راه شهیدان را ادامه دهند و هرگز راضی نشوند خون شهیدان پایمال شود، چون آن‌ها با ریختن خونشان درخت اسلام را آبیاری کردند و ما باید قدردان خون شهدا باشیم.
