حکایت زنان نوغان / قسمت چهارم

🏴

✍ به قلم ریحانه ایزدی

1.  بعد از شهادت امام رضا علیه السلام این منطقه، مشهد نام گرفت و از آن به بعد زنان نوغان برای نشان دادن عشق و ارادتشان به امام رضا علیه السلام نام فرزندان خود را  برای اولین بار غلامرضا ، عبدالرضا  و... نهادند و این نامها را رواج دادند.
   این حرکت زنان نوغان که نشان دهنده اقدامی معنوی و ولایتمدارانه بوده در میان صفحات تاریخ گم شده و کمتر به آن پرداخته شده است هرچند هرساله زنان نوغان به تبعیت از مادرانشان ، مراسم نمادین تشییع نمادین پیکر مطهر آقا علی‌ابن موسی‌الرضا(ع) را در همان محله نوغان از مسجد امام رضا علیه السلام تا حرم رضوی با در دست داشتن شاخه‌های گل برگزار می‌کنند ، ولی این حرکت نمادین، بیشتر به صورت یک سنت هرساله تکرار شده ولی ارزش معنوی عمل ایشان و از خودگذشتگی بی بدیل این زنان در آن شرایط خفقان که نشان از ولایت مداری و تولی و تبری آنهاست در نظر گرفته نشده.این واقعه تاریخی و وقایع دیگری که حاکی از نقش بی بدیل زنان است مثل جریان زنان بنی اسد که سه روز بعد از حادثه کربلا موجبات دفن اجساد شهدا را فراهم کردند در حالیکه مردان جرأت نزدیک شدن به اجساد شهدا را نداشتند حاکی از آن است که در بسیاری از شرایط حساس تاریخی زنان  گوی شهامت و شجاعت را از مردان زمانشان ربوده‌اند که متأسفانه کمتر به تحلیل این جریانات پرداخته شده. در بررسی اینگونه وقایع در می‌یابیم احساسات عاطفی زنانه که اغلب از آن به نقطه ضعف یاد می‌شود عامل بروز چنین رویدادهای شجاعانه‌ای بوده....

ادامه دارد...