دانشجویان بسیجی دانشگاه جامع انقلاب اسلامی با حضور در منزل شهید سیدمهدی جلادتی، یاد این شهید والامقام را گرامی داشتند

به گزارش خبرگزاری بسیج به نقل از روابط عمومی دانشگاه جامع انقلاب اسلامی، چهارشنبه شب (۲۳ آبان ماه) به مناسبت نزدیک شدن به شب تولد شهید عزیزمان، سیدمهدی جلادتی، دانشجویان بسیجی دانشگاه جامع انقلاب اسلامی با دلی پر از محبت و ارادت میهمان خانه شهید مهدی جلادتی شدند.

شهید جلادتی، در ۲ آذر ماه سال ۱۳۷۸، در شبی نورانی و مبارک، چشم به جهان گشود؛ شبی که سرشار از امید و معنویت بود. او با نوری از ایثار و عشق به میهن و دین به زندگی ادامه داد و به عنوان یک رزمنده در راه حق، نام خود را در تاریخ این سرزمین جاودانه کرد.

این دیدار، فرصتی بود تا یاد و خاطره آن شهید بزرگوار را زنده نگه داریم و با خانواده‌اش، پیوندی عمیق از محبت و احترام برقرار کنیم. چهره‌های مادر و خواهر شهید، گویای روز‌های سخت، اما پربار زندگی آنهاست. 

 درادامه دیدار مادر شهید جلادتی در گفت‌وگویی صمیمی از زندگی و دلاوری‌های پسرش سخن گفت. سیدمهدی در سال ۱۳۷۸ و در شب ولادت حضرت صاحب‌الزمان به دنیا آمد و این هدیه خداوند بعد از ۱۲ سال زندگی مشترک به خانواده‌اش داده شد. او با اشاره به نامگذاری پسرش گفت: «به خاطر شب ولادت امام زمان (ع)، اسمش را مهدی گذاشتیم.»

 وی افزود که سیدمهدی از کودکی با مفاهیم مذهبی آشنا بود، چرا که او و همسرش فعالیت‌های زیادی در مسجد داشتند. سیدمهدی در رشته کامپیوتر تحصیل کرد و در سال ۱۴۰۰ به نیروی قدس سپاه پیوست. 

مادرش درباره علاقه‌مندی‌های او گفت: «او همیشه به فعالیت‌های اجتماعی علاقه‌مند بود و در دوران کرونا با دوستانش بسته‌های معیشتی برای نیازمندان تهیه می‌کرد.»

به گفته مادر شهید، سیدمهدی ارادت خاصی به حضرت زینب (س) داشت و در شبی که به سوریه اعزام شد، به او گفته بود که اخبار را زیاد دنبال نکند، اگر اتفاقی بیفتد، خودش تماس خواهد گرفت. 

مادر شهید به خواب عجیبی که دو روز قبل از شهادت پسرش دیده بود اشاره کرد و گفت: «در خواب مهدی به من گفت که شهید می‌شوم.» او اضافه کرد که وقتی سیدمهدی شب نوزدهم رمضان زنگ نزد، نگران شد و بعد از تماس او، متوجه شد که در مراسم شب احیا است.

بعد از شنیدن خبر انفجار کنسولگری، متوجه شدم که سیدمهدی م در محل حادثه بوده است. زمانی که بچه‌های بسیج به منزل آمدند، فهمیدم که پسرم شهید شده.

فاطمه جلادتی با دلی پر از درد و افتخار از پسرش یاد میکرد و می‌گفت که سیدمهدی اش همیشه در قلب خانواده زنده خواهد ماند.

پی نوشت؛ در آغوش این خانواده، عشق و فداکاری موج می‌زد و هر کلامی که رد و بدل می‌شد، یادآور فداکاری‌ها و ایثارگری‌های شهید جلادتی بود. این لحظات، نه تنها یادآور گذشته، بلکه نویدبخش آینده‌ای سرشار از امید و ایستادگی برای نسل جوان ماست. شهید سیدمهدی جلادتی، همچنان در دل‌هایمان زنده است و یادش همواره چراغی در مسیر ما خواهد بود.