به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، بختیار جمور در دوم فروردین ماه ۱۳۳۱ در یک خانواده متدین و پرجمعیت در یکی از روستاهای شهرستان تویسرکان از توابع استان همدان به دنیا آمد. به دلیل وضعیت نامناسب اقتصادی، از کودکی ناچار به کار و تحصیل همزمان بود.
تحصیلاتش را بیش از سوم راهنمایی ادامه نداد و سپس به عنوان منشی در دادگاه شهرستان تویسرکان استخدام شد. اما به دلیل پیشنهادات رشوه و توقعات ناحق اطرافیان، از این کار استعفا داد و به عنوان بنا در یک ساختمان مشغول به کار شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و همزمان با تشکیل سپاه پاسداران، به عضویت رسمی سپاه درآمد و در شهرستان اسدآباد همدان خدمت کرد.
بختیار جمور در سال ۱۳۶۰ در عملیاتی در منطقه سر پل ذهاب و قلاویزان مجروح شد و پس از بهبودی به لشکر مهندسی ۴۳ امام علی (ع) پیوست. او ابتدا به عنوان فرمانده گردان و سپس به سمت معاونت آبی خاکی لشکر منصوب شد.
بختیار فردی بسیار متواضع و فروتن بود و حتی خانواده‌اش از سمت‌های او بی‌خبر بودند و پس از شهادتش متوجه این سمت شدند.
در شانزدهم بهمن ماه ۱۳۶۴، در عملیات ایذایی قبل از والفجر ۸ در منطقه ام‌الرصاص به شهادت رسید. او به همراه سردار بحرینی و تعدادی دیگر از رزمندگان، مشغول نصب پل شناوری بر روی اروند بودند و بر اثر اصابت خمپاره، شهید شد.
کتابی از زندگی‌نامه، فعالیت‌ها، روحیات معنوی، خاطرات و چگونگی شهادت این شهید بزرگوار با عنوان «پوتین‌های آشنا» به قلم حمید حسام به چاپ رسیده است.
در وصیت‌نامه‌اش، او از دوستان و خانواده‌اش درخواست کرده که مردم را به یاری جمهوری اسلامی و گوش به فرمان بودن رهبر عزیز دعوت کنند و دعای کمیل را ترک نکنند. او همچنین فرزندانش را به توکل بر خدا و یاری نخواستن از کسی جز خدا سفارش کرده است.
انتهای پیام/
