بازخوانی خاطرات ۲رزمنده دفاع مقدس از روز وداع با بنیانگذار انقلاب اسلامی
به گزارش خبرگزاری بسیج گیلان ،هما اکبری ،در روزهای پایانی عمر ملکوتی امام خمینی (ره)، سراسر ایران حال و هوای خاصی داشت. خبر وخامت حال رهبر کبیر انقلاب اسلامی از شامگاه ۱۳ خرداد ماه ۱۳۶۸، موجی از نگرانی، اضطراب و دعا را در دل مردم مناطق مختلف کشور به وجود آورد. رسانه‌ها با پخش دعای «امّن یجیب» مردم را به دعا و توسل فراخواندند و در حسینیه‌ها، تکایا و مساجد زمزمه‌های استغاثه برای شفای رهبر انقلاب به گوش می‌رسید.
آستانه اشرفیه، این شهر که همواره محفل انس و همدلی مردم و روحانیت بوده، در این روزها به نقطه‌ای مهم در سوگ امام تبدیل شد. مردم، علما، رزمندگان و مسئولان با اشک و دعا در کنار هم جمع شدند و در مسجد جامع شهر نوای سوگواری و یادبود آن رهبر فقید را سر دادند.
«سید حسین نبوی» رزمنده دفاع مقدس و شاهد عینی آن روزها در گفتگو با خبرنگار بسبج اظهار کرد: با اعلام وضعیت بحرانی امام در شامگاه ۱۳ خرداد، موجی از نگرانی سراسر کشور را فرا گرفت. رسانه‌ها با پخش دعای «امّن یجیب» مردم را به دعا و توسل فراخواندند و در حسینیه‌ها، تکایا و مساجد زمزمه‌های استغاثه برای شفای رهبر انقلاب طنین‌انداز شد.
شبی که آسمان ایران تیره شد
وی افزود: آن شب را همراه با جمعی از دوستان در فرمانداری و سپاه گذراندیم، جایی که مؤمنان با قرائت دعای توسل و اشک به درگاه الهی متوسل شدند.
نبوی ادامه داد: با طلوع صبح ۱۴ خرداد، اخبار ساعت ۷ صبح لحظه‌ای رقم خورد که در تاریخ انقلاب اسلامی ماندگار شد؛ گوینده خبر با صدایی لرزان جمله «إنا لله و إنا إلیه راجعون» را اعلام کرد. این خبر آغاز موج گسترده‌ای از اندوه و سوگواری در سراسر کشور بود.
وی با اشاره به اجتماع مردم سیاه‌پوش گفت: مردم با چشمانی اشک‌بار گرد هم می‌آمدند و گروه‌های عزاداری به‌طور خودجوش شکل می‌گرفت. در آستانه‌اشرفیه نیز سوگواران از سپاه به سمت حرم و مسجد جامع حرکت کردند تا در کنار هم سوگ ارتحال امام را به عزای حسینی پیوند بزنند.
نبوی افزود: با سختی خودم را به مسجد رساندم و از شدت اندوه به سمت تریبون هدایت شدم. با خواندن روضه امام حسین (ع) فضای سنگین سوگ را با زمزمه‌های عرفانی همراه کردم.
وی در پایان گفت: نوای مداحی خاطرات امام را در ذهن سوگواران زنده می‌کرد، چرا که امام خود نیز در دوران حیات، روضه امام حسین (ع) را زمزمه می‌کرد.
امام خمینی (ره) رهبر ساده‌زیست که میراثش جاودانه است
«حسین داداشی» پیشکسوت رسانه و رزمنده دفاع مقدس نیز در گفتگو با خبرنگار بسیج درباره شخصیت و میراث امام خمینی (ره) گفت: سخن گفتن از امام خمینی (ره) کار آسانی نیست. با گذشت بیش از سه دهه از رحلت ایشان، هنوز ابعاد مختلف شخصیت استثنایی و منش سیاسی، دینی و اخلاقی او به‌درستی بازگو نشده است.
داداشی افزود: امام خمینی (ره) رهبری بی‌نظیر و الگویی تمام‌عیار در ساده‌زیستی، مردم‌داری و معنویت بود. ضروری است این جنبه‌های ناب شخصیت ایشان به نسل‌های جوان، خصوصاً دهه هشتادی‌ها به بعد بهتر معرفی شود.
وی با بازگو کردن خاطرات آن شب تلخ گفت: پس از اقامه نماز جماعت مغرب و عشا در مسجد جامع آستانه‌اشرفیه، به ما اعلام کردند برای سلامتی امام دعا کنیم. دعای توسل برگزار شد و در دل همه نگرانی موج می‌زد.
داداشی افزود: آن زمان بیست و شش ساله بودم و فرمانده سپاه فومن بودم. با نگرانی به سمت فومن بازگشتم و آن شب را پر از بی‌قراری و اضطراب گذراندم. صبح روز بعد، خبر ارتحال امام خمینی (ره) رسانه‌ای شد و غمی سنگین‌تر از فقدان پیر فرزانه بر دل من و همه مردم ایران نشست.
وی با اشاره به سبک زندگی زاهدانه امام خمینی (ره) گفت: ایشان ساده زیست ترین رهبر تاریخ معاصر بود، سخنرانی‌های ایشان، چه در پشت بام یک خانه ساده در قم و چه در حسینیه‌ای بی تشریفات در تهران برگزار می‌شد.
رزمنده دفاع مقدس ادامه داد: امام حتی زمین‌های موروثی خود را در خمین به محرومان بخشید و همیشه به دور از تجملات و زخارف دنیایی زندگی می‌کرد.
عدول از سیره امام (ره) دردآور است
داداشی با انتقاد از فاصله گرفتن برخی از مسئولان از سبک زندگی امام خمینی (ره) تصریح کرد: امروز متأسفانه برخی مسئولان برخلاف مرام ساده‌زیستی امام، به تجمل‌گرایی و اشرافی‌گری روی آورده‌اند که کاملاً در تضاد با اندیشه ایشان است.
وی افزود: امام خمینی (ره) با قاطعیت فرهنگ شاهنشاهی را دفن کرد، اما امروز متأسفانه شاهد برخی مظاهر همان فرهنگ در قالب تجملات و فاصله گرفتن از مردم هستیم.
داداشی گفت: امام خمینی (ره) همواره مدافع عدالت اجتماعی، ساده‌زیستی و کرامت مردم بود و این میراث فکری و معنوی ایشان امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازخوانی و تبیین است.
وی تأکید کرد: هر کس دل در گرو انقلاب اسلامی دارد، باید با بازگشت به اصول و سیره امام خمینی (ره)، با فساد، اشرافی‌گری و تبعیض مبارزه کند و این وصیت معنوی را زنده نگه دارد.
