انتظار برای پیوستن به لیست بیمه نتیجه سال‌ها گره‌زدن زندگی با تاروپود قالی در روستای مرندیز است
به گزارش خبرگزاری بسیج خراسان رضوی از مشهدمقدس، قالیبافی برای ساکنان مرندیز فقط یک شغل عادی نیست؛ بلکه میراثی است که برای زنده کردن نماد فرهنگ ایرانی نسل به نسل انتقال یافته اما باوجود این قالیبافان سهمشان را تنها در رنج‌های جسمی، کم‌سویی چشم و نگرانی معیشت در آینده جست‌وجو کرده‌اند.
نیاز فوری زنان سرپرست خانوار به بیمه برای امنیت شغلی و حفظ عزت، آسودگی دختران جوان جویای این هنر نسبت به آینده حرفه‌ای، حمایت از پیش‌کسوتان قالیبافی در سال‌های سالمندی، شناسایی و ثبت‌نام تمامی قالیبافان مرندیز در سامانه بیمه تأمین اجتماعی، بهره‌مندی از مزایای بازنشستگی و درمان و حمایت معیشتی از مطالبات اصلی زنان و مردان قالیباف این منطقه است.
آنها تأکید دارند که امروز حق به تأخیر افتاده خود را مطالبه می‌کنند و به‌عنوان حافظان فرهنگ و اقتصاد، فراموش‌شدگان عرصه تولید نیستند.
مطالبه مردم مرندیز برای حذف واسطه‌گری از بازار فرش، دسترنج بافنده نصیب دلالان
قالیبافان مرندیز سال‌ها شاهد روند ناعادلانه دادوستد در بازار فرش هستند. فرش‌هایی دستباف و هنرمندانه، محصول هنر و صبر زنان و مردانی که چند ماه تا یک سال سرمایه خود را در فرایند تولید قفل می‌کنند؛ اما هیچ‌گاه عاید واقعی نصیب خودشان نمی‌شود.
حذف و کنترل جدی واسطه‌گران و مافیای فرش، ایجاد سامانه‌های فروش مستقیم فرش های تولیدی به خریداران داخلی و خارجی، حمایت از تشکیل تعاونی‌های واقعی با مدیریت خود بافندگان، شفافیت کامل روند قیمت‌گذاری و حذف کامل دلالی از مطالبات جدی بافندگان مرندیز است.
یکی از مردان قالیباف این روستا گفت: فرد قالیبافی که چندین ماه تا یک سال سرمایه‌اش بلوکه شده، باید فرش خود را تنها با اندکی سود (حداکثر ۵ تا ۱۰ میلیون بیشتر از هزینه اولیه) به واسطه بفروشد؛ درحالی‌که سود واقعی نصیب دلالان بازار می‌شود.
او اضافه کرد: تولید یک تخته فرش زحمات بسیاری را برای بافنده در مدت طولانی همراه دارد اما پس از اتمام کار چیزی که برای تولیدکننده می ماند اندک سودی است که با توجه به زمان سپری شده ارزش چندانی ندارد اما دلال و واسطه گرد در این میان سود واقعی را بدون هیچ زحمتی دریافت می کنند.
کارآفرینی بی حمایت؛ سرپرست خانواری که فراموش شده است
در ادامه بانوی سرپرست خانوار اهل مرندیز با انتقاد از عملکرد نهادهای حمایتی، خواستار رسیدگی به وضعیت معیشتی خود شد و اظهار کرد: من سه فرزند دارم و همسرم نیز گرفتار اعتیاد است. بنا به خواست بزرگان محلی به خاطر فرزندانم و حفظ کانون خانواده ام از گرفتن طلاق منصرف شدم و قرار شد تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) قرار بگیرم؛ اما پس از حمایت در دو دوره شش‌ماهه بدون توجه به شرایط موجود، حمایت کمیته امداد قطع شد و اکنون با وجود مهارت در قالیبافی و به دوش داشتن بار تمام مسئولیت خانواده از این راه امرار معاش می کنم و هیچ منبع درآمد دیگری ندارم.
وی افزود: چندین بار برای دریافت وام اشتغال‌زایی اقدام کردم؛ اما تسهیلات معمولاً فقط به افراد خاص تعلق می‌گیرد و امثال من صرفاً تماشاگر هستند و از تسهیلات بهره‌مند نمی‌شوند و فقط باید در رفت و آمد برای درخواست وام باشی.
این مادر از مسئولان خواست تا با نگاهی منصفانه، زمینه حمایت دوباره یا اشتغال پایدار زنان سرپرست خانوار شهرستان مرندیز را فراهم آورند. قالیبافی با توجه به زمان بر بودن کار و سود بسیار پایین برای خرج یک خانواده پنج نفره مناسب نیست.
درخواست تحقق عدالت و حمایت شغلی
مطالبه قالیبافان مرندیز رفع تبعیض و تحقق حقوق انسانی از تأمین اجتماعی و بیمه گرفته تا شفافیت بازار و حذف واسطه‌ها است. مردم خواستار شنیده‌شدن صدای واقعی تولیدگران هستند؛ اگر عدالت اقتصادی و حفظ هنر ملی اولویت دارد، باید صدای بافنده شنیده شود، نه فقط صدای بازار!
خبرنگار: مریم مزاری
