مردم دشمن را به سخره گرفتند

خبرگزاری بسیج، رقیه غلامی؛  عصر دوم تیر ۱۴۰۴ شاید ۴۵ دقیقه مانده به اذان مغرب بود که از خانه زدم بیرون به سمت خانه عمویم، کوچه را که رد کردم رسیدم جلوی مسجد فاطمیه، مردم زیادی از ختم بیرون آمده و یک جا جمع بودند، فارغ از اینکه چند روزی است که جنگ است.

از میان مردم رد شده، کمی پایین تر از جلوی سوپری که می گذشتم دیدم روی شیشه نوشته نان موجود است و چند نفر داخل آن گرم خرید هستند و من گفتم ابن هم از این بخش مردم محله مان.

خیابان را رد کردم و آن سوی خیابان در نبش تقاطع میوه فروشی میوه های فصل را روی طبق ها چیده و گرم کار و صحبت با مشتریان بود.

رد شدم و رسیدم کوچه عمویم و داخل کوچه عده ای جوان بی هیچ ترسی که عصرها پدافند کار می کند گرم صحبت بودند.

به خانه عموبم که رسیدم دیدم همسایه های روبرویی شان گرم صحبت و شستن ماشین و ... هستند باز هم دیدم مردم تنه به ترس از جنگ زده اند.

رفتم داخل خانه و صحبت ها گل انداخت و اذان که صلا داده شد خداحافظی کردم و بیرون آمدم، دیدم صدای مارش حمله به گوش می رسد سر چرخاندم دیدم از سمت تلویزیون میوه فروشی نبش خیابان است.

خیابان را رد شدم، مردم به سمت مسجد برای نماز می رفتند و من کوچه را طی کردم و رسیدم خانه، نیروهای مسلح پایگاه «العدید» در قطر را مورد هدف قرار داده بودند.

وقتی این نوشته را می نوشتم یاد صحبت های برخی افتادم که معتقد بودند جنگ را عادی سازی می کنیم در حالی که جنگ عادی نبود مردم داشتند به زندگی عادی خود با همه فشارهایی که جنگ از جنبه روانی تا جانی داشت ادامه می دادند و اتفاقا خوب این چماق دشمن را به سخره گرفته بودند و همین بود که ترامپ مجبور شد دست نشانده اش را پشت خود قایم کرده و مدام آتش بس را نشخوار کند.