گفت و شنود، خواب و خوراك پدرم با شهدا بود

امير عبدالهي فرزند شهيد عباس عبدالهي در گفتگو با خبرنگار خبرگزاري بسيج در آذربايجان شرقي، افزود: پدرم هميشه از شهدا و راه آن ها مي گفت و پيش از شهادتش بيان مي كرد كه امسال(سال 94) براي جنوب برنامه ديگري دارد و تصميم داشت چيزهاي ناگفته جديدي از شهدا بگويد كه ناگفته خود نيز به خيل آن ها پيوست.

وي هدف از سفر به مناطق عملياتي را قدرداني از شهدا عنوان و بيان كرد: هشتمين سال است كه عازم اين مناطق مي شوم و هرسال حداقل يكبار از اين مناطق بازدید کرده ام و شده سالي سه بار نيز بروم چراكه شهدا بر گردن ما حق دارند و بازديد از مزار آن ها تنها كاري است كه مي توانم در قدرداني از آن ها انجام دهم.

عبدالهي با تاكيد به اينكه همه چيز خود را از شهدا دارم و نبوده چيزي از شهدا بخواهم و دست خالي برگردم، يادمان مورد علاقه خود را طلائيه دانست و خاطرنشان كرد: پدرم هميشه به طلائيه ارادت خاصي داشت و حرف هاي زيادي از شهدا در اين منطقه نقل مي كرد كه حضور در اين منطقه، حضور و روايتگري هاي پدرم را تداعي خواهد كرد.

دو خاطره از شهيد عباس عبدالهي به نقل از پسرش:

* در يكي از اين يادمان ها نقل مي كرد كه هنگام رفتن به عمليات ها به همراه همرزمانش در يك چادر مي خوابيدند و هنگام برگشت از عمليات نمي توانستند وارد چادر شوند چراكه از آن خيل جمعيت تنها چند نفر زنده مانده و شهيد نشده بودند كه با شهادتش به آرزوي قلبي خود رسيد.

* پدرم با اشاره به نيت خدايي رزمندگان دوران دفاع مقدس و فرمانبرداري آن ها از فرماندهان و امام راحل(ره) نقل مي كرد؛ دوران دفاع مقدس، در يكي از عمليات ها و در اروندكنار مي خواستيم خط را كه در طرف عراقي ها، خاكريزي بود كه يكي از رزمنده هاي آن ها با اسلحه ژ3 كساني كه از اين معبر عبور مي كردند مورد اصابت گلوله قرار مي داد و درجا شهيد مي كرد، قايقي بود كه فرمانده هدف كنترل كننده اين قايق را زدن آن خاكريز و خاموش كردن ژ3 تعيين كرده بود و اين رزمنده با ارتباطي كه با خدا برقرار كرده بود چون به هيچ طريق نمي توانست آن خاكريز را با گلوله بزند، با قايق خود را به آن خاكريز رسانده و با عمليات انتحاري خود، آتش آن خاكريز را خاموش كرده بود چراكه اين تنها راه خاموش كردن ژ3 بود.

درست یک سال پيش(نوروز 93)، روز سوم فروردين بود كه با پدر امير عبدالهي(عباس عبدالهي)، آخرين مصاحبه را گرفتیم که متن زیر حاصل آن گفتگوست؛

شهيد عبدالهي پيش از اعزام به مناطق عملياتي جنوب كشور به عنوان يكي از راويان كاروان راهيان نور حوزه شهید زوار، حضور در اين كاروان را توفيق الهي خواند و گفت: با حضور در چنين كاروان هايي درس مي گيرم و اميدوارم ذره اي از توفيقات الهي كه شامل شهدا شده، نصيب ما نيز بشود.

وي با بيان اينكه ما توفيق شهادت نداشتيم، افزود: به مناطق جنوب مي رويم تا شهدا را ياد كنيم چراكه گفتند شهدا را ياد كنيد با ذكر صلواتي بر محمد و آل او.

شهيد مدافع حرم با اشاره به نام گذاري امسال از سوي رهبر فرزانه انقلاب، اظهار كرد: ما بايد با پيروي از فرامين رهبري كه چراغ راه ما هستند و با تاسي از امام راحل(ره) كه به ما شعور دادند، كاري كنيم كه حماسه فرهنگي و اقتصادي مدنظر رهبري همچون حماسه هاي سياسي سال گذشته محقق شود.

عبدالهي تاكيد كرد: مردم و مسئولان بايد شهدا را در اين راه فراموش نكنند چراكه امام خميني(ره) گفته:

پير ما گفت شهادت هنر مردان است/ عقل نامرد در اين دايره سرگردان است

نباشد از شهادت دور گرديم/ به ذلت رهسپار گور گرديم

وي در توصيه اي به جوانان از زبان شهيد بهنام محمدي گفت: جسمم را به خاك، روحم را به خدا و راهم را به آيندگان مي سپارم و از جوانان خواست پاسدار خوبي براي راه و آرمان شهدا باشند.

عباس عبدالهي از سال 63 تا پایان جنگ به مدت 64 ماه در جبهه هاي جنگ حق عليه باطل حضور داشته كه در عمليات هاي كربلاي 5 و والفجر 8 به ترتيب از ناحيه دست و پا مجروح شده و به درجه جانبازي رسيده و سرانجام 23بهمن سال گذشته به آرزوي قلبي خود كه شهادت در راه خدا بود، نايل شد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.