به گزارش خبرگزاری بسیج از کردستان، بابایی بانوی فرهیخته استانی در گفتگویی به مناسبت روز حجاب و عفاف اظهار داشت: دلایل زیادی وجود دارد که یک نفر بخواهد حجاب را انتخاب کند، از فطرت گرفته تا دستور دین و مسائل اجتماعی، فطرت زن به گونه ای است که متانت و حیا را دوست دارد چنانکه حیا زیباست و برای زنان زیباتر لذا حجاب موافق است با فطرت و طبیعت زن که گرایش به وقار دارد.
وی گفت: طبق دستورات دینی و قرآنی کسی که اسلام را می پذیرد باید تمام احکام و دستورات آن را بپذیرد ، پس نمی شود که اسلام را پذیرفت ، نماز و روزه و حج را به جا بیاوریم اما حجاب را نپذیریم لذا دستورات دین به نفع خود ماست چون باعث امنیت روانی و اجتماعی ما را تامین می کند و سد محکمی در مقابل بیمار دلان و چشم چرانان است.
این بانوی محجبه بیان داشت: من با تمام وجودم چادرم را دوست دارم، این یک شعار نیست بلکه هر کسی بنا به اختیار خود کاری را انجام می دهد و من اشتیاق آن را در وجود خود می بینم چون حجاب ما را از گناه محدود می‌کند و باعث می شود که همانند یک انسان زندگی کنیم.
وی در ادامه گفت: حجاب و هر قانون دیگری اگر با اختیار پذیرفته شود خیلی بهتر است اما به نظر من حجاب ضمن اینکه یک قانون دینی است حکم اجتماعی هم محسوب می شود لذا هر کار خوبی بالتبع تبعات آن دامنگیر جامعه هم خواهد شد بنابراین همانطور که بدحجابی جامعه را به گناه می کشاند حجاب هم جامعه را به سمت درستکاری پیش خواهد برد.
وی بیان کرد: اینکه عده ای مدعی اند خداوند مهربان تر از آن است که به خاطر چندتار مو و کمی آرایش و ... بنده هایش را عذاب کند،اما باید گفت با این استدلال می توان ادعا کرد خداوند مهربان تر از آن است که به خاطر چند روز، روزه خواری، چندتا دروغ و غیبت، نخواندن چند رکعت نماز و ... بنده هایش را عذاب کند در این صورت دیگر فلسفه حرام و حلال و گناه و ثواب، مخدوش می شود.
وی تصریح کرد:گستره تاثیرات مخرب بی حجابی فقط محدود به فرد نمی شود و جامعه را نیز تحت تاثیر قرار میدهدپس گناه بی حجابی از بسیاری گناهان دیگر بیشتر است زیرا دیگران را نیز وادار به گناه می کندو اتفاقا حکم حجاب هم، بر مبنای مهربانی خداست که با رعایت آن، هم در جامعه و هم در خانواده آرامش ایجاد می شود.
این بانوی فرهیخته استان در پایان اظهار داشت: حجاب امنیت خاطر ایجاد می کند، اگر زنان محجّبه باشند، امتیازات ظاهری کنار گذاشته می شود و ذهن ها متوجه علم و ادب و هنر و اخلاق می شود. دیگر تمام توان زن صرف ظاهر و زیبایی نمی گردد، بلکه وقت و توانش به چیزهایی صرف می شود که بسیار ارزشمند تر است.
