از تهدید و ترساندن برای تربیت کودکان استفاده نکنید

به گزارش خبرگزاری بسیج، دکتر نسرین امیری، پیرامون استرس در کودکان اظهار داشت: بعد از تولد، نوزاد پا به دنیا جدیدی می‌گذارد که با رحم مادر کاملاً متفاوت بوده و در مرحله تولد اولین ضربه به کودک وارد می‌شود، چنانچه نوزاد بعد از یک زایمان مناسب در آغوش مادر قرار بگیرد و ضربان قلب مادر را احساس کند، فضای آشنای زندگی رحمی را دریافت کرده و امنیت خاطرش تأمین می‌شود.

این روانپزشک کودک و نوجوان در ادامه گفت: نوزادانی که در شرایط سخت به دنیا می‌آیند یا به دلیل نارس بودن باید بعد از تولد مدت زمانی را در دستگاه بگذرانند و از آغوش مادر دور باشند، در سطح ناخودآگاه خود احساس ناامنی را تجربه می‌کنند، که زمینه‌ای برای بروز استرس و اضطراب در آینده کودک خواهد بود.

وی افزود: شرایط محیط تعیین می‌کند که این احساس ناامنی به مرور زمان در شخصیت درونی کودک توسعه پیدا کند یا این‌که برطرف شود.

حضور والدین صمیمی در کنار کودک اعتماد و آرامش او را رقم می‌زند
امیری تصریح کرد: بعد از سپری شدن تولد نوزاد با دوران نگهداری او روبه‌رو هستیم، چنانچه کودک والدینی خونگرم و صمیمی در کنار خود داشته باشد، فضایی امن را تجربه خواهد کرد و افرادی را در کنار خود می‌یابد که نیازهایش را پاسخگو بوده و امنیت او را تأمین خواهند کرد.

این روانپزشک کودک و نوجوان ادامه داد: این شناخت از پیرامون خود تا سه سالگی کودک ادامه پیدا می‌کند و کودک در این دوران نسبت به محیط و اطرافیانش اعتماد پایه به دست می‌آورد، بدین معنا که دنیای پیرامونش را دنیای پرخطری نخواهد دید.

وی افزود: چنانچه کودک در شرایطی برخلاف آنچه بیان شد قرار بگیرد، احساس ناامنی را از محیط دریافت خواهد کرد و به نتیجه‌گیری کلی نامناسب بودن دنیا می‌رسد که سبب بروز زمینه‌های استرس در کودک خواهد شد.

نقش مهم تربیت خانواده بعد از سه سالگی کودک
امیری اذعان داشت: بعد از سه سالگی اضطراب به سطح شناختی کودک برمی‌گردد، در این سن کودک تکلمی کامل پیدا کرده و ارتباط ما با کودک از طریق کلام و مفاهیم است، در این مرحله مسائل مربوط به تربیت نقش مهمی را ایفا می‌کنند.

این روانپزشک کودک و نوجوان گفت: خانواده‌هایی که از تهدید و ترساندن کودک برای تربیت او استفاده می‌کنند، هیچگاه به نتیجه مطلوب تربیتی دست نخواهند یافت، جز این‌که در سطح شناختی برای کودک اضطراب و استرس ایجاد خواهند کرد.

وی در ادامه افزود: باید توجه داشته باشیم که کلام یا نوع رفتار والدین در ایجاد استرس کودکان بسیار تأثیرگذار خواهد بود.

دعوای والدین احساس نگرانی و ناامنی کودک را تشدید خواهد کرد
این روانپزشک کودک و نوجوان درباره سهم فضای حاکم بر خانواده در ایجاد اضطراب در کودک بیان کرد: چنانچه خانواده‌‌ای پرآشوب باشد و فرزندان شاهد درگیری فیزیکی و کلامی والدین باشند، در آن صورت امنیت محیط تحت تأثیر شرایط قرار گرفته و کودک مضطرب و نگران خواهد شد.

امیری درباره نقش مهدکودک‌ها در مبحث استرس کودک گفت: مهدها موظف هستند که محیطی امن و شاد و به دور از هرگونه تنش و استرس را برای کودکان فراهم کنند و به هیچ‌وجه نباید از تهدید و ترس برای تربیت کودکان بهره بگیرند.

این روانپزشک کودک و نوجوان درباره استرس دوران مدرسه نیز گفت: در مرحله‌ای که کودک وارد مدرسه می‌شود، با عوامل و زمینه‌های استرس‌زای بیشتری مواجه می‌شود، اولیاء و مربیان مدارس که می‌خواهند کودکان را با سخت‌گیری و تنبیه به موفقیت برسانند، اضطراب را در کودک روشن کرده و آرامش و امنیت فکری را از او دریغ می‌کنند.

وی در ادامه گفت: باید توجه داشته باشیم که والدین مضطرب فرزندانی مضطرب خواهند داشت، یعنی ارث در این زمینه نقش مهمی دارد، در چنین شرایطی والدین مضطرب باید در ابتدا مشکلات اضطرابی خود را برطرف کنند و در مرحله بعد برای درمان کودک مضطرب خود اقدام کنند.

امیری درباره درمان اضطراب خاطرنشان کرد: چنانچه اضطراب در مراحل اولیه باشد، برای درمان باید به مشاورین روانشناس مراجعه کرد، اما در مراحل پیشرفته رجوع به روانپزشک الزامی می‌شود تا بیمار از طریق دار ودرمانی مداوا شود.