گزینه هایی که سران فتنه روی میز سیا و موساد گذاشتند

وی در یادداشت خود در این خصوص نوشتک سناتور «چاک شامر» نقش مستقیمی در نامه نگاری محرمانه بین دولت اوباما و سران آشوب علیه دولت ایران در سال 1388 و در پی انتخابات ریاست جمهوری داشته است.

لدین افزود: دولت (آمریکا) تصمیم گرفت پیامی برای گروه (میر حسین) موسوی و جنبش سبز بفرستد. سناتور شامر دوستی در وال استریت داشت که با سبزها در ارتباط بود و همان فرد به عنوان رابط انتخاب شد.
وی در ادامه نوشت: از شامر خواسته شد از طرف دولت این پیام را به رهبران سبزها منتقل کند: «سبزها باید بدانند که این سوالات از جانب وزیر خارجه (آمریکا) ارسال شده است. سوالات این‌هاست: ما باید چه کاری انجام دهیم؟ چه کاری نباید انجام دهیم؟» پاسخ این پیام در یک یادداشت 8صفحه‌ای در تاریخ 30 نوامبر 2009 (9 آذر 88) دریافت شد. نویسندگان محتاط بوده‌اند، و متن امضا نشده و من دلایل روشنی دارم که چند نفر در تهران روی آن کار کرده‌اند.

لدین در مطلب خود می‌نویسد: سبزها به دولت اوباما دقیقاً گزینه‌های واقعی را گفتند؛ یا از رژیم حمایت کنید یا از آزادی حمایت کنید و تغییر دموکراتیک در ایران را تشویق و حمایت کنید. نویسندگان آن نامه به واشنگتن هشدار داده‌اند که اگر با تهران به توافق هسته‌ای دست یابد، باید در برابر رویکردهای خارجی و داخلی تهران سکوت کند. (موضوعی که نشان می‌دهد فتنه‌گران دلواپس بوده‌اند که با توافق هسته ای، حمایت واشنگتن از آنها کاهش یابد.)

در بخش‌هایی از این نامه که در 9 آذر فرستاده شده، به طرف آمریکایی اطلاع داده می‌شود که تظاهرات بزرگ بعدی برای 16 آذر روز دانشجو برنامه‌ریزی شده است. نویسندگان نامه همچنین ایران را به حمایت از تروریسم و تلاش برای دستیابی به بمب اتمی و استیلا بر خاورمیانه متهم می‌کنند.

این نامه محتوی کدهای مهمی از سوی سران فتنه برای مسئولین آمریکایی است تا شاید با افزایش فشارها از سوی آمریکا بر ایران، نظام را مجبور به پذیرش خواسته های فتنه گران کنند.

توهین به نظام جمهوری اسلامی ایران، زیر سوال بردن آرمان های انقلاب اسلامی، تشکیک در ولایت فقیه، اتهامات واهی که از سوی سران فتنه به نظام و ارگان های نظامی زده شده و ... از دیگر مواردی است که در نامه سران فتنه به مسئولین آمریکایی دیده می شود.

مایکل لدین جزء افرادی است که در سال های گذشته و حتی پیش از جریان فتنه 88، بارها اعتراف کرده است که با برخی از افراد در داخل ایران در ارتباط بوده و به دنبال طراحی و پایه ریزی انقلاب رنگی در ایران است.

در جریان فتنه 88 بار ها دیده شد که بیانیه های سران فتنه در دستور کار مسئولین آمریکایی قرار گرفته و رسانه های بیگانه به عنوان خوراک خبری از ان استفاده کرده اند. روند عکس این موضوع نیز به کرات دیده شد، به طوری که برخی از راه کارهای مسئولین آمریکایی پس از مطرح شدن به عنوان روندی برای سران فتنه انتخاب می شدند.

به عنوان مثال می توان گفت که زمانی که مایکل لدین پیشنهاد رفراندوم را برای مقبولیت نظام ایران مطرح کرد، خاتمی در اندک زمانی این پیشنهاد را دوباره مطرح کرد تا از این نقشه های آمریکایی را در کشور پیاده کند.

این اعترافات و اسناد درحالی بعد از 6 سال مطرح می شود که در طول این سال ها اسناد و شواهد زیاد دیگری در تأکید این رابطه وجود داشته است.

بسیاری از دلسوزان نظام بارها این موضوع را مطرح کردند، اما باز هم برخی از فتنه گران و حامیان آنها در کشور ادعاهای قبلی و واهی خود را مطرح می کنند.

در جریان فتنه 88 ظلم های زیادی از سوی سران فتنه و حامیان آنها به نظام شد که با توجه به اسنادی که موجود است جرم آنها کاملاً محرز بوده و اگر رأفت نظام شامل حال آنها نبود قطعاً تا کنون باید این افراد اعدام می شدند.

پیش از این اعتراف نیز بارها رسانه ها و مقامات اسرائیلی، آمریکایی، انگلیسی و ... اعتراف کردند که زمینه های بروز فتنه 88 را فراهم کرده بودند و سران فتنه با آنها همکاری های زیادی انجام داده اند.

شعارهایی که از سوی فتنه گران در ایام فتنه سر داده می شد نیز کاملا با اسرائیل و آمریکا هماهنگ بوده و در جهت منافع انها طراحی، آماده و در نهایت به حامیان فتنه و فتنه گران القا می شد.

با گذشت 6 سال از فتنه 88 و اسناد بزرگ خیانت فتنه گران در حق نظام و مردم ایران، می توان به خوبی دریافت که چرا عده زیادی از کارشناسان مسائل سیاسی و وکلا معتقد بودند سران فتنه باید اعدام شوند.