به گزارش خبرگزاری بسیج از البرز ، هنگام قدم زدن در کوچه و خیابان های شهرمان، به نام هایی بر می خوریم که تنها یک نام نیستند، بلکه نام آوران و قهرمانانی هستند که در روزگاری نه چندان دور ، عزیزترین دارایی خود در کف اخلاص گرفته و در راه وطن و آرمان های خود فدا کردند.
هر چند مزیّن شدن کوچه خیابان های شهر به نام شهداء، اقدامی کوچک برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره آنان است، اما هستند افراد دیگری که حتی نامی هم از آنها نیست.
رزمندگانی که با تمام شجاعت ها و رشادت هایشان؛ گمنامند و القاب دنیایی ما به هیچ کارشان نمی آید، اصلاً برای نام و نشان نرفتند که امروز انتظاری داشته باشند؛ اینان رزمندگان دیروز و جاماندگان از قافله شهداء هستندکه در جای جای خانه های شهر، می توان آنان رایافت.
اشخاصی که وقتی از شجاعت های آنان می شنویم، انگار داستانی خیالی را برایمان تعریف میکنند تا واقعیّتی انکار ناپذیر؟!
آری، داستان جنگ هنوز هم تمام نشده و هستند کسانی که با اثرات مخرب ناشی از بمب های اهدایی غرب به صدام می جنگند..
جای توضیح نیست! شاید ندانیم که تنگی نفس و تاول چه دردی دارد، اما همه میدانند که جانباز شیمیایی یعنی چه!
یکی از جانبازان شهر الوند که با روحیه ایی بسیجی، هنوز هم با قوّت در میدان حضور دارد و همیشه می توان او را در کنار جوانان شهر و یا در پیاده روی اربعین دید؛ محمد جعفری است.
محمد آقا، رزمنده، جانباز و آزاده است و هر ازچندگاهی با اثرات شیمیایی باقی مانده از دوران جنگ، دست و پنجه نرم می کند.
جعفری در سال ۶۳ از طریق بسیج وارد جنگ شده و در عملیات هایی نظیر کربلای ۵ و ۶ حضور داشته که درهمان عملیات ها؛ چنین بار مجروح شده است.
وی در منطقه کانی مانگا بر اثر ترکش نارنجک مجروح و به اسارت جند الله عراق درآمده که آنان وی را به منافقین تحویل داده و به پادگان اشرف منتقل کرده اند که پس از آزادی مجدد از چنگ منافقین، به همراه ۷۳ نفر دیگر از رزمندگان با مشقّتی فراوان، خود را به نفت شهر می رسانندکه مجدداً به اسارت ارتش بعث عراق در آمده و به ار دوگاهی در بعقوبه منتقل می شود.
خاطرات تلخ و شیرین وی از دوران اسارت بسیار است و در این مجال، فرصتی برای بیان آن نیست.
اسارت جعفری ادامه پیدا می کند تا در سال ۶۹ و آغاز تبادل اسراء، از بند اسارت رهایی یافته و پس از تحمل ۵ سال اسارت، به میهن اسلامی باز می گردد.
او جانباز ۴۵ درصد بوده و در سه راهی کاشی پور و جزیره مجنون، شیمیایی شده که تعدادی ترکش نیز از دوران دفاع مقدس به یادگار دارد.
مطلع شدیم که این برادر عزیز، چند روزی است که به دلیل تشدید عوارض شیمیایی و تنگی نفس، در بیمارستان خیریّه رحیمیان شهر الوند بستری است که با تنی چند از دوستان خبرنگار، به دیدار وی رفتیم.
از او خواستیم تا برایمان دقائقی سخن بگوید که با احوال نا خوشایند خود، به بیان چند کلمه ایی کوتاه بسنده کرد.
جعفری ضمن دعا برای سلامی و عاقبت بخیری همه جوانان و تشکر از عزیزانی می کنند، با اشاره به فرموده امام خمینی(ره)،گفت نگذارید که انقلاب به دست نامحرمان بیفتد و نا اهلان بر ما حکومت کنند و ادامه داد: جوانهای انقلابی و مؤمن شهر باید در همه عرصه ها برای دفاع از آرمانهای انقلاب اسلامی حضور داشته و در این راه، از بی مهری ها و مشکلات پیش رو دلسرد نشوند.
سخنان کوتاه جعفری ما را به یاد کلام زیبای سید شهیدان اهل قلم و مرتضای خوبی ها انداخت که گفت: گمنامی برای شهوت پرستها دردآور است، اگرنه همه اجرها در گمنامی است؛ تاآنجا که فرموده اند: آنگونه در راه خدا انفاق کن که آن دست دیگرت هم با خبر نشود.
3001/پ30/ب
