چشممان روشن تحریم نوشابه های آمریکا لغو شد

به گزارش خبرگزاری بسیج، سیاست دولت از همان ابتدا در موضوع هسته ای و مذاکرات درباره آن، چرخیدن سانتریفیوژها همزمان با چرخیدن چرخ های صنعت و اقتصاد کشور بود.

از زمان روی کار آمدن دولت تدبیر و امید تاکنون که کمی بیش از 2 سال می گذرد، ذهن و فکر مسئولین کشور به ویژه دولت شدیداً درگیر این موضوع بوده است، تا بتوانند راهکار برون رفت از این پرونده ساخته و پرداخته از سوی غرب را بیابند و آن را مختومه کنند.

اکنون به نظر می رسد که با مصوبه روز گذشته مجلس شورای اسلامی که البته بدون حاشیه و تنش هم نبود، راه برای اجرای توافق هسته ای که مهلت آن تا 26 مهر ماه است، برای دولت هموار شد.

قرار است تا با اجرای برجام و توافق هسته ای اوضاع اقتصادی کشور هم بهتر شود. این وعده ای است که دولتمردان ما به مردم داده اند و مردم هم اکنون در انتظار چنین اتفاقی هستند.

گرچه مردم باید بدانند که بهبود یافتن شرایط اقتصادی کشور پس از اجرای برجام، فوری و آنی نخواهد بود و آن هایی که تصور می کردند با اجرای توافق هسته ای باید شاهد سقوط شدید دلار باشیم یا طلا از سکه خواهد افتاد و یا این که وضعیت مسکن هم با کاهش قیمت و اجاره روی خوش به مردم نشان خواهد داد، اشتباه می کردند.

نخست باید بدانند که مشکلات اقتصادی کشورمان تنها تحریم های اقتصادی نیست که مشکلات و بی برنامگی های اقتصادی بیشتر از تحریم ها به اقتصاد کشور ضربه زده است.

نمونه اش هم همین خبر واردات کالا از کشور چین و افزایش رقم به 80 هزار میلیارد تومان در دو سال اخیر که خسارتهای زیادی وارد میکند و این مسئله یک فاجعه است.

این اتفاق زمانی افتاده است که هنوز برجام به نتیجه نرسیده و قرار است که سه شنبه این هفته یعنی فردا مجلس جزئیات طرح خود را هم بررسی و تصویب کند آنگاه به شورای نگهبات ارجاع داده شود و در صورت تصویب طرح از سوی شورای نگهبان برای اجرا به دولت ابلاغ شود.

اکنون تصورش را بکنید که اجرای برجام آغاز شود آنگاه چه اتفاقی خواهد افتاد؟ حمایت از تولید داخلی و پیگیری و پیاده کردن اقتصاد مقاومتی که اگر از همان ابتدا جدی تر هم گرفته می شد اکنون می توانستیم با ناز برجام را بپذیریم، نه این که آمریکایی ها بگویند ایران را مجبور کردیم پای میز مذاکره بنشیند. این خیلی تفاوت دارد. شاید هم کاری کردیم که وضعیت اقتصادی به گونه ای شود که کمی فشار اقتصادی هم در جامعه دیده شود. اما این سختی کجا آن سختی کجا!

البته کشوری که می خواهد روی پای خود بایستد، استقلال داشته باشد و بله قربانگوی آمریکا هم نباشد باید سختی هم تحمل کند. اما فاصله طبقاتی آنقددر زیاد شده است که این تحمل کردن سختی تنها برای قشر متوسط و پایین تر از آن است وگر نه که سرمایه داران و مرفهین بی درد همچنان به فخر فروشی های خود ادامه می دهند و عین خیالشان هم نیست که تحریمی وجود دارد یا نه! تازه هنوز یارانه هم دریافت می کنند و به خود زحمت نداده اند که از دریافت آن رقم ناچیز که برای خیلی ها خرج یک ماه است، انصراف دهند و چشم پوشی کنند.

و اما نکته مهم و اساسی این توافق سیاسی که قرار است رونق اقتصادی را به همراه داشته باشد نوع و جنس این اتفاق اقتصادی مبارک است. آیا قرار است خارجی ها از شرق جهان گرفته تا غرب آن، اروپایی و آسیایی و آمریکایی ایران را به چشم یک بازار تشنه ببینند یا این که بیایند و چهار تا کارخانه بسازند، سرمایه گذاری کنند چند نفر در ایران سر کار بروند، هم ایران سود کند و هم آن سرمایه گذاران خارجی؟

به این خبر کمی دقت کنید؛

یک شرکت تولید نوشابه‌های غیر الکلی در آمریکا اعلام کرد؛ از واشنگتن مجوز صادرات به ایران را دریافت کرده که این موضوع موقعیتی برد- برد است.

معاون فروش شرکت «آر کِی» مستقر در فلوریدای آمریکا گفته است: «اکنون نوشیدنی های آرکی در دسترس مصرف کننده ایرانی قرار دارد. این به نفع همه است. ما نوشیدنی هایمان را از آمریکا به ایران صادر می کنیم و این برای کارگران آمریکایی شغل بیشتر به ارمغان خواهد آورد.  

شبکه های گوناگون تلویزیون خودمان را هم ببینید متوجه می شوید که نیاز ما شامپویی با فناوری نوترینو برای موهای ایرانی هایی است که در این چند ساله از رنج تحریم دارویی درد کشیده اند!

چنین اتفاقی نه تنها چرخ کارخانه های تولیدی کشورمان را نمی چرخاند بلکه باعث می شود چرخ کارخانه های خارجی ها تندتر بچرخد و ما همچنان اندر خم یک کوچه باشیم. تولید کننده داخلی روز به روز ضعیف تر و سرانجام تعطیل کارگاه و کارخانه، افزایش بیکار در جامعه و الی ما شاء الله.

خوب فعلاً که چشممان روشن آمریکا تحریم نوشابه های خود را علیه ایران لغو کرده است به زودی آنها را سر سفره های خود زیارت می کنیم.