به گزارش خبرگزاری بسیج، صنایع‌دستی و گردشگری فارس، پنجمین فصل از کاوش‌های باستان‌شناسی و برنامه مطالعات تل آجری در حریم شهر پارسه، با حضور هیئت مشترکی از باستان‌شناسان ایرانی و ایتالیایی در منطقه تاریخی تل آجری واقع در شمال غربی تخت گاه تخت جمشید، آغاز شده است.
در این مورد علیرضا عسکری چاوردی سرپرست ایرانی گروه کاوش تل آجری گفت: در این فصل کاوش، نقشه و ساختار بنای تل آجری بر اساس بخش‌های مشخص‌شده و همچنین نتایج به‌دست‌آمده از بررسی ژئوفیزیک، ژئومغناطیسی و الکتریسیته بازسازی که بر اساس اطلاعات مقدماتی به‌دست‌آمده، پلان یک ساختمان چهارگوش کشف شد.
وی به کشفیات کاوش‌های فصول گذشته این محوطه اشاره کرد و گفت: بدنه بیرونی و راهروی بزرگ بنای دروازه به آجرهای لعاب‌دار رنگین مزین بوده است و در ساختار این دروازه، هزاران قطعه آجر به ابعاد 33 در 33 سانتی و ضخامت 11 سانتی‌متر به کار رفته است.
این عضو هیئت‌امنای تخت جمشید اضافه کرد: در حال حاضر 12 بنای باستانی دوره هخامنشیان در حریم تخت جمشید شناسایی‌شده که به دلیل وجود شباهت بسیار بین آجرهای لعاب‌دار کشف‌شده دروازه‌ها با نقوش اسطوره‌های بین‌النهرین، به نظر می‌رسد شهر پارسه در دوره کوروش هخامنشی نیز وجود داشته است.
وی همچنین گفت: بناهایی که در این محوطه کشف‌شده به‌احتمال بسیار پیش از بنای تختگاه تخت جمشید ساخته‌شده و درواقع کشفیات اخیر، خلأهای تاریخی شهر پارسه به‌ویژه در دوره حکومت کوروش و کمبوجیه و پیش از به قدرت رسیدن داریوش هخامنشی در سال 521 پیش از میلاد را پر می‌کند.
عسکری بابیان این‌که آجرهای لعاب‌دار و منقوش مکشوفه در این محل قابلیت بازسازی دارند به‌طوری‌که حیوانات و نقوشی که در این آجرها دیده می‌شود جزو مهم‌ترین و بی‌سابقه‌ترین نقوش در ایران هستند.
وی افزود: این نقوش بیشتر گاوهای بالداری هستند که در نقوش برجسته شوش و تخت جمشید دیده می‌شوند اما نقش حیوانات ترکیبی نیز در این محوطه کشف‌شده که تاکنون در هیچ منطقه‌ای دیده نشده است.
سرپرست ایرانی گروه کاوش محوطه تل آجری ادامه داد: این نقوش حیوانات ترکیبی هستند که نقشی از مار، عقاب و پنجه شیر دارند که برای نخستین بار در این محوطه کشف‌شده‌اند.
وی مهم‌ترین کشفیات این محل کاوش را کتیبه‌هایی دانست که به زبان بابلی کلمه دروازه بر روی آن‌ها حک‌شده است.
عسکری همچنین افزود: با توجه به این کشفیات بی‌شک تل آجری دروازه ورودی شهر پارسه بوده که به کاخ بزرگ و پردیس‌های اطراف آن معطوف می‌شده است.
عضو هیئت‌امنای مجموعه جهانی تخت جمشید افزود: ابعاد این دروازه 30 در 40 مترمربع بوده و ارتفاع آن به 15 متر می‌رسیده که طبق شواهد موجود این بنا به آجرهای لعاب‌دار مزین شده بوده است.
عسکری همچنین گفت: این بنا در دوره هخامنشیان و زمان حکومت کورش و یا کمبوجیه ساخته شده است و کاوش‌های باستان‌شناسی در این محوطه می‌تواند به کشف حلقه گمشده تاریخ کشور در این منطقه کمک کند. وی بابیان این‌که طی پنج سال اخیر 13 گمانه در محوطه تل آجری زده شده است افزود: این محوطه تاریخی یکی از مهم‌ترین محوطه‌های باستان‌شناسی است که قابلیت تبدیل به یک سایت موزه تخصصی را دارد و می‌تواند به یکی از جاذبه‌ها برای گردشگران ورودی به استان تبدیل شود.
در ادامه این گفت‌وگو پروفسور «پیرو فرانچسکو کالیری» سرپرست تیم ایتالیایی کاوش تل آجری به تشریح نتایج به‌دست‌آمده و مطالعات انجام‌شده در فصل‌های گذشته کاوش و گمانه‌زنی‌های مرتبط با محوطه تاریخی تل آجری، پرداخت و گفت: عملیات کاوش این محوطه تاریخی تا 12 آبان ماه ادامه خواهد داشت و از بعد اهداف باستان‌شناسی در این محل کاوش رسیدن به پرسش‌هایی است که قبل از عملیات کاوش طرح کرده‌ایم.
وی به وجود سکوهایی در کنار دیوارهای دروازه (تل آجری) اشاره کرد و گفت: این سکوها درواقع استراحتگاهی برای اجرای مراسم رسمی ورود افراد به شهر بوده است.
سرپرست تیم ایتالیایی کاوش تل آجری همچنین گفت: تل آجری درواقع دروازه شهر هخامنشی پارسه بوده که در زمان کورش اما بافکر و معماری و فرهنگ بابلی‌ها ساخته‌شده است.
وی ادامه داد: این دروازه تزئینات مختلفی داشته و بسیار زیبا طراحی و ساخته شده که هم‌اکنون بسیاری از نقوش و آجرهای لعاب‌دار و کتیبه‌های مکتوب در این محل به موزه تخت جمشید منتقل‌شده است تا موردبررسی بیشتر و مرمت و حفاظت قرار گیرد.
سال گذشته با کشف بخش‌هایی از پی دروازه، آجرهای لعاب‌دار و منقوشی از این محوطه تاریخی به دست آمد که به گنجینه موزه تخت جمشید منتقل شد. در حال حاضر تعداد بناهای کشف‌شده در شهر پارسه تخت جمشید تاکنون به عدد 20 رسیده است.
در فصل‌های گذشته، عملیات باستان‌شناسی در منطقه تل آجری، چندین اثر و بناهای تاریخی، دارای آجرهای لعاب‌دار با تصاویری از اسطوره‌های ایران که قابل‌مقایسه با بین‌النهرین و شوش است، کشف شد.
محوطه تاریخی تل آجری در نزدیکی تخت جمشید قرار دارد و یکی از بناهای متعلق به دوران هخامنشیان بوده
که به ثبت ملی رسیده و به لحاظ ارزش‌های تاریخی و هویت محتوایی، میراثی ارزشمند است.
بناهایی که در این محوطه کشف‌شده به‌احتمال بسیار پیش از بنای تختگاه تخت جمشید ساخته‌شده و درواقع کشفیات اخیر، خلأهای تاریخی شهر پارسه به‌ویژه در دوره حکومت کوروش و کمبوجیه و پیش از به قدرت رسیدن داریوش هخامنشی در سال 521 پیش از میلاد را پر می‌کند.
