به گزارش خبرگزاری بسیج به نقل از دیده بان، روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به ابعاد منطقه ای توافق هسته ای پرداخت.مشروح این گزارش را در زیر می خوانید:
توافق هسته‌ای ایران به هیچ عنوان غیرقابل نفوذ نبود. یکی از امتیازات و مزایای این موضوع محکوم شدن ایالات‌متحده و ایران به ایجاد رابطه‌ای، هر چند خصمانه در طول حداقل ده سال و نیم آینده است. حالا این توافق در این چند ماه منجر به حضور ایران در مذاکرات صلح مربوط به سوریه شده است و مسلماً این اتفاق خوبی است.
این مسأله اتفاق خوبی است زیرا پایان دادن به جنگ سوریه بدون دخالت و مشارکت همه بازیگران ممکن نیست و ایران به واسطه حزب‌الله یکی از بازیگران مستقیم این جریان است. این مساله اتفاق خوبی است زیرا یک بار دیگر نشان می‌دهد که هدف از لفاظی‌های تحریک‌آمیز و جسورانه ایران اغلب منحرف کردن اذهان از اقدامات ایران که احتمالاً عملگرایانه‌تر می‌باشد است .
هر روز هفته ، هیأت تحریریه نیویورک تایمز و نویسندگان سراسر جهان، تفسیرهای تفکربرانگیزی از مفسران روزنامه‌ها به دست می‌آورند.
دولت اوباما به منظور تعامل با ایران، شعار خسته کننده مرگ بر آمریکا را که هر هفته در نمازهای جمعه سر داده می‌شود، نادیده گرفته است. این اقدامی هوشمندانه است. اگر اسرائیل هم این واقع‌بینی مشابه و همین ظرفیت مشابه را در نادیده گرفتن لفاظی‌ها و فوران‌های ناپسندیده ایران از خود نشان دهد، به این نتیجه می‌رسد که توافقی که برای اولین‌بار در طول سال‌ها مسیر برنامه هسته‌ای ایران را تغییر داده و آن را محدود به یک قرارداد بین‌المللی بازدارنده از بمب قابل اثبات کرده، به نفع‌اش است.
اما ایران مدت‌هاست که از دل مشغولی اسرائیل درباره مشکل اصلی‌اش یعنی فلسطین سود می‌برد. ایران از اورشلیم دور است و ایرانیان به ندرت به اسرائیل فکر می‌کنند. اما رام‌الله به اورشلیم بسیار نزدیک بوده و فلسطینی‌ها تمام مدت در فکر اسرائیل هستند و آنها گاهی اوقات از اربابان خود عصبانی شده و دست به خشونت می‌زنند. دیدن چنین چیزهایی از مردم مظلوم و ستمدیده دور از انتظار نیست. اما این مسائل حملات و درگیری‌های تصادفی اسرائیل با فلسطینی‌ها را قابل دفاع نمی‌کند. در واقع اینها جنایات وحشیانه علیه مردمی مظلوم است. اما این جنایات قابل درک است زیرا خشونت روی دیگر وضعیت کنونی است که به عقیده نخست‌وزیر بنیامین نتانیاهو به نفع اسرائیل است. از زمان اشغال کرانه باختری توسط اسرائیل که تقریباً نیم قرن از آن می‌گذرد، خشونت دیگر امری لاینحل شده است. غیر شهروندی و آواره و فاقد تبعیت بودن و زندگی پشت یک دیوار مدرن و در میان پادگان‌های استعماری ، سرنوشتی نیست که آنها پذیرایش باشند. خشونت و رفتار تحریک‌آمیز فلسطینی‌ها دیگر نمی‌تواند بهانه‌ای برای سیاست کنونی اسرائیل باشد و مذاکرات جدی و دیپلماسی جدی است که می‌تواند این شرایط خطرناک را تغییر دهد.
هیچ انسان با شعوری نمی‌تواند درگیری و مناقشه امروز اسرائیل و فلسطینی‌ها را مشاهده کرده و از این بابت احساس انزجار نکند. این امر برخلاف انسانیت است. رئیس‌جمهور محمودعباس و نتانیاهو با یکدیگر مذاکراتی داشته‌اند در حالی که مردم آنها همه روزه در حال جنگ و خونریزی هستند و در حالی که رئیس‌جمهور اوباما و [دکتر] روحانی بر سر یک توافق تغییر و تحول که اخطاری است به هر دوی آنها، مذاکره کرده‌اند.
اخیراً روزنامه لیبرال اسرائیلی هاآرتص به نقل از نتانیاهو بیان کرد که ما برای همیشه با شمشیر زندگی خواهیم کرد و این که او خواستار یک کشور دو ملیتی نیست و نیز ما باید برای آینده قابل پیشبینی تمام سرزمین را تحت کنترل داشته باشیم.
