اما محمد رستگاری معاون نظارت و پایش محیط زیست استان تهران روز گذشته(سهشنبه) از آلوده بودن هوا و اعلام عدد 110 برای شاخصها خبر داده بود و گفت که آلودگی هوا و افزایش غلظت آلایندهها در روزهای آتی بیشتر خواهد شد.
بنابر گزارشهای مرکز کنترل کیفیت هوای شهر تهران شاخص آلودگی در حال حاضر عدد 148 را نشان میدهد که حکایت از آلوده بودن هوا برای گروههای حساس دارد و این وعده معاون نظارت و پایش سازمان محیط زیست نیز در نهایت محقق شد.
عدد 148 نشانگر این است که با بالاتر رفتن میزان کمی از شاخص هوای تهران برای تمامی مردم ناسالم خواهد شد و این افزایش آلودگی باعث معضلاتی همچون بیماریها و آسیب به جسم و روح ساکنان تهران و کلانشهرها خواهد شد.
مرکز پایش آلودگی هوای استان تهران در نهایت روز چهارشنبه 23 دی ماه 1394 با توجه به پایداری هوا و غلظت بیش از حد مجاز ذرات معلق با قطر کمتر از2.5 میکرون و با توجه به پیش بینی سازمان هواشناسی مبنی بر تداوم این شرایط تا روز پنج شنبه 24 دی ماه 1394 اطلاعیهای را صادر کرد که متن آن به شرح زیر است:
با توجه به اطلاعات دریافتی از ایستگاه های سنجش آلودگی هوای حفاظت محیط زیست استان تهران ، به آگاهی می رساند وضعیت کیفی هوای تهران به دلیل غلظت بیش از حد مجاز ذرات معلق با قطر کمتر از 2.5میکرون ، در شرایط ناسالم برای گروه های حساس قرار دارد . با توجه به پیش بینی سازمان هواشناسی این شرایط تا روز پنج شنبه 24/10/94 ادامه خواهد داشت؛ شایان ذکر است وضعیت کیفی هوا از لحاظ سایر آلاینده های هوا در وضعیت سالم است. توصیه های بهداشتی به شرح ذیل جهت حفظ سلامت شهروندان اعلام میشود؛
*کاهش تردد و فعالیت افراد دارای بیماری های زمینه ای از جمله بیماران قلبی و ریوی و افراد سالمند در فضاهای باز
* عدم تردد غیر ضروری در معابر برای کلیه افراد به ویژه سالمندان و کودکان
* پرهیز از انجام فعالیتهای شدید بدنی و فعالیتهای ورزشی در فضای باز
*مراقبت از کودکان و خردسالان (در سنین مهدکودک، پیش دبستانی و دبستان ) به منظور کاهش تردد و حضور در فضای باز
*عدم استفاده از وسایل نقلیه شخصی تا حد امکان
*عدم هرگونه فعالیت که موجب تشدید آلایندگی هوا گردد نظیر سوزاندن ضایعات، عملیات قیرکاری، تردد با وسایط نقلیه معیوب
* دقت در هنگام سوختگیری در جایگاهها و جلوگیری از سرریزشدن بنزین و سایر سوختها
لازم به ذکر است تمامی این تمهیدات مطرح شده از سوی مسئولان ذیربط در حالی است که دولتیها راهکارهای کوتاه مدت در زمینه مقابله با آلودگی هوا را امکانپذیر نمیدانند و تنها در زمانهای افزایش آلایندهها به تشکیل کمیته و یا کارهای مقطعی اکتفا میکنند.