به گزارش خبرگزاری بسیج، حجت‌الاسلام حمیدرضا غریب‌رضا مدیر مؤسسه گفت‌وگوی دینی وحدت قم طی سخنانی با موضوع «فریادگر بیداری در سرزمین حجاز» به بیان ویژگی‌های شخصیتی شهید آیت‌الله نمر باقرالنمر پرداخت.
مشروح سخنان وی بدین شرح است:
ابتدا باید گفت که درباره برخی دیدگاه‌ها و اندیشه‌های آیت‌الله شیخ نمر، سخنرانی‌ها و مقالات انقلابی متعددی به زبان عربی از ایشان باقی مانده است. بعضی از کلیپ‌های سخنان آیت‌الله نمر به زبان فارسی نیز زیرنویس شده است. ایشان مقاله‌های فکری انقلابی زیادی دارد که در آنها مباحث فکری و نظریه‌پردازی انقلاب از منظر قرآنی و اندیشه اسلامی مطرح شده در سطح خوبی است و با ادبیاتی نگارش شده که روشنفکران و انقلابی‌های جامعه می‌توانند آن را فهمیده و مورد استفاده قرار دهند.
گزاف نگفتیم اگر این شهید را توصیف کنیم و این نام را برای او بگذاریم که شهید آیت‌الله نمر «فریادگر بیداری بر سرزمین حجاز بود»
بنده با مرور این سخنرانی‌ها نیز اهم سخنان شهید آیت‌الله شیخ نمر را ارائه می‌کنم.
در کنار اندیشه‌های آیت‌الله نمر بعضی از ویژگی‌ها و پروژه و طرح مبارزه و جهادی که ایشان در این فضای خفقان و اختناق عربستان پیش برد، همچنین تأثیرات و آثاری که شهادت این انسان وارسته در عربستان و جهان اسلام به شکل عمدی ایجاد کرده، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
گزاف نگفتیم اگر این شهید را توصیف کنیم و این نام را برای او بگذاریم که شهید آیت‌الله نمر «فریادگر بیداری در سرزمین حجاز بود»؛ فضای عربستان را می‌شناسید. کشوری که آمریکا بعد از سقوط شاه تلاش کرد آرام آرام این کشور را به‌عنوان نه تنها ژاندارم آمریکا در منطقه، بلکه اصلی‌ترین مهره خویش برای تحقق اهداف و برنامه‌های جهانی خویش استفاده کند.
به دیگر معنا یعنی؛ مهره استکبار جهانی در سیاست‌های خارجی و نماد بارز استبداد و تبعیض مذهبی و قومیتی هم در فضای داخل. در چنین فضایی ایده و طرح مبارزاتی برای اینکه بیداری ایجاد کند این ابر سنگین سیاه و تاریک جنگ مذهبی که عربستان به‌عنوان راهبرد خویش و مهم‌ترین برگه سیاسی که از آن استفاده می‌کند، دعوای شیعه و سنی است و اکنون شاهد آن هستیم که اوج این دعوا داخل خود عربستان اتفاق می‌افتد. شیخ نمر چگونه می‌بایست این فضا را بشکند و جامعه خفته و مرده را بیدار نموده و در آن حرکت ایجاد کند؟!
شعاری را شیخ نمر در صحبت‌های خویش مطرح کرده بود مبنی بر: غرش اندیشه و کلمه در برابر صدای شلیک گلوله؛ «زئیر الکلمة أقوى فی مواجهة أزیز الرصاص»
«زئیر» در زبان عربی غرش شیر را می‌گویند و «أزیز» آن صدای ویز است هنگامی که تیری شلیک می‌شود و گلوله از کنار گوش انسان به هدف اصابت می‌کند. فصاحت و بلاغت بسیار بالایی در این تشبیه به کار برده شده است. آن نهی از منکر، آن فریادهایی که در مقابل حاکمیت جائر بلند می‌شود به غرش شیر تعبیر شده و سرکوب‌گری حکومت عربستان به صدای کوچک و حقیر یک تیر! تأثیرش را این‌گونه تشبیه کرده‌اند.
در این فضای سنگین خفقان سیاسی عربستان، این فریادهای شیخ نمر زلزله بود. طوفان بود و خواب را از چشم این خاندان فاسق وابسته به صهیونیسم گرفته بود
طرح سیاسی شهید نمر «کلمة الحق عند السلطان الجائر» در روایات ما برترین عبادت به‌شمار آمده است و آن اینکه شما از بیان حرف حق نهراسید، قامت استوار کنید بدون اینکه صدایتان بلرزد، با شحاعت در مقابل یک سلطان جائری که احتمال دارد شما را به زندان بیاندازد، شما را شکنجه کند، به خانواده و ناموستا تجاوز کند، شما را به بدترین شکلی هم بکُشد، باز هم نترسید و سخن حق را بگویید. چراکه اسلام این را از ما خواسته است.
فریادهای کوبنده شیخ نمر، مصداق بارز «کلمة الحق عند السلطان الجائر» است. پذیرفته شدن همه تبعات سیاسی و اجتماعی این حرکت در راه آزادی و سرنگونی این حکومت جائر! و این یعنی حکومتی که اسلام از ما می‌خواهد. این یعنی آزادی‌خواهی که اسلام از ما خواسته است.
در این فضای سنگین خفقان سیاسی عربستان، این فریادهای شیخ نمر زلزله بود. طوفان بود و خواب را از چشم این خاندان فاسق وابسته به صهیونیسم گرفته بود. کلافه شده بودند، بر سر دوراهی قرار گرفته بودند. اینکه با این شخصیت مبارز چکار کنند؟ اگر او را بکُشند این تبعات سیاسی را دارد که هر روز در حال مشاهده آن هستند؛ بالاخره آنها حدس می‌زدند و اتاق فکر داشتند و می‌دانستند اگر شیخ نمر را آزاد کنند حتماً به مسیر خویش ادامه خواهد داد!
رمز موفقیت جنبش‌ها و رهبران انقلاب شیعه معاصر این است که «شمر» امروز و جبهه و انصار‌الحسین(ع) را شفاف نشان دادند. یزدیان و حسینیان زمان را مشخص کردند و تکلیف ما را هم مشخص کردند
سخنرانی‌های شیخ نمر در اوج فصاحت و بلاغت بود. اساساً زبان عربی، زبان فصیح و بلیغی است. کسی که بخواهد در جهان عرب تأثیر بگذارد، برود نزد سیدحسن نصرالله، جدای از اخلاص، عبودیت و تبعیتش از ولایت فقیه، جدای از عقل مدیریتی و جدای از ابعاد مدیریتی وی، سیدحسن یک سخنران فصیح و بلیغ است. صحبت‌ها و مقالاتی که از شیخ نمر بر جای مانده، همین را می‌رساند که فصاحت و بلاغت برای تأثیر‌گذاری در جوامع عربی که ادبیات برای آنها مهم است از فصاحت و بلاغت برخوردار است و البته بخش اصلی تأثیر‌گذاری نیز همین مسئله است.
نکته دیگری که در ادبیات شهید آیت‌الله نمر بروز و ظهور بسیاری داشت توانمندی ایشان در بازسازی عاشورای امروز است؛ رمز موفقیت جنبش‌ها و رهبران انقلاب شیعه معاصر این است که «شمر» امروز و جبهه و انصار‌الحسین(ع) را شفاف نشان دادند. یزدیان و حسینیان زمان را مشخص کردند و تکلیف ما را هم مشخص کردند. در سخنان امام خمینی(ره) است که می‌فرماید: «هرچه داریم از برکات محرم است».
یعنی بدانید شمر زمان شما کیست؟! شهید مطهری این فریاد را سر می‌داد، سیدحسن نصرالله این‌گونه مشی کرد و شهید نمر هم همین راهبرد را طی کرد و رو به جلو حرکت کرد. بنابراین دشمنان احساس کردند که یک جبهه کربلایی و عاشورایی شکل می‌گیرد که فردا برایشان خطرناک خواهد بود.
آیت‌الله شیخ نمر سعی می‌کرد انسان تراز آرمانی را تبیین کند. وی به تربیت اخلاقی جامعه توجه می‌داد و می‌گفت انسانی می‌تواند انقلابی باشد که به لحاظ اخلاقی رشد کرده باشد
این تعبیر را از شهید آیت‌الله شیخ نمر خیلی زیبا نقل کردند و آن اینکه اگر شما برای ظلم خودتان فرعون را دارید ما هم برای فداکاری، حسین علیه‌السلام را داریم «ان کنتم تملکون فرعونا فی ظلمکم فنحن نملک الحسین(ع) فی تضحیتنا». بنابراین فصاحت و بلاغت عاشورایی و عربی را ببینید؛ کسانی که در مکتب نهج‌البلاغه رشد می‌کنند این‌گونه جامعه را بیدار می‌کنند و هنر شیخ نمر همین بود.
نکته بعدی: آیت‌الله شیخ نمر سعی می‌کرد انسان تراز آرمانی را تبیین کند. اینکه انسان آرمان‌گرا در سیاست در اخلاق و ... چگونه است؟ یکی از کارهایی که شیخ نمر انجام می‌داد این بود که به تربیت اخلاقی جامعه توجه می‌داد و می‌گفت انسانی می‌تواند انقلابی باشد که به لحاظ اخلاقی رشد کرده باشد.
از این رو انسانی که دلبسته دنیا باشد نمی‌تواند از دنیا دل بِکَند و به جبهه برود، خودسازی و تهذیب نفس می‌خواهد. شیخ نمر یک سری از مباحث اخلاقی و دعای مکارم الاخلاق را تدریس می‌کرد. همچنین مقاله‌ای دارد که نقش اخلاق در ساخت و پردازش انسان آرمانی را تبیین می‌کند یعنی شیخ نمر یک استاد اخلاق هم بود، همچنان که امام خمینی (ره) این پیروزی‌ها را به دست آورده بود، هوای نفس خویش را، آن دشمن‌ترین‌دشمنان خویش را شکست داده بود که توانست این گونه در جامعه نور و معنویت را رشد دهد.
