از سوی دیگر برخی نگران آن هستند که بزرگنمایی افراطیون غربی در مورد تهدیدهای ناشی از برنامه موشکی ایران بر اجرای برجام تأثیر بگذارد. در همین رابطه برای تحلیل بهتر این جریان با پروفسور «نادر انتصار» رئیس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آلابامای جنوبی به گفتگو نشستیم که مشروح آن به شرح زیر است:
* چرا برخی کشورها سعی در محدود کردن برنامه موشکی ایران دارند؟
برخی کشورها توانائی های موشکی ایران را به عنوان موثرترین نیروی بازدارنده این کشور در برابر تجاوزهای احتمالی در منطقه می دانند. این دیدگاه با در نظر گرفتن این حقیقت که دشمنان منطقه ای ایران اقدام به خرید و انبار حجم گسترده ای از سلاح کرده و توانائی های نظامی خود را نیز افزایش داده اند مشخص می شود. برای مثال، عربستان سعودی سومین بودجه بزرگ نظامی جهان را دارد و یک اشتیاق پایدار برای خرید پیشرفته ترین تسلیحات از غرب را دارد. حتی یک کشور کوچکی همچون امارات نیز به این جریان پیوسته است. این کشورها و همراهان غربی آنها می خواهند تا برتری نظامی خود را بویژه در بعد هوایی در برابر ایران و بویژه توان موشکی این کشور حفظ کنند. از دید این کشورها توان موشکی ایران مانعی در راه حفط برتری نظامی محسوب می شود.
* آیا براساس برجام محدود کردن برنامه موشکی ایران قانونی است؟
برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) برنامه موشکی ایران به غیر از بخشی را که امکان حمل کلاهک هسته ای را دارد بخش های دیگر را محدود نمی کند و این امر (ابهام) در لحن برجام وجود دارد. چگونه می توان ثابت کرد که موشکی برای حمل کلاهک هسته ای طراحی شده است؟ محدوده خاصی که برای تعریف موشکی با قابلیت حمل کلاهک هسته ای وجود دارد چیست؟ به این پرسش ها و سوالات مشابه آنها نمی توان بدون آگاهی از میزانی از اطمینان پاسخ داد. متاسفانه این ابهام از سوی مخالفان برجام مورد استفاده قرار می گیرد تا این توافق را زیر سوال برده و تحریم های جدیدی را علیه ایران وضع کنند.
* آیا اقدام ایران در آزمایش موشک میان برد نقض قطعنامه ۱۹۲۹ بود؟
قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت سازمان ملل محدودیتی را بر برنامه موشکی ایران از جمله موشک های میان برد اعمال می کند. اما با این وجود ما باید قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت را که در سال ۲۰۱۵ به تصویب رسید به یاد داشته باشیم. در بند هفتم این قطعنامه بخش اول عنوان شده که بر اساس مشاهدات شورای امنیت از گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی در مورد عمل به تعهدات هسته ای از سوی ایران، قطعنامه های ۱۶۹۶ (تصویب شده در سال ۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (تصویب شده در سال ۲۰۰۹) ، ۱۷۴۷ (تصویب شده در سال ۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (در سال ۲۰۰۸)، ۱۹۲۹ (تصویب شده در سال ۲۰۱۰) و قطعنامه ۲۲۲۴ (تصویب شده در سال ۲۰۱۵) باید خاتمه بیابند. به عبارت دیگر قطعنامه ۱۹۲۹ به موجب تصویب قطعنامه ۲۲۳۱ دیگر ماهیتی ندارد.
* آیا تنش های میان ایران و عربستان تاثیری بر اجرای برجام خواهند داشت؟
همه طرف های حاضر در توافق هسته ای ایران از مدت ها پیش اعلام کرده اند که خود را متعهد به اجرای برجام می دادنند. با این وجود با توجه به آنکه تنش های اخیر میان عربستان و ایران تا چه حد افزایش خواهند یافت این امکان وجود دارد که مخالفان منطقه ای و آمریکایی برجام از این تنش ها سوءاستفاده کرده و از آن به عنوان اهرمی برای از مسیر خارج کردن برجام استفاده کنند. عربستان سعودی در میان کشورهایی است که علیه برجام لابی های زیادی را انجام داده است و ریاض حامیان قدرتمندی در کنگره آمریکا دارد که آنها بدون شک از طریق اعمال تحریم های جددید علیه ایران سعی در خارج کردن برجام از مسیر خود خواهند داشت.
