این برجام فسادپرور/ کشورفروشی پسابرجامی
برجام قرار بود تسکینی بر دردهای پرشمار معیشتی مردم باشد، معاهده‌ای که متواتراً از تریبون‌های دولتی به عنوان علاج تقریباً تمام دردهای اقتصادی مردم (حتی آب خوردن‌شان) معرفی می‌شد. روحانی تمام تخم مرغهایش را در سبد سیاست خارجه چید، بلکه بتواند برجام را به فرجام برساند؛ با این همه و با گذشت بیش از چند ماه از اجرایی شدن آن، نه تنها کمترین بهبودی در حال و روز جیب‌های همیشه شرمنده‌ی نان آوران جامعه ایجاد نکرده، بلکه سفره‌های مردم را بیشتر از گذشته حتی، سرشار از تهی کرده است. فرجام برجام رشد اقتصادی نبود، این‌ها را آمار فزاینده‌ی جمعیت بیکاران اثبات می‌کند؛ فساد بود. چه بر سر آن صدها میلیارد دلاری اموال بلوکه شده ای آمد که قرار بود با اجرایی شدن این معاهده به کشور عودت شوند؟ چرا آثار رفح تحریم و اجرای برجام نه در شاخص‌های کلان اقتصاد نه در زندگی روزمره‌ی مردم شهر تفاوت چندانی ایجاد نکرده است؟ برجام برای چه کسی نان داشت؟!
«امروز در پسابرجام موج کشور فروشی به راه افتاده و در حوزه‌های متنوع، منابع و سرمایه‌های ملی در حال غارت است.» زاکانی در نشست دیروز پاسخ گفت!
این نفت فسادپرور!/ پشت‌پرده فساد گسترده در وزارت نفت چیست؟
از ماجرای فساد کرسنت گرفته تا داستان مشکوک و عجیب و غریب بنزین پتروشیمی‌ها، و تا موضوع قراردادهای جدید نفتی که قرار بود مثلاً نسل سوم معاهدات بیع متقابل باشند، اما در عمل سند ترنسفر صنعت نفت مملکت بود به دوران قاجار؛ این‌ها همه و همه مواردی است که در دوران صدارت ژنرال‌های نفتی تدبیر و امید اتفاق افتاده است. این همه فساد آن هم در این مدت کوتاه حقاً نوبر است! به هر ترتیب ژنرال زنگنه و رفقا نشان دادند در حیف و میل بیت المال و عقد قراردادهای فسادپرور و کرسنت آفرین استادند. هنوز جوهر خسارت چند ده میلیارد دلاری که از ماجرای کرسنت برای مملکت تراشیدند، خشک نشده بود که تیپ جدید قراردادهای نفتی را رونمایی کردند. دیروز اما علیرضا زاکانی ابعاد تکان دهنده‌ی دیگری را از فساد کرسنت و همچنین تیپ جدید قراردادهای نفتی موسوم به IPC برملا کرد؛ نماینده مردم تهران حتی از جلسات هفتگی برخی از همین دلال‌های نفتی با آقای رییس جمهور خبر داد: «یک نفر مثل سیروس ناصری که ظاهراً دیپلمات بوده اما یک دلال بزرگ نفتی است و در سال ۸۴ نیز به دنبال دریافت ۵۰۰ هزار دلار رشوه تحت پیگرد قرار گرفت هر هفته جلساتی را در دفتر ریاست جمهوری با هدف جذب سرمایه های خارجی برگزار می کند.»
این دلارهای فسادپرور!/ نوبخت؛ انتخابات و پول‌های کثیف
«آن حزبی که امروز داعیه‌ی انتشار لیست در آستانه‌ی انتخابات دارد و البته آقای رئیس‌جمهور هم بسیار به آن اهتمام دارد، باید بدانید این حزب از «علی ترقی‌جاه» یکی از دلال‌های قرارداد کرسنت پول گرفته و اسناد آن وجود دارد. آقای نوبخت باید به این سؤالات پاسخ دهد.» این‌ها تکه‌ی دیگری از سخنان دیروز زاکانی در نشست روزنامه‌نگاران مسلمان است، سخنانی که نشان می‌داد نگرانی وزیر کشور در خصوص دخالت مفسدین اقتصادی و ورود «پول‌های کثیف» به گردونه‌ی انتخابات پُر بی‌راه نبوده است. رحمانی فضلی روز یکشنبه در جمع مدیران برخی رسانه‌ها نسبت به این موضوع هشدار داده بود. بعد از این سخنان کم‌سابقه‌ی آقای وزیر، گمانه‌زنی‌های مختلف رسانه ای برای یافتن سرنخ‌های این مفاسد آغاز شد. سخنان روز گذشته‌ی علیرضا زاکانی تازه‌ترین نمونه از اسنادی است که سرنخ این هزینه‌های مشکوک انتخاباتی را نه در میان رجال سیاسی شناخته شده‌ی مملکت، که در میان دولت و مقامات آن جستجو کرد.
زاکانی دیروز صراحتاً پای نوبخت را به ماجرای پول‌های کثیف گشود تا کار را برای آقای وزیر کشور برای پیگیری موضوع هر چه ساده‌تر کند. حال باید منتظر ماند و دید رحمانی فضلی آیا آنچنان که ادعا می‌کرد موضوع فساد سخنگوی دولت را در خصوص وارد کردن پول‌های کثیف به انتخابات، پیگیری خواهد کرد؟
این فریدون فسادپرور!/ برادر رییس جمهور در کشور چه می‌کند؟!
«آقای رئیس‌جمهور به جای اینکه به دنبال فساد و سازمان فساد بگردند، بهتر است به برادرش خودشان، دفتر خودشان و وزارت نفت توجه کنند.» این بخش دیگری از سخنان دکتر زاکانی نماینده‌ی مردم تهران بود. زاکانی در ادامه اظهار داشت: «من تعجب می‌کنم که چرا آقای روحانی که تاکید بر مبارزه با فساد دارد از برادر خود غفلت دارد؛ یک عده بیایند و بگویند که برادر رئیس جمهور در این کشور چه کار می‌کند.» اظهاراتی که نشان می‌داد فریدون مرد همیشه در صحنه‌ی دولت روحانی، غیر از آنکه سایه به سایه به دنبال آقای رییس جمهور حرکت کند، فعالیت‌های دیگری نیز دارد؛ فعالیت‌هایی که البته به نظر می‌رسد چندان شفاف هم نیستند. ضروری است با توجه به حساسیت موضوع قوه قضاییه و دیگر مقامات امنیتی کشور برای روشن کردن ماجرا و تنویر افکار عمومی، به موضوع ورود کرده و کم و کیف آن را مورد بررسی قرار دهند.
دولت روحانی دولت فسادپروری در حوزه‌های گوناگون است، این را اسناد و مدارک مختلف می‌گوید. با این همه روحانی همچنان به دنبال اجرای نسخه‌ی دوم برجام و فرافکنی در خصوص شفاف‌سازی عملکرد اقتصادی اعضای کابینه و علی الخصوص نزدیکان و خویشاوندان است. فساد از سر و کول دولت بالا می‌رود؛ اگر آنچنان که آقای رییس جمهور ادعا می‌کنند مبارزه با فساد برایشان در اولویت است، چه بهتر که این مبارزه را از درون دولت و خاصه از نزدیکان خود آغاز کنند.
