داود پاشا در گفتگو با خبرنگار بسیج در همدان با اشاره به بحث تهدیدها و فرصتهای شبکههای اجتماعی اظهار داشت: شبکههای اجتماعی قابلیتهایی دارند که کاربر را به خود جذب میکند.
وی با بیان اینکه طبق تحقیقات انجام شده کاربران شبکههای اجتماعی کمتر به دیدار دوستان و بستگان خود میروند و نحوه ارتباط بیشتر از طریق شبکههای اجتماعی است، افزود: این شبکهها سبک زندگی انسانها را تغییر داده و توانسته بر الگوی روابط خانوادگی افراد تأثیرگزار باشد.
این کارشناس اجتماعی با اشاره به اینکه رشد وسیع ارتباطات در کشور بسیار بالاست، اظهار داشت: بسیاری از شبکههای اجتماعی با برنامه و هدف خاصی طرحریزی شده و باید جوانان آگاهیهای لازم را داشته باشند تا از روی سادگی و بیپیرایگی در دامن این شبکهها گرفتار نشوند.
وی با بیان اینکه در شبکههای اجتماعی باید دید چه کسانی هستند و ارتباط برقرار میکنند، گفت: اطلاعاتی را که در شبکههای اجتماعی داریم بسیاری از افراد نیز به همین اطلاعات دسترسی دارند.
پاشا در ادامه بیان داشت: فضای خصوصی در فضای مجازی امن نیست بنابراین نباید اعتمادی به این فضاها داشته باشیم.
وی با اشاره به اینکه اکثر سرقتهای اطلاعاتی امروزی به وسیله مهندسی اجتماعی صورت میگیرد، افو: این نوع از طریق روحیات و ویژگی های افراد صورت گرفته و سرقت اطلاعاتی انجام میشود.
این کارشناس اولین روش مهندسی اجتماعی را اینگونه عنوان کرد: حملات صیادی روشی است که اطلاعات را شکار میکنند و نوعی فضای مطابق تشکیل داده و نیازها را برطرف میکنند.
وی یکی دیگر از روشهای این نوع مهندسی را حملات دستاویزی نامید و گفت: در این نوع فرصتی برای سرقت را ایجاد میکنند که نباید به هر لینک، پیام، ایمیل و... پاسخی داده شود.
پاشا افزود: حملات طعمهگذاری نوع دیگری از دسترسی را ایجاد میکند که نباید سایتهای ناشناس باز شود زیرا قابلیت این را دارند که بدافزاری را در سیستم نصب کند.
وی یادآور شد: امروز امنیت در حوزه کامپیوتر افزایش پیدا کرده بنابراین روی آوردن به سمت مهندسی اجتماعی رایج شده و نیاز به آموزشها و آگاهسازی لازم در این مورد است.
این کارشناس اجتماعی با اشاره به آسیبپذیری کودکان در این شبکهها گفت: امنیت و حریم خصوصی برای کودکان معنایی ندارد و نباید والدین برای کودکان خود این حریم را ایجاد کنند.
وی با بیان اینکه والدین باید برای کودکان محدودیتهایی را ایجاد کرده و کنترل کافی را داشته باشند، گفت: کودکان معمولاً سیاستهای امنیتی را رعایت نمیکنند و ما فضاهایی را نداریم که مختص کودکان باشد بنابراین به عرصه فعالیت بزرگسالان سوق میگیرند.
انتهای پیام/