محمود واعظی معتقد است کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات با توجه به اینکه سرمایه‌گذاری هر خط تلفن 850 هزار تا یک میلیون تومان هزینه دارد، با این افزایش نرخ موافقت کرده است.
این در حالی است که از صبح امروز بسیاری مردم طی تماس و کامنت‌هایی پرسیده‌اند "آیا نرخ 200 هزار تومان برای خطوط ثابت جزو ودیعه است؟"
در پاسخ به این افراد باید مروری بر گذشته و زمان حذف ودیعه‌های تلفن ثابت داشت.
با ابلاغ رسمی پروانه شرکت مخابرات ایران در سال 1387، ودیعه تلفن ثابت که تا پیش از آن در تهران و شهرهای بزرگ 100 هزار تومان و در سایر شهرها 80 هزار تومان بود، حذف شد.
همین موضوع باعث شد تا آیین‌نامه کاهش قیمت ثبت‌نام خطوط تلفن ثابت به نصف قیمت به استان‌ها ابلاغ شود.
با حذف شدن ودیعه تلفن ثابت و کاهش هزینه ثبت‌نام خطوط فیکس به نصف قیمت، مبلغ مذکور در قالب هزینه اتصال متقاضیان اخذ شد.
بنابراین هم‌زمان با بورسی شدن مخابرات ایران، هزینه‌های دایری 100 و 80 هزار تومانی در شهرهای بزرگ و شهرستان‌ها به 50 هزار تومان بدون احتساب مالیات کاهش یافت و عملا ودایع تلفن ثابت حذف شد.
از آن جهت که کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات مصوبه‌ای در ارتباط با بازگشت ودایع به سیستم واگذاری خطوط ثابت نداشته است لذا افزایش 150 هزار تومانی نیز در قالب همان حق اتصال خواهد بود.
مگر اینکه کمیسیون تنظیم مقررات در این موضوع ورود کرده و طی مصوبه‌ای، زمینه بازگشت ودایع به چرخه ارتباطات فیکس را تصویب کند.
شرکت مخابرات ایران تا پایان سال گذشته 30 میلیون و 262 هزار و 157 تلفن ثابت دایری با ضریب نفوذ 42.38 درصد در کشور داشته است.
