فوتبالیست های ساحلی چلیچه منتظر نگاه مهربانانه مسئولین

مدیر عامل و سرمربی تیم فوتبال ساحلی شهدای چلیچه در گفتگو با خبرنگار افتخاری بسیج گفت: این تیم در سال 1385 تاسیس شد و فعالیت خود را در رشته فوتبال ساحلی آغاز نمود و با کمک جوانان مستعد و با استعداد شهر چلیچه (در سال 1385 روستای چلیچه ) استارت حضور در فصل مسابقاتی 87 – 86 لیگ برتر فوتبال ساحلی کشور رقم خورد تا شهدای چلیچه مفتح فوتبال ساحلی در بام ایران چهارمحال و بختیاری باشد.

حضور در فصل اول لیگ برتر فوتبال ساحلی کشور صرفاَ کسب تجربه و محک زدن تیم در سطح ملی در کنار رقبای ساحلی بلد و قدرتمند ساحل نشین کشور بود.

اما تیم شهدای چلیچه در فصل 88-87 لیگ برتر عملکرد متفاوتی از خود نشان داد و توانست در بین رقبای بسیار قدرتمند ، خود را در بالای جدول مسابقاتی نگه دارد و در پایان فصل به رتبه چهارم لیگ برتر رساند این موفقیت بزرگی برای یک تیم روستایی در سطح ملی به شمار می رفت

این موفقیت پیامد های مثبتی را نیز به همراه داشت که از جمله آنها درخشش سرمربی تیم افراسیاب صادقی به عنوان یکی از مربیان موفق کشور که با استفاده از پتانسیل های بومی توانسته بود به این مهم دست پیدا کند به AFC جهت حضور در دوره تربیت مدرس بین المللی فوتبال ساحلی معرفی شد که پس از آزمون و بررسی مدارک ورزشی و علمی ایشان توانستند در بین 30 گزینه معرفی شده از ایران جز 2 نفر کلاس مالزی قرار گیرند و اولین مدرس مربیگری فوتبال ساحلی ایران باشند

اما فصل 90-89 با سالهای قبل بسیار بسیار متفاوت شده بود سرمایه گذاری استانها و شرکتهای پردرآمد لیگ را بسیار متفاوت کرده بود اما شهدای چلیچه کماکان با پرداخت هزینه های شخصی و کمک خیرین محلی در لیگ حضور داشت.

فصل 90-89 نیز همینطور فشار مالی و سفرهای متعدد به دورترین نقاط با کمترین امکانات تیم را به زحمت و سختی انداخته بود اما غیرت و تعصب جوانان چلیچه ای بدون هیچ چشم داشت و پاداشی تیم را در ادامه مسیر همراهی می کرد.

اما فصل 91-90 لیگ برتر شاید بدترین سال فوتبال ساحلی چلیچه بود هزینه های سنگین ، بیمهری و بی توجهی مسئولین به جایی انجامید که دیگر غیرت و تلاش بازیکنان و عوامل تیم که فقط به عشق نام شهدا و شهرشان بود افاقه نکرد و تیم پس از 5 سال روز های سخت و دشوار با لیگ برتر وداع کرد و به دسته یک سقوط کرد.

جوانان بی ادعا و پرتلاش چلیچه انگیزه خود را از دست نداده و با تلاش مضاعف در لیگ دسته اول حضور پیدا کردند که با بدشانسی و فقط با یک شکست در بدترین زمان ممکن یعنی بازی نیمه نهایی به مقام سوم دست پیدا کرده و از صعود به لیگ برتر باز ماندند.

بچه های چلیچه فصل 93-92 لیگ دسته اول را نیز با قدرت شروع کرد ولی باز هم نتیجه سال قبل اتفاق افتاد و شهدای چلیچه برای دومین سال پیاپی به مقام سوم لیگ یک دست پیدا کرد

اما کادر فنی تیم به فکر پوست اندازی تیم افتاد تا بتواند در دراز مدت شاکله تیم را قدرتمند و هماهنگ کند در این زمان کادر فنی تیم با کشف استعداد های جوان در سطح شهر چهارچوب تیم را به طور کلی تغییر داد ، این تغییر پیامدهای منفی را نیز به همراه داشت تا جایی که تیم در فصل 94-93 و 95-94 با کم تجربگی بازیکنان نتایج مطلوبی بدست نیامد اما هدف تیم را از بین نبرد.

فصل 96-95 برای شهدای چلیچه فصلی متفاوت بود حالا همان جوانان کم تجربه بازیکنانی کامل پرانرژی و پخته شده بودند نتایج خوب و بازیهی درخشان در اول فصل روزهای خوب را برای شهدای چلیچه نوید میداد اما بی مهری مسئولین و بی توجهی آنها باز هم انگیزه رو به جلو را کاهش می داد ولی حمایت پرشور تماشاگران و همشهریان چلیچه ای سختی لیگ را برای تیم کاهش می داد و تیم پرانرژی و روبه جلو حرکت می کرد ولی متاسفانه باز هم کسب تنها یک امتیاز مانع رسیدن شهدای چلیچه به لیگ برتر شد.

شهدای چلیچه در این سالها توانست استعدادهای درخشانی را به فوتبال ساحلی معرفی کند و به اردوهای تیم ملی اعزام کند

محسن صادقی و مهدی محمودی، اولین بازیکنان چلیچه ای بودند که به اردوی تیم ملی دعوت شدند. صادق صادقی ، نریمان شیوندی و سالار عباسپور نیز در سالهای بعد به تیم ملی دعوت شدند.

در زمانی که تیم در لیگ یک حضور داشت باز هم استعداد های چلیچه ای از دید کادر فنی تیم ملی مخفی نماند و صادق صادقی ، میلاد عباسپور و مرتضی نوروزی نیز به اردوی تیم ملی دعوت شدند.

این تیم به عنوان تنها تیم تاریخ استان است که در طول یک دهه توانسته است در لیگهای کشوری موجودیت خود را حفظ کند؛ هرچند تیمهایی مثل بسکتبال ، فوتسال ، هندبال ، در مقاطعی آمدند و بعد چند سال کنار کشیدند.

الان براین باوریم با اینکه تغییرات در کادر مدیریتی و فنی گریزناپذیر است، ولی ریشه و اصالت این تیم آنقدر هست که بتواند موجودیت خود را حفظ کند، هر چند که اگر کمی بالطف و محبت بیشتری با آن برخورد می شد اکنون باید با تیمهای هم دوره خود مثل گلساپوش یزد رقابت می کرد.

شاید بنده به دلیل مشغله کاری و مسائل شخصی نتوانم به اداره این تیم ادامه دهم؛ اما از همه دلسوزان و علاقمندان ورزش توقع دارم این افتخار بی‏بدیل استان را رها نکنند و با تکیه بر استعدادهای ناب شهرستان و استان زمینه کسب افتخارات بیشتر را برای ورزش استان فراهم کنند.

حرف آخر:

تاکنون ازاین درختی که کم کم تنومند می شود چندین نهال و جوانه پا گرفته است فقط مواظب باشیم برای گرفتن یک جوانه ریشه را هدف قرار ندهیم.