مشتی نشانه از خروار خروار «حقیقت خشونت علیه زنان» در کشورهای اروپایی و آسیایی

ماندانا رجبی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، امروزه زنان در جای جای دنیا با مصائب عدیده ای دست به گریبان هستند، با توجه به شرایط ناگوار میلیون ها زن در دنیا، متاسفانه سال هاست که مدافعان حقوق بشر برای خارج شدن از این وضعیت اسفبار زنان نتواننسته اند کاری انجام دهند.

اخبار فوق الذکری که در این پژوهش مطرح می شوند وضعیت زنان در خارج از کشور را تا حدودی در معرض توجه خوانندگان قرار می دهد و به مصداق مشت نمونه خروار است، مشکلات موجود در زندگی زنان را هشدار می دهد تا با مقایسه ای هر چند مختصر بتوان به حقیقت خشونت علیه زنان پی برد و آن را با وضعیت بانوان ایرانی سنجید.

بنابر اظهارات مدیر کل یونسکو: دو سوم از جمعیت یک میلیاردی بیسوادان را زنان تشکیل می دهند و قاره آفریقا به تنهایی با 70 درصد بیسواد بیشترین تعداد بی سوادان را تشکیل می دهد.

براساس بیانیه سازمان بهداشت جهانی

همه ساله تعداد 500 هزار زن در سراسر جهان به خاطر ضعف مراقبت ها یا نا آگاهی های بهداشتی به هنگام بارداری و یا وضع حمل، جان خود را از دست می دهند. علت مرگ یک چهارم این افراد کم خونی شدید است.

23 میلیون زن در جهان وجود دارند که به هنگام زایمان دچار ناراحتی های شدید روحی و جسمی شده اند و 15 میلیون زن همچنان از بیماری های مزمن پس از زایمان رنج می برند.

یک سوم از مرگ و میرمادران می تواند با استفاده از داروهای ضدحاملگی کنترل می شود در حالی که حدود 300 میلیون نفر از زنان جهان امکانی دستیابی به روش های تنظیم خانواده را ندارد.

در هر دو دقیقه یک زن مبتلا به بیماری ایدز می شود.

در حال حاضر یک میلیون زن سیگاری در جهان به علت ابتلا به بیماری های ناشی از استعمال دخانیات در معرض خطر مرگ قرار دارند و ظرف 30 سال آینده مرگ و میر بعلت استفاده از سیگار دو برابر خواهد شد.

نماینده کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل اعلام کرده:

در هند « عروس سوزان » از رفتارهای رایج است. آمار نشان می دهد که در سال 1369 حدود 5 هزار زن هندی به این سبب که خانواده های آنان قادر نبودند به درخواست خانواده داماد برای تهیه جهیزیه پاسخ مساعد دهند، جان خود را از دست داده اند و در پاکستان نیز این روش از شیوه های آشنا می باشد.

در تالیند 250 هزار زن و دختر به عنوان روسپی بکار گرفته شده اند و نه تنها با این زنان بدرفتاری می شود بلکه در معرض انواع بیماری ها از جمله ایدز قرار دارند.

در کشور آمریکا به علت عدم امنیت شغلی، بهره برداری جنسی، تبعیض نژادی و حمله های تهاجمی علیه زنان وجود دارد و همچنین میزان خودکشی در میان زنان اروپایی بالا رفته است. از هم پاشیدن خانواده و افزایش زنان بی سرپرست، عدم پرداخت دستمزد مساوی در کار برابر زنان و مردان از موارد آشکار تضییع حقوق زنان در آمریکا و اروپا می باشد. در آمریکا آمار طلاق به علت بی بندو باری و روابط نامشروع زنان و مردان و همچنین کم رنگ شدن مسائل اخلاقی در حال افزایش است. از آنجایی که طلاق در آمریکا به آسانی امکان پذیر است بسیاری از زوج ها به جای حل مشکلات خانوادگی، طلاق را انتخاب می کنند. ضعف اخلاقی، کودکان نامشروع، سقط جنین و خشونت علیه زنان از دیگر مشکلات جامعه زنان آمریکاست.

کارگران کارخانه های اسباب بازی در جهان سوم زنان هستند که مجبورند با دریافت مزد ناچیزی برای ساعت های زیاد و در شرایطی غالبا خطرناک کار کنند.

در آلمان زنان امکان پیشرفت در هر شغلی را دارند اما اکثر زنان آلمانی در پست های پایین تری مشغول به کار می شوند و حقوق کمتری دریافت می کنند بطوری که حقوق بازنشستگی زنان در آلمان 40 درصد کمتر از حقوق بازنشستگی مردان است و در مورد مشاغل فکری چون روزنامه نگاری، تدریس در دانشگاه ها و مدیریت ، درآمد زنان  یک سوم کمتر از مردان است با وجودی که کیفیت و کمیت کار آنها تفاوتی با مردان ندارد.

در فعالیت های سیاسی روند تصمیم گیری نیز زنان دارای حقوق مساوی با مردان نبوده و در سمت های مدیریت و تراز بالای آسمان به ندرت دیده می شوند. همچنین وضع بسیاری از زنان سالخورده رضایت بخش نبوده و بیش از 75 درصد ساکنین خانه های سالمندان آلمان را زنان تشکیل می دهند.

با استناد به آمار بانک جهانی:

اکثریت آماری فقیرترین مردمان جهان را زنان تشکیل می دهند. به نحوی که از سال 1975 میلادی تا کنون، شمار بانوان فقیر یا کم برخوردار و غیربرخوردار، در سطح روستاها به 50 درصد افزایش یافته است.

زنان به طور میانگین 10 الی 30 درصد کمتر از مردان در آمد کسب می کنند.

بیش از یک سوم زنان خشونت جسمی یا جنسی توسط همکار یا غیرهمکار خود را تجربه کرده اند.

حضور کم رنگ زنان در فرآیندهای تصمیم گیری و تصمیم سازی اقتصادی و سیاسی

زنان در حوزه هایی نظیر مالکیت، ارث، اشتغال، ازدواج، آموزش، شهروندی، تابعیت و سلامت در جایگاهی نابرابر قرار دارند.

فقدان دسترسی به کار شایسته و مواجه بودن با دستمزد نابرابر و نگاه تبعیض آمیز.

در سوریه شاهد هستیم بدنبال جنگ زدگان این کشور به کشورهایی مجاور از جمله اردن، ترکیه و عراق مسائل و مشکلات بسیاری به وجود آورده منجمله مسئله تجاوز به زنان و دختران سوریه ای است بنا به گزارش سازمان ملل به دنبال درگیری ها در عراق در سال 2014 حدود 1/26 میلیون زن عراقی آوارده شدند و اکنون در شرایط بسیار سختی بسر می برند. اما سوء استفاده از دختران کم سن و سال سوری در اردوگاه، یکی از مشکلات آوارگان است ، شیوخ ثروتمند عربستان با سوء استفاده از مشکل مالی خانواده های سوری مقیم شهر عکار شمال لبنان، چند روز پس از ازدواج با دختران کم سن و سال این خانواده ها، آنها را رها می کنند برخی از این خانواده ها برای تأمین روزی خودف به فروش قاچاقی اعضای بدن خود در بازارهای سیاه می پردازند.

قابل توجه اینکه برای نخستین بار در تاریخ عربستان به یک زن اجازه داده شد تا در رشته وکالت ثبت نام کند. این در حالی است که زنان عربستانی از ابتدای تاریخ روی کار آمدن رژیم آل سعود، از ساده ترین حقوق خود به عنوان یک شهروند محروم بوده اند.

در ژاپن، دولت قصد دارد شمار بیشتری از زنان را وارد بازار کار کند و زمینه ساز حضور آنها در مدیریت شرکت ها باشد، براساس یک تحقیق مربوط به سال 1999 که توسط مؤسسه گلدمن ساکس در ژاپن انجام شده به این نتیجه رسیده است که اگر شراکت زنان در فعالیت های اقتصادی به اندازه مردان شود تولید ناخالص داخلی ژاپن 15 درصد افزایش می یابد.

بر سر زنان کامبوجی چه آمده؟

41 درصد از زنان روستایی در کامبوج بی سوادند، ازدواج های زود هنگام دختران خردسال ابعاد گسترده ی فحشا، مرگ و میر، بیماری های جسمی و روحی زنان جوانی که به عنوان کارگر ساده در مزارع یا کارگاه های ریسندگی مشغول بکارند، به مشکلات روزمره زنان امروز کامبوج تبدیل شده است، کارگاه های ریسندگی پر است از دختران جوان و پرشوری که در ازای ساعت ها نشستن و نخ ها را در هم گره زدن، دستمزدی ناچیز می گیرند و در اصل نمادی از برده داری مدرن هستند. بسیاری از این دختران می گویند راه دیگری وجود ندارد، در غیر این صورت قاچاقچیان انسان آنها را به قیمتی به مراتب کمتر می فروشند و برپیشانی شان مهر جاودانه بردگی می زنند.

اعضای گروه داعش زنان ایزدی و مسیحی را می ربایند و آنها را به عنوان کنیز می فروشند، آنها دست و پاهای زنان را با زنجیر بسته و آنها را در خیابان ها به دنبال خود می کشند. گروه داعش بیش از 400 زن از اقلیت های ایزدی را ربوده و برای شرکت در جهاد نکاح به پادگان هایی در نینوا برده اند. و جای تأسف بیشتر اینکه به نظر می رسد معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری ایران به عنوان مسئول این نهاد در حوزه آسیا و اقیانویسه تا کنون گزارش در این خصوص ارائه نکرده اس!

این مواردی که گفته شد، بخشی از خروارها خشونت علیه زنان در جوامع به ویژه جوامع اروپایی است که همچنان چشم لوچ حقوق بشر آنها را نمی بیند و دستان افلیج نهاد زنان سازمان ملل متحد، برای یاری رساندن به آنها دراز نمی شود

خواندن این سطور هر چند عذاب آور و سخت است اما نگاه به وضعیت بانوان در ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایجاب می کند تا زن فرهیخته، آزاده و سربلند ایرانی که امروزه بیش از 50 درصد از کرسی های دانشگاهی را در کسوت دانشجو به خود اختصاص داده و در عرصه های علمی، تحقیقاتی، سیاسی، اجتماعی فرهنگی جایگاه خوبی دارند و صد البته در خانواده رکن رکین مدیریت عاطفی و مدیریت درون خانه را بر عهده دارند، قدر نگاه متعالی اسلام به زن را دانسته و از این شرایط به نفع خود در جهت حضور مستمر و تأثیرگذارتر استفاده کند.

و باید چشم ها را  باز و گوش ها را شنوا کرد که  داد و قال عده ای جریان ساز علیه عرف جامعه و ارزش های ایرانی – اسلامی که در بخشی از خواسته های سخیف خود به دنبال برابری جسنیتی زن با مرد هستند تا او را کرسی منزلت بانوی مسلمان به حضیض  ذلت زنی اروپایی تبدیل کنند او را در گرداب فمینیسم نکشانده و به دنبال مصادیقی خشونت در « عدم اجازه حضور در ورزشگاه ها، از بین بردن حکم سرپرستی مرد بر زن، حق خروج زن از کشور با اجازه همسر، ازدواج در 18 سالگی، بزرگ نمایی کردن خشونت های فیزیکی علیه زنان ایرانی ... » نباشد چرا که فریاد زنان این دست موارد زبانی برای بازگو کردن حقیقت خشونت علیه زن در کشورهای اروپایی، آسیایی شرق و جنوب شرق و افریقا ندارند!.

منابع:

نشریه زنان، شماره 3 مرداد 1393

نشریه پیام زن، شماره چهارم، تیر 1375

نشریه دنیای زنان، سال دهم، شماره 118

نشریه اقتصاد زنان، سال اول، شماره دوم، اسفند 1392