به گزارش خبرگزاری بسیج، در خصوص انتخاب ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور آینده آمریکا، اعتراضات بعد از
انتخابات، سیاست‌های احتمالی ترامپ و به خصوص آینده‌ای که در انتظار
مسلمانان ساکن آمریکاست با «آلکساندر امونز»
کارشناس سیاست داخلی و خارجی آمریکا صحبت کرده است. امونز که سابقه کار در
سازمان عفو بین‌الملل و اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا را دارد، معتقد است
مسلمانان در آمریکا باید نگران نقض حقوق مدنی و حقوق بشر خود باشند. متن
زیر، مشروح مصاحبه با این کارشناس آمریکایی است.
بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری در آمریکا، تظاهرات‌هایی علیه ترامپ شکل گرفت. رسانه‌های مختلف دنیا هم بنا به دیدگاه خود این تظاهرات‌ها را به گونه‌های مختلفی منعکس کردند؛ برخی گفتند در آمریکا انقلاب شده و برخی گفتند تظاهرات‌کنندگان چند نفر بیش‌تر نیستند. این تظاهرات‌ها واقعاً چه‌قدر بزرگ بودند و اصلاً چرا آغاز شدند؟ مگر همین مردم آمریکا نبودند که به ترامپ رأی دادند؟
تظاهرات‌ها واقعاً گسترده بودند. شهرهای بسیار زیادی در سراسر آمریکا هم شاهد تظاهرات بودند. موضوع، چند هزار نفر، این‌جا و آن‌جا نبود، بلکه جمعیت زیادی در بسیاری از شهرهای مهم سراسر آمریکا بود. البته نمی‌توان نام این اعتراضات را «انقلاب» گذاشت، اما من می‌توانم به نیابت از بسیاری از مردم آمریکا بگویم، مشکل این است که این مرد [ترامپ] نماینده آمریکایی‌ها نیست.
ترامپ مکزیکی‌ها را «تجاوزکاران جنسی» توصیف کرده و گفته که می‌خواهد جمعیت زیادی از شهروندان مهاجر آمریکا را به کشورهای خودشان برگرداند. او هیچ‌وقت از پلیس به خاطر تیراندازی‌های اشتباه و قتل سیاه‌پوست‌ها انتقاد نکرده است. وی در زندگی شخصی هم مرتکب اشتباهات بزرگی شده است، از خشونت جنسی گرفته تا مواضعش درباره این‌که زنان باید بابت سقط جنین مجازات بشوند. همان‌طور که گفتم من فکر نمی‌کنم اتفاقاتی که پس از انتخاب ترامپ در آمریکا افتاد، انقلاب نبود، اما بسیاری از مردم معتقدند ترامپ فردی نیست که به عنوان رئیس‌جمهور، نماینده مردم آمریکا باشد.
یکی از نمودهای همین مخالفت آمریکایی‌ها با ترامپ، در آرای عمومی است. کلینتون بیش از دو میلیون رأی عمومی بیش‌تر از ترامپ دارد. آمریکا ادعای گسترش دموکراسی در تمام دنیا را دارد. دموکراسی چه مشخصه بارزتری از این دارد که رأی اکثریت مردم، رئیس‌جمهور یک کشور را تعیین کند؟
من البته قصد دفاع از سیستم الکترال را ندارم، اما واقعیت این است که ترامپ با تقلب یا از راه غیرمشروع، پیروز انتخابات نشده است. این سیستم الکترال روشی است که کشور ما از همان ابتدا در پیش گرفته و تا امروز هم جواب داده است: رأی الکترال نتیجه انتخابات را تعیین می‌کند، نه رأی عمومی.
به نظر من این‌که هیلاری کلینتون آرای عمومی بیش‌تری کسب کرده نشان می‌دهد که او نماینده بهتری برای مردم آمریکا و به خصوص اقلیت‌ها در این کشور است. با این وجود، پیروزی ترامپ در انتخابات نیز کاملاً قانونی و مشروع بوده است و نمی‌توان اشکالی به آن گرفت.
مجمع الکترال قرار است 19 دسامبر (29 آذر 95) تصمیم بگیرد رئیس‌جمهور بعدی آمریکا کیست. بنابراین هیلاری کلینتون قانوناً احتمال هرچند اندکی دارد که هنوز هم بتواند رئیس‌جمهور شود.
درست است. با این حال، تا جایی که من می‌دانم، در اکثر ایالت‌ها، متمم‌های قانون اساسی وجود دارد که اعضای مجمع الکترال را ملزم می‌کند به نامزدی رأی بدهند که مردم ایالت به آن رأی داده‌اند. بنابراین هیلاری کلینتون دست‌کم امسال واقعاً شانس زیادی برای رسیدن به ریاست‌جمهوری ندارد.
انتخاب ترامپ را شاید بتوان یکی از عجیب‌ترین اتفاقات تاریخ آمریکا دانست. مردم آمریکا چه‌قدر از انتخاب ترامپ متعجب شده‌اند؟
مردم به شدت حیرت‌زده شده‌اند. هیچ‌یک از نظرسنجی‌ها پیشبینی نمی‌کرد که ترامپ رئیس‌جمهور باشد. فکر نمی‌کنم حتی یک کارشناس رسانه هم پیروزی ترامپ را پیشبینی کرده بود. بنابراین همه از پیروزی ترامپ حیرت‌زده شدند، اما به نظر من فراتر از حیرت، بسیاری از مردم آمریکا اکنون وحشت‌زده شده‌اند، چون این فرد تهدید کرده که از سیاست خشونت و تبعید علیه مهاجران استفاده خواهد کرد؛ گفته می‌خواهد پلیس را نظامی‌سازی کند. من معتقدم اکنون بسیاری از مردم در آمریکا و به خصوص بسیاری از اقلیت‌ها اکنون دلیل خوبی برای نگرانی از حق امنیت خود دارند.
ترامپ، به نسبت استانداردهای آمریکایی، مواضع بسیار عجیبی در سیاست خارجی اتخاذ کرده است؛ مثلاً بارها پوتین را تحسین کرده و گفته می‌خواهد با روسیه روابط بهتری برقرار کند. آیا دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان به ترامپ اجازه خواهند داد چنین سیاست‌هایی را عملی کند؟
ترامپ در تبلیغات خود مواضع بسیار مختلفی درباره سیاست خارجی اتخاذ کرده است که برخی از آن‌ها حتی با خودشان هم تناقض دارند. بعضی از این مواضع به ما قوت قلب می‌دهد؛ مثلاً این‌که گفته جنگ عراق اشتباه بود. اما از آن‌طرف، برخی از این مواضع هم بعکس [نگران‌کننده] هستند؛ مثلاً این‌که گفته می‌خواهد با پوتین هم‌کاری بیش‌تری داشته باشد.
پیشبینی این‌که ترامپ واقعاً کدام‌یک از این مواضع را به عمل تبدیل خواهد کرد، دشوار است. به عنوان مثال، وی افرادی را به عنوان مشاور تعیین کرده که از جنگ عراق دفاع کرده‌اند. بنابراین این‌که کدام‌یک از مواضع ترامپ درست و کدام غلط است، جای بحث دارد، اما پیشبینی این‌که وی کدام‌یک از این سیاست‌ها را عملی خواهد کرد، بسیار دشوار است. به عقیده من، یکی از مواردی که باید حواسمان به آن باشد، افرادی است که ترامپ دور و بر خود می‌چیند. از طریق شناخت این افراد می‌توانیم بفهمیم سیاست خارجی ترامپ واقعاً چه خواهد بود.
موضع ترامپ درباره سوریه موضع بسیار دل‌گرم‌کننده‌ای بوده است. وی گفته که می‌خواهد بگذارد پوتین مسئله سوریه را حل و فصل کند.
بله. ترامپ این حرف را هم زده است، اما باز هم تأکید می‌کنم، واقعاً دشوار است که بفهمیم او واقعاً چه کار خواهد کرد. ترامپ هم‌چنین گفته که ما نباید منطقه پرواز ممنوع بر فراز سوریه اعلام کنیم؛ گفته که در سوریه باید فقط گروه‌های وابسته به القاعده و داعش را هدف قرار دهیم. با این وجود، تقریباً غیرممکن است که بتوانیم اقدامات عملی ترامپ را پیشبینی کنیم. باید اجازه بدهیم زمان بگذرد و ببینیم واقعاً چه اتفاقی می‌افتد.
یکی دیگر از دلایلی که ترامپ را مشهور کرده، مواضع او درباره نژاد و مهاجرت بوده است. آیا اکنون که ترامپ قرار است رئیس‌جمهور بعدی آمریکا باشد، به طور خاص، مسلمان‌ها باید احساس ترس بکنند؟
قطعاً همین‌طور است. «باید» وحشت‌زده باشند و «هستند.» شما نگاه کنید ببینید ترامپ از ابتدا تا انتهای تبلیغات انتخاباتی‌اش درباره مسلمان‌ها چه حرف‌هایی زده است. وی گفته که پلیس و نیروهای اعمال قانون باید در محله‌های عمدتاً مسلمان‌نشین حضور داشته باشند و گشت بزنند؛ گفته که نهادهای اعمال قانون باید از مساجد جاسوسی کنند؛ گفته که مسلمان‌ها باید در نوعی لیست، ثبت‌نام شوند؛ گفته باید جلوی ورود مسلمان‌ها به آمریکا گرفته شود.
کاملاً مشخص است که این آدم [ترامپ] هیچ ارزشی برای حقوق مدنی و حقوق بشر شهروندان این کشور قائل نیست. البته باز هم می‌گویم، الآن هنوز مشخص نیست که ترامپ در عمل چه کارهایی انجام خواهد داد، اما به عقیده من، مسلمان‌ها دلایل موجهی برای نگرانی درباره حقوقشان در این کشور دارند.
به نظر شما، سیاست‌های ترامپ درباره ایران بیش‌تر به نفع ایران خواهد بود یا اگر کلینتون رئیس‌جمهور می‌شد، بیش‌تر به نفع ایرانی‌ها می‌بود؟
من واقعاً نمی‌خواهم در این‌باره پیشبینی کنم. البته می‌توانم بگویم که کلینتون در میان دموکرات‌ها، نسبت به ایران، مواضع جنگ‌طلبانه‌تری را اتخاذ کرده است. با این حال، واقعاً نمی‌خواهم آینده را در این‌باره پیشبینی کنم.
