هدایت الله خادمی نماینده مردم ایذه و باغ ملک در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری بسیج با اشاره به کمبود سیستم گرمایشی در مدارس محروم اظهار داشت: حوزه انتخابیه بنده یعنی شهرستان های ایذه و باغ ملک حدود 400 هزار نفر جمعیت و 1200روستا دارد.
وی افزود: روستاهای شهرستان ما در گذشته وضعیت خوبی داشتند و روستا به معنای واقعی بودند یعنی تولیدات بسیار زیادی داشتند و خودکفا بودند اما با گذشت زمان وضعیت بد شد به گونه ای که تولیدات خود را از دست داده و بسیاری از روستاییان مهاجرت کردند و حاشیه نشین شدند.
این نماینده مجلس عنوان کرد: احداث سد کارون اتفاق عجیبی بود که رخ داد و می توانست به توسعه روستا کمک کند اما متاسفانه موجب نابودی منطقه شد. تمام روستاهای ما را بدون اینکه اجازه دهند تا راه های دسترسی روستاها را درست کنند آبگیر کردند و تعداد بسیار زیادی از روستاها را به زیر آب بردند در نهایت مردم هم مجبور شدند خانه های خود را تخلیه کنند و حاشیه نشین شوند. در حال حاضر نیز این روستاها بعد از گذشت چند سال هنوز با جاده ها ارتباطی ندارند و این ظلمی است که در زمان راه اندازی این سد ایجاد کردند.
خادمی بیان داشت: 13 سال است که می خواهند برای مردم پل بزنند اما هنوز خبری نیست برای انتقال و جابجایی مردم شناورهایی وجود دارد که در شب ها متوقف می شوند و اگر در هنگام شب فردی سکته کند و یا بخواهد زایمان کند باید آنقدر صبر کند تا جان خود را از دست بدهد و این وضعیتی است که مردم روستاهای محروم ما دارند.
نماینده مردم ایذه با اشاره به فقدان سیستم گرمایشی در روستاهای محروم منطقه خود ابراز داشت: دانش آموزان مدارس منطقه "مرغا" و بسیاری از روستاهای ما در فضاهایی تحصیل می کنند که تفاوتی با محل نگهداری حیوانات ندارد. از نظر امکانات گرمایشی و سرمایشی هم باید بگویم که هیچ امکاناتی نیست نهایتا در برخی مدارس خود دانش آموزان باید هیزم بیاورند و روشن کنند تا گرم شوند. وضعیت بسیار وخیم است حتی شهرها هم وضعیت بسیار بدی از این نظر دارند.
این مقام مسئول تصریح کرد: دولت ها توجه و نگاهی به مناطق ما نداشتند. رود کارون 200کیلومتر از ایذه عبور می کند اما هنوز ایذه و باغ ملک آب شرب مناسبی ندارند متاسفانه کسی به این مناطق نگاهی ندارد و ظاهرا ما ته دنیا هستیم.
خادمی در پایان گفت: همه این اتفاقات به خاطر ضعف مدیریتی مسئولان است، کشور ما دارای منابع عظیم نفت و گاز جهانی و بهترین زمین ها است و این مشکلات به بحث مدیریتی و عدم توجه مسئولان به مناطق محروم برمی گردد. برخی مسئولان نگاه ملی و توجهی به توزیع عادلانه امکانات در سراسر کشور ندارند و فقط به مناطق حوزه خودشان رسیدگی می کنند.