وی با بیان اینکه متغیر بحرانی کشور از بین متغیرهای اقتصادی، موضوع اشتغال است افزود:ممکن است یک سیاست پولی، مالی و تجاری هدف های مختلفی را داشته باشد اما در نگاهی که متغیر بحرانی چیست، باید گفت موضوع اشتغال است.
این کارشناس اقتصادی گفت: مشکل اقتصاد کشور پایین بودن تولید ناخالص ملی و رکود سنگین حاکم بر اقتصاد است که به تبع آن بیکاری بروز می کند. گاهی ممکن است رکود در بخشی نباشد اما نوع رشد اشتغالزا نیست.
خوش چهره با اشاره به اظهارات ترامپ بیان کرد:اینکه ترامپ بیان می کند با توجه آمار بالای بیکاری در آمریکا، تمام واحدهای خُرد باید در این کشور سرمایه گذاری کنند از منطق و عقلانیت اقتصادی برخوردار است. اولین مشکل ما این است که به نظام و سیاست های تصمیم گیری و برنامه ریزی نگاه جامع نداریم.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه سرمایه گذاری در بخش های مختلف، اشتغالزایی متفاوت دارد گفت: به طور مثال ایجاد شغل در بخش نفت بسیار هزینه بردار است، اما در بخش کشاورزی ارزان است. در کارگاه های کوچک و زنجیره ای و در بخش مسکن می توان یک اشتغال گسترده ایجاد کرد.
وی با بیان اینکه اگر عقلانیت اقتصادی و منطق اقتصادی مبتنی بر منافع ملی و ارزش های ملی نباشد ممکن است وضعیت بیکاری تشدید شود گفت: عملکرد دولت در حوزه اقتصاد در بخش های مختلف قابل قبول نیست و دولت نتوانست بحران را از سیمای اقتصاد کشور پاک کند.
این کارشناس اقتصادی بیان کرد: متأسفانه در سه سال اخیر سیاست های دولت تدبیر و امید در رفع گره های اقتصادی کشور خیلی کارگشا نبوده است.مشکل اشتغال تنها با بازگو کردن و داشتن دغدغه آن حل نمی شود.
وی با اشاره به اینکه سالهاست رهبر معظم انقلاب به تشریح اهمیت اشتغال، معیشت مردم و حل مشکل رکود پرداخته اند اما کماکان بیماری رکود و بیکاری بهبود نیافته و حتی تراکم بیکاری مشهودتر شده و گویا سیاست ها مغایر مطالبات پیش رفته است گفت: بیکاری ریشه در فرصت های شغلی ناشی از تولید دارد و اگر تولید ملی یک کشور فعال شود، فرصت های اشتغال نیز افزایش می یابد، اینکه شاهد واردات بی رویه و حمایت نکردن از تولید ملی باشیم، مشکل بیکاری و معیشت برطرف نمی شود.
خوش چهره با بیان اینکه متغیر بیکاری یا اشتغال باید به کمک دولت و نظام تصمیم گیری و در راس آن، مجلس تحلیل محتوایی شود گفت: دولت و نظام باید بیکاری یا اشتغال را به عنوان یک بحران مورد شناسایی قرار دهند. متغیر اشتغال در کنار متغیرهایی چون سرمایه گذاری، مصرف، سطح عمومی قیمت ها و تولید از متغیرهای اصلی اقتصاد محسوب می شوند که در عین حال به عنوان هدف های اقتصادی یک نظام سیاسی یا دولت به شمار می آیند.
