تیغ دولبه آتش به اختیار

" از وظایف تشکل‌های دانشجویی، تلاش همه‌جانبه برای غلبه دادن گفتمان انقلاب در دانشگاه است. نگویید دیگر نمی‌شود در دانشگاه کار کرد؛ در دانشگاه خیلی می‌شود کار کرد. همه‌ هسته‌های فکری و فرهنگی و عملی و جهادی هرکدام کار کنند؛ مستقل؛ " آتش به اختیار" باشند. البته قرارگاه مرکزی دستور می‌دهد اما چنانکه قرارگاه مرکزی اختلال دارد، شما افسران جنگ نرم، آنجا آتش به اختیارید. گاهی اوقات احساس می‌شود دستگاه‌های مرکزی فکری و فرهنگی و سیاسی دچار اختلالند و تعطیلند؛ اینکه در وضعیتی که ما این‌همه مسائل مهم فرهنگی در کشور داریم، حالا فرض کنیم فلان آهنگ قبل افطار پخش بشود یا نشود، این می‌شود مسئله‌ اصلی، نامه‌نگاری می‌کنند؛ این پیداست این دستگاه اختلال پیدا کرده؛ مسئله‌ اصلی را از فرعی تشخیص نمی‌دهند. وقتی این‌جوری دستگاه‌های مرکزی اختلال دارند، آن‌وقت اینجا شما آتش به اختیارید.... 

مقدمه؛

تعبیر آتش به اختیار که از ادبیات نظامی اخذ شده به معنای " اجازه آتش گشودن به سوی هر جنبنده ای، بدون هماهنگی قبلی با فرماندهی است" که باید مدنظر داشت که چنین وضعیتی زمانی رخ می دهد که نیرو در شرایط ویژه ای قرار دارد که می توان به اجمال این موارد را چنین ذکر نمود:

اول؛ نیرو آموزش های لازم را برای حضور در چنین میدانی دیده است.

که این مسئله کاملا بدیهی می باشد یعنی نیرویی باید در چنین شرایط خاصی قرار بگیرد که دانش و توانمندی های لازم را کسب نموده باشد و قطع یقین هر کسی بدون سواد و توانایی لازم نمی تواند این شرایط را برای خود متصور شود.

 دوم؛ شرح وظایف کاملا تبیین شده است.

حال نیروی آموزش دیده با کسب دانش و توانمندی لازم باید نسبت به وظایف محوله نیز اشراف لازم و کافی را داشته باشد تا بتواند در قِبَل این دستور، وظیفه خود را به بهترین وجه عمل نماید.   

سوم؛ منطقه جنگی با شرایط اختصاصی تعریف می شود که این مسئله کاملا توجیه شده می باشد.

شرایطی که منطقه جنگی برای اخذ چنین دستوری دارد نیز خود مسئله ایست که باید بدان توجه لازم را معطوف دانست. وضعیت و توانایی جبهه خودی، نوع آرایش متناسب چنین وضعیتی و در مقابل آرایش و پتانسیل و توانایی جبهه دشمن به همراه وضعیت منطقه جنگی، نوع نابسامانی محیطی و بافت فیزیکی منطقه و موقعیت هوایی و موارد متعدد دیگر که خود جزئی از شرایط منطقه جنگی به شمار می رود که باید کاملا موجه شده باشد. 

از بدیهیات است که نیرویی که در عقبه برای آتش توپخانه آموزش دیده با نیرویی که به عنوان تک تیرانداز در درون منطقه جنگی با دشمن درگیر می شود،  با این دستور آتش به اختیار، شرایط متفاوتی را رقم می زند که در تشریح مثال فوق باید اینچنین توجه داشت که نیروی عقبه آتش به اختیارش بدون حضور دیده بان و عقبه و قبضه قابل اجرا نمی باشد و این همسویی همان مسئله ایست که تفاوت این دو جایگاه را در اجرای یک دستور به ذهن متبادر می کند.

پنجم؛ آتش به اختیار یعنی اعتماد کامل فرماندهی به نیروی مستقر.

این دستور زمانی ابراز می شود که فرماندهی در دو وضعیت قرار گرفته باشد، وضعیت اول عدم دسترسی موثر با نیرو و دوم عدم اشراف به موقعیت فرماندهی که منجر به ایراد دستور آتش به اختیار می شود، یعنی اختیار و اعتماد کامل به نیرو .

ششم؛ اختلال و عدم ارتباط دلیل اصلی این فرمان می باشد.

حال باید گفت دلیل اصلی چنین دستوری اختلال و عدم ارتباط می باشد که در بیانات حضرت آقا نیز بدان اشاره شد.

 

اما آنچه می طلبد در این مجمل عرضه شود نگاه نظامی به فرمان آتش به اختیار نیست بلکه ابعادی غیر از نظامی گری می باشد که مورد توجه و بحث ما خواهد بود.

در وهله ی نخست؛ آتش به اختیار برای نیرویی است که در منظومه فکری حضرت آقا تعریفی منطقی داشته باشد. بدان معنا که شرایط حداقلی، کسی که خود را مخاطب این فرمان بداند، را باید کشف کرد و در مرحله ی بعدی؛ به تبین عمل و حرکتی پرداخت که نتیجه این فرمان است.