تغییر گفتمان معماری از طریق توجه به طراحی بناهای عمومی

به گزارش خبرگزاری بسیج از قزوین، در این نشست که با سخنرانی دکتر کاوه بذرافکن از استادان و نظریه پردازان برجسته ی معماری همراه بود؛ بر توجه بیشتر معمارها به طراحی بناهای عمومی تاکید شد.
دکتر بذرافکن در نشست به موضوع فاصله بین معماران با مردم جامعه پرداخت و گفت: یکی از مسائلی که معماران به طور سنتی با آن مواجه هستند، فاصله ی آن ها با جامعه است که در میان هنرمندان، به نظر می آید معماران ناموفق ترین قشر هنرمند در برقراریِ ارتباط با جامعه هستند و این مهمترین موضوعِ گفتمانِ اجتماعی معماری است.
وی تصریح کرد: در مقاله ای که فیلسوفِ هنر و معماری، راجر اِسکروتِن با عنوان "معماری در عصر نیست انگاری" می نویسد، می گوید: جامعه ی ما نیازی به معمار نابغه ی خلاق ندارد، بلکه به معماری نیاز دارد که جامعه را بفهمد.
بذرافکن افزود: درحالی که از رنسانس به بعد، معماریِ ويلا نقشي جدي در تغييرات و پردازش روندِ معماري داشته است و معماران مدرن نيز با ويلاهايشان توانسته اند تغييراتي عميق را نظريه مند كنند؛ اما امروز لازم است نسبت و موقعيت معماري ويلا را در گفتمانِ معماري بسنجيم؛ که به نظر مي رسد ويلاها ديگر گفتمان معماري را تغيير نمي دهند.
این استاد برجسته ی معماری ادامه داد: در معماریِ ویلاها با توجه به هزینه ی بالای ساخت و محدودیتِ تعداد استفاده کنندگان از این دسته از بناها، به نظر می رسد دیگر به ویلا نیاز نیست، چرا که ویلا متعلقِ به یک خانواده است و ما به بنایی نیاز داریم که متعلق به یک جامعه و یک نسل است که آن نسل می تواند با آن اثر زندگی کند.
وی با بیان فرضیه ای با عنوانِ "علیهِ ویلا" افزود: مهمترین کاری که به عنوان معمار می توان انجام داد این است که از بناهایی که متعلق به یک طبقه ی خاص اند و بیش از ده درصدِ یک جامعه را در بر نمی گیرند به سمتِ بناهای عمومی که نُه دهکِ دیگر جامعه را در بر می گیرد حرکت کرد. در واقع باید به جهتی حرکت نمود که جامعه دوباره با گفتمانِ معماری آشتی کند و معمارها و معماری به جامعه راه پیدا کنند.
شایان ذکر است؛ در پایان این جلسه پرسش های دانشجویان پیرامون موضوع "گفتمان معماری" مطرح و پاسخ داده شد.
1001/پ30/ب