اکران عمومی مستند «لاتاری در بیروت» برگزار شد
به گزارش خبرگزاری بسیج از سپاه تهران بزرگ، و همت ناحیه مقاومت بسیج حضرت امیرالمؤمنین(ع)، مستند «لاتاری در بیروت» با حضور کارگردان این فیلم، نویسنده و مستندساز، آقای جواد موگویی، پدیدآورنده‌ی آثاری همچون اسرار آیت، آخرین نخست وزیر، نیمه شب ۲۴ آوریل، پرونده‌ی ناتمام، نفوذی، از زندان تا روزنامه زن، کابوس در بیداری و غبار در خرداد در محل سالن آمفی‌تئاتر ناحیه مقاومت بسیج حضرت امیرالمؤمنین(ع) به اکران عمومی درآمد و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.
در حاشیه‌ی این اکران عمومی با کارگردان این اثر انقلابی به گفت‌وگو پرداختیم و از وی درخصوص تاریخچه‌ی کار فرهنگی و فعالیّت وی در این زمینه به بحث و گفت‌وگو پرداختیم.
جواد موگویی، تاریخ نگاری تاریخ انقلاب را در حوزه‌ی فیلم مستند و مکتوب عملی عنوان کرد و ادامه داد: من هر فیلمی را که می‌سازم، کتابش را هم به نگارش درمی‌آورم؛ چرا که فیلم، تأثیرگزاری خوبی دارد ولی متأسفانه در تاریخ ماندگار نیست و امکان دارد پس از چند سال گم شود و حتّی این نوع از هنر در حوزه‌ی تاریخ نگاری بسیار قابل استناد نیست ولی کتاب، ماندگاری خوبی دارد و موجب ثبت واقعه در تاریخ می‌شود.
موگویی درخصوص تعهدات برجام و بدعهدی‌های همیشگی آمریکا اینگونه می‌گوید: دو تفکّر از ابتدای انقلاب تا هم‌اکنون وجود داشته است که یکی از آن‌ها انجام شدن تمامی امور با مذاکره و خوشبینی نسبت به آن است و دیگری موافق مذاکره و عدم خوش بینی به هرگونه مذاکره‌ای است که با توجه به تجارب تاریخی که همیشه وجود دارد این امر نشان‌دهنده‌ی این است که تفکّر نوع دوّم تا به امروز به اثبات رسیده است.
وی در ادامه افزود: ما در این مستند درصدد آن بودیم تا یکی از این دو تجربه را به تصویر بکشیم.
همچنین وی بیان کرد: بدترین اتّفاق برای یک ملّت آن است که دائماً تاریخ آن در حال تکرار و تمدید باشد که برای نمونه می‌توان به همین بدعهدی‌هایی که دولت آمریکا تا به حال چندین بار بر جمهوری اسلامی ایران اعمال داشته است، اشاره کرد که همچنان در حال تکرار است و علّت این امر آن است که آن گونه که باید تبیین نشده‌اند.
موگویی در ادامه، این تبیین را امری مهم و ضروری دانست و اضافه کرد: شاید اگر این تبیین صورت می‌گرفت، آراء مردم به تفکّر دسته‌ی اوّل که همچنان به مذاکرات خوش بین هستند و گمان بر ادامه‌ی آن دارند، رأی نمی‌دادند.
جواد موگویی، کارگردان مستند لاتاری در بیروت، انتظار خود از مردم را در راستای استقبال از این فیلم مستند بسیار خوب و قابل توجه عنوان کرد و پیش بینی خود را پس از اکران‌های عمومی قابل قبول دانست.
وی فیلم‌سازی در حوزه‌ی تاریخ انقلاب اسلامی را امری سخت دانست و این گونه از فیلم‌سازی را جدید و نو خواند.
همچنین وی این حوزه را در حال جذب مخاطب عنوان کرد و روند آن را به مرور قابل توجه و بهتر دانست.
موگویی در این گفتگوی خبری اظهار کرد: در سال ۱۳۹۱ که اولین فیلم خود را بر مبنای مستندی در رابطه با شهید آیت ساخته‌ام، با استقبال بسیار کمی مواجه شدم؛ چرا که آن سال‌ها مردم از حوزه‌ی تاریخ‌نگاری و تاریخ‌پژوهی استقبال چندانی به عمل نمی‌آوردند. این در حالی است که در حال حاضر این فضا بسیار بهتر از پیش شده است.
وی این امر را طبیعی خواند و ادامه داد: وقتی شما به یک عمر چهل ساله می‌رسید باید بازگردید و تجربه‌ها، تهدیدها، چالش‌ها و رویکردها خود را در این مدّت ورق بزنید و بازخوانی کنید.
جواد موگویی این استقبال را در اکران‌های دانشجویی خوب و قابل قبول عنوان کرد و رضایت و تشکّر خود را در این زمینه ابراز نمود.
کارگردان این مستند، حمایت از نسل جدید هنرمندهای تازه وارد به این عرصه را در جهت تثبیت فعالیّت‌های فرهنگی در زمینه‌ی هنرهای انقلاب اسلامی و حمایت از این قشر را امری لازم و ضروری دانست.
همچنین وی این حمایت‌ها را در راستای فرهنگ‌سازی از جهت هنر انقلاب اسلامی، خوب و قابل قبول عنوان کرد و حامی‌هایی همچون سازمان اوج، سازمان سراج، خانه‌ی مستند، حوزه هنری، سفیر فیلم، اداره‌ی فیلم و سریال بسیج و ده‌ها سایتی که در این زمینه در حال فعالیّت هستند را معرّفی کرد.
وی در ادامه حمایت‌های "بسیج" و دیگر نهادهای انقلابی از جوانان مستندساز و هنرمندان را خوب و قابل قبول عنوان داشت.
موگویی در ادامه‌ی این گفت‌وگوی خبری مشکل اساسی موجود در این عرصه‌ی خطیر و مهم را "محتوا" عنوان کرد و افزود: متأسفانه در حال حاضر اولین موضوعی که یک مستندساز به عنوان دغدغه‌ی خود باید در نظر داشته باشد، محتوای اصلی مستند است.
وی ساخت یک مستند خوب و قابل قبول را در ابتدا مرهون ارتقاء دادن محتوا دانست و افزود: صرفاً در اختیار داشتن امکانات و حمایت‌ها برای یک مستند، چاره‌ساز نخواهد بود.
کارگردان مستند لاتاری در بیروت اظهار داشت: امسال در جشنواره‌ی مردمی فیلم عمّار، ۱۱۷ فیلم در رابطه با "شهدای مدافع حرم" و "اربعین حسینی" ساخته شده است. وی این امر را موضوعی ناراحت‌کننده عنوان کرد؛ چرا که ساخت این تعداد فیلم با تنها دو عنوان کلی، اشتباه فرهنگی بزرگی است.
موگویی اضافه کرد: این در حالی است که بسیاری از موضوعات فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و تاریخی بر روی زمین مانده و کسی برای به تصویر کشاندن، بر روی این موضوعات مانور نمی‌دهد. این امر حاکی از آن است که متأسفانه در فرهنگ ما "تولید محتوا" بسیار ضعیف شکل می‌گیرد و هنرمندان، طالب ساده‌ترین شکل ممکن یک سوژه هستند که آن را در قالب یک مستند به تصویر بکشانند.
وی در انتهای این گفت‌وگوی خبری حلقه‌ی گمشده‌ی این زنجیر را "پژوهش" هنرمندان دانست و آن را اولین پله برای ساخت یک مستند عنوان کرد.
جواد موگویی ادامه داد: من به عنوان یک مستندساز در ابتدا کار مستندسازی را از پژوهش و نویسندگی آغاز کردم. چرا که معتقدم یک فیلم مستند باید بر پایه‌ی پژوهش تولید شود که اگر این امر از ساخت مستند حذف شود دیگر چیزی به جا نمی‌ماند.
