به گزارش سرویس بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت خبرگزاری بسیج، مصطفی خدابخشی؛ مقوله انقلاب اسلامی ایران در یک نگاه کلی یک نتیجه‌گیری کلان در خود نهفته دارد و آن اینکه نه‌تنها این انقلاب سرمنشأ تحول بنیادین در نظم جهانی و ایجاد ساختارهای جدید و نوین در سطوح مختلف سیاست‌گذاری در جهان شد بلکه در بن‌مایه و ریشه خود، در ابتدا زمینه‌ساز تحول فکری و عملی در تک تک افراد جامعه شد؛ به نوعی که می‌توان به جرات گفت که از سال ۱۳۴۲ و با اولین شعله‌های انقلاب اسلامی ایران، این انقلاب در روح، تفکر و ایدئولوژی مردمان این سرزمین به ثمر نشست تا اینکه بروز و ظهور حقیقی آن در تاریخ ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ در برگ تاریخ به ثبت رسید.
پیش از به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی در تاریخ ۱۳۵۷، به دلیل نبود شبکه های اطلاع رسانی وسیع و عدم استقبال سیستم حاکمیتی به منظور ترویج مفاهیم دینی عملا دست یابی به منابع در این زمینه بسیار محدود بود و کسانی که طالب یادگیری در این حوزه بودند می بایست مشقت هایی را متحمل می شدند.
غلامحسین افشردی یا همان حسن باقری در دوران خفقان تشنه یادگیری مفاهیم دینی بود و وقت خود را صرف مطالعه و یادگیری مسائل شرعی می کرد، برخلاف آنکه کمترین گرایش را از خود جهت یادگیری علوم ارائه شده در مدارس نشان می داد.
غلامحسین افشردی از ابتدای زندگی دست و پنجه نرم کردن با زندگی را آموخته بود و خوب می دانست تا پای مرگ رفتن یعنی چه. او از کودکی پنجه در پنجه مرگ داشت و چندین نوبت بیماری سخت گریبانگیرش شد اما وی پیروز نهایی میدان مبارزه بود تا بتواند ماموریت سنگینی را که در آینده می بایست بر عهده می گرفت رابه انجام برساند.
غلامحسین افشردی پا به پای انقلاب پیش آمد و در خط مقدم مبارزه با رژیم ستم شاهی قرار گرفت. افشردی در آن روزهای مبارزه دیگر با جسم نحیفش شناخته نمی شد بلکه همرزمان آن دورانش او را از خواص می دانستند که به مانند مردم عادی مبارزه نمی کرد. او خاص بود، خاص ماند و خاص رفت.
غلامحسین بعد از قبولی در دانشگاه به فعالیت های سیاسی خود ادامه داد اما نظام آموزشی این فعالیت ها را بر ناتابید و غلامحسین با ترک دانشگاه لباس سربازی به تن کرد. این لباس عاریه زیاد بر تن نحیف غلامحسین جا خوش نکرد و او جزء اولین سربازانی بود که با دستور امام خمینی (ره) اقدام به فرار از پادگان کرد.
غلامحسین با عبور از موانع پیش روی هر روز آماده تر می شد برای روزهای سرنوشت سازی که خود نیز از آن بی خبر بود.
با پیروزی انقلاب اسلامی اسلحه اش به گوشه ای رفت و قلم مامور به پیاده سازی افکار او شد. او به عنوان خبرنگار و نهایتا مسئول اخبار تهران در روزنامه جمهوری اسلامی مشغول به فعالیت شد. پای ثابت دوندگی های خبری برای روشنگری افکار عمومی بود؛ فرق نداشت این خبر در کردستان باشد، در لبنان باشد، در خوزستان باشد و یا در طبس.
او خود را مامور جمع آوری اطلاعات و ارسال دقیق آن به مردم در بازه زمانی پر التهاب روزهای اول انقلاب می دانست. او خود را مامور می دانست تا با روشنگری، سدی در برابر فرقه ها و گروهک های فعال که کمر به مقابله با انقلاب بسته بودند، ایجاد کند. او در روزهای قلم و روزنامه نحوه جمع آوری اطلاعات را آموخت تا اینکه با ایت الله خامنه ای آشنایی حاصل شد.
حضرت با تماس با محسن رضایی فرمانده وقت اطلاعات سپاه، غلامحسین را برای همکاری معرفی کردند. از آن زمان نام غلامحسین افشردی به کنار رفت و حسن باقری بروز و ظهور یافت. حسن باقری نام سازمانی بود که محسن رضایی برای وی برگزید.
جنگ یکی دو روز اول را می گذرند که حسن باقری راهی دیار توپ و تانک و ترکش شد. او با شناسایی دقیق موقعیت خلاء اطلاعات عملیات را دریافت و بستری را فراهم آورد که در آن تمام اطلاعات میدان جنگ به صورت گزارش های نوبه ای در ساختار سپاه ثبت و ضبط می شد.
روزنامه نگار زبردست روزهای قبل امروز با استفاده از تجربه خود چنان شناختی از دشمن را فراهم آورد که اطلاعاتش محور تمامی برنامه ریزی های جنگ در آن دوران بود.
او در حالی توانست چنین موقعیتی را برای سپاه اسلام فراهم آورد که حتی نیروهای ایرانی از کمترین تجهیزات برخوردار نبودند و به جرات می توان گفت که در هفته اول جنگ بسیاری از رزمنده ها به دلیل نبود سلاح برگشت داده می شدند.
حسن باقری با تمام کمبودها میدانی را پیش روی رزمندگان و تصمیم گیران جنگ گستراند که ماشین جنگی عراق که تصمیم به حضور در تهران را داشت زمین گیر کرد. یقینا اگر حسن باقری و فرماندهانی از این دست که بدون هیچ سابقه رزمی پا به میدان نبرد گذاشته بودند، نبودند رویای عراق به راحتی محقق می شد.
حسن باقری، مغز متفکر اطلاعات نظامی و کابوس فرماندهان رژیم بعث بود تا اینکه برگ تقویم برای وی به تاریخ ۹ بهمن ۱۳۶۱ رسید تا مهر پایان ماموریتش بر روی سینه نقش ببندد. حسن باقری که برای شناسایی با دیگر فرماندهان از جمله شهید بقایی به خط دشمن زده بود با اصابت گلوله خمپاره به فیض شهادت نائل آمد تا مرد اول اطلاعات رزمی ایران مفتخر به دریافت نشان لیاقت شهادت شود.
