زندگی علوی نمی تواند با معیارهای علوی نباشد، قلم و هنر علی(ع)، مانند حضرت حر بود. قلمش هرگز نترسید، در کشاکش ایام نلغزید، دروغ نگفت، غلو نکرد از تجلیل؛ ولی زمانه اش کم نگذاشت و در تکریم انسان کوتاه نیامد
به گزارش خبرگزاری بسیج زنجان؛ امیرالمومنین علی (ع)، مرد همیشه مظلوم تاریخ است. او فقط به خاطر مصائبی که بر حضرتش و خاندان مطهرش وارد شد، مظلوم نیست. او مظلوم است، چون تاریخ سازی است که تاریخ به درستی فهمش نکرده؛ او مظلوم است، چون هنوز پس از قرن‌ها ما علی (ع)، را فقط به عنوان مرد دلیر میدان جنگ معرفی می‌کنیم؛ ولی از اینکه علی مرد زبردست حق زیستن است غافلیم. او فقط فاتح خیبر نیست، او فاتح قلوب آزادگان تاریخ است که ما در بازنمایی چهره اش ناتوان بوده ایم.
امروز که آثار قلم و هنر بیش از هر زمانه دیگری رخ می‌نماید، بر ما است که امام علی (ع) را آنگونه که هست بشناسیم و آنگونه که باید معرفی کنیم.
علی (ع) نه تنها نسخه، که تنها داروی نجات بشر معاصر است. انسان امروز در شرق و غرب عالم از فقدان عدالت، از بی معنایی زندگی، از بی پناهی، از بی معنویتی و از تحقیر و توهین عادی شده به کرامت انسان رنج می‌برد.
علی (ع)، به ما می‌آموزد که چگونه مجاهد میدان جنگ باشیم و پناه ایتام، چگونه مرد تدبیر حکومت باشیم و همبازی کودکان، چگونه در رزم اقتصادی زبردست باشیم و در بهره برداری اقتصادی ساده زیست، چگونه با انسان پیرامون زندگی کنیم و آرمان‌های تمدن ساز را عملی کنیم، چگونه در غایت هنر، سخن و قلم باشیم و همجوش پایین‌ترین طبقات اجتماعی؛ او به ما می‌آموزد که اعتماد به بزرگی و جلال خدا هر دشمنی را در چشمت کوچک و ضعیف می‌کند و در یک کلام او به ما هنر زیستن را می‌آموزد.
زندگی علوی نمی‌تواند با معیارهای علوی نباشد، قلم و هنر علی (ع)، مانند حضرت حر بود. قلمش هرگز نترسید، در کشاکش ایام نلغزید، دروغ نگفت، غلو نکرد از تجلیل؛ ولی زمانه اش کم نگذاشت و در تکریم انسان کوتاه نیامد، قلم علی (ع) در دفاع از حق و تاختن بر باطل همیشه مهیا بود. هنرش نیز اینگونه بود. اگر علی (ع) را فارغ از هر ویژگی دیگر به عنوان یک هنرمند تحلیل کنیم آنگاه خواهیم دید که هنرش ابزاری برای شهرت نبود، جز خوبی‌ها را به تصویر نکشید، عیوب دیگران را بزرگ نکرد، برای مردمش همیشه پیام‌هایی پر از امیدواری داشت، هنرش برای مردم بود و همه انسان‌ها را مخاطب قرار می‌داد، او با چیره دستی هنرش را ابزاری برای آشتی و الفت انسان با خدای مهربانش قرار داده بود.
حال که به برکت ایام و لیالی مبارک شهرالله الکریم، مجال در خود نگریستن یافته ایم، بر صاحبان اندیشه و قلم، اصحاب فرهنگ و هنر است که ضمن بهره مندی از خوان کریمانه علی (ع) اگر صراط مستقیم علی (ع) را که نسخه نجات بخش بشریت در دنیای سراسر ظلم و با وجود دولت‌های ظالم است، در قلم و هنرمان بیابیم و آن را با فهم و نگاهی بین المللی و به زبان‌های پر مخاطب بنمایانیم، شاید بتوانیم بستری برای هدایت انسان‌ها و مایه امید برای آزادیخواهان جهان فراهم نموده و قدمی کوچک در زدودن مظلومیت همیشگی علی (ع) برداریم که در این صورت بدون شک حضرتش پشتیبان ما و توفیق الهی یارمان خواهد بود که نعم المولی و نعم النصیر.
امروز که آثار قلم و هنر بیش از هر زمانه دیگری رخ می‌نماید، بر ما است که امام علی (ع) را آنگونه که هست بشناسیم و آنگونه که باید معرفی کنیم.
علی (ع) نه تنها نسخه، که تنها داروی نجات بشر معاصر است. انسان امروز در شرق و غرب عالم از فقدان عدالت، از بی معنایی زندگی، از بی پناهی، از بی معنویتی و از تحقیر و توهین عادی شده به کرامت انسان رنج می‌برد.
علی (ع)، به ما می‌آموزد که چگونه مجاهد میدان جنگ باشیم و پناه ایتام، چگونه مرد تدبیر حکومت باشیم و همبازی کودکان، چگونه در رزم اقتصادی زبردست باشیم و در بهره برداری اقتصادی ساده زیست، چگونه با انسان پیرامون زندگی کنیم و آرمان‌های تمدن ساز را عملی کنیم، چگونه در غایت هنر، سخن و قلم باشیم و همجوش پایین‌ترین طبقات اجتماعی؛ او به ما می‌آموزد که اعتماد به بزرگی و جلال خدا هر دشمنی را در چشمت کوچک و ضعیف می‌کند و در یک کلام او به ما هنر زیستن را می‌آموزد.
زندگی علوی نمی‌تواند با معیارهای علوی نباشد، قلم و هنر علی (ع)، مانند حضرت حر بود. قلمش هرگز نترسید، در کشاکش ایام نلغزید، دروغ نگفت، غلو نکرد از تجلیل؛ ولی زمانه اش کم نگذاشت و در تکریم انسان کوتاه نیامد، قلم علی (ع) در دفاع از حق و تاختن بر باطل همیشه مهیا بود. هنرش نیز اینگونه بود. اگر علی (ع) را فارغ از هر ویژگی دیگر به عنوان یک هنرمند تحلیل کنیم آنگاه خواهیم دید که هنرش ابزاری برای شهرت نبود، جز خوبی‌ها را به تصویر نکشید، عیوب دیگران را بزرگ نکرد، برای مردمش همیشه پیام‌هایی پر از امیدواری داشت، هنرش برای مردم بود و همه انسان‌ها را مخاطب قرار می‌داد، او با چیره دستی هنرش را ابزاری برای آشتی و الفت انسان با خدای مهربانش قرار داده بود.
حال که به برکت ایام و لیالی مبارک شهرالله الکریم، مجال در خود نگریستن یافته ایم، بر صاحبان اندیشه و قلم، اصحاب فرهنگ و هنر است که ضمن بهره مندی از خوان کریمانه علی (ع) اگر صراط مستقیم علی (ع) را که نسخه نجات بخش بشریت در دنیای سراسر ظلم و با وجود دولت‌های ظالم است، در قلم و هنرمان بیابیم و آن را با فهم و نگاهی بین المللی و به زبان‌های پر مخاطب بنمایانیم، شاید بتوانیم بستری برای هدایت انسان‌ها و مایه امید برای آزادیخواهان جهان فراهم نموده و قدمی کوچک در زدودن مظلومیت همیشگی علی (ع) برداریم که در این صورت بدون شک حضرتش پشتیبان ما و توفیق الهی یارمان خواهد بود که نعم المولی و نعم النصیر.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
