ما با تو ظهور را باور کردیم
به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،به مناسبت سی و یکمین سالگرد عروج ملکوتی امام خمینی (ره) بسیج خواهران سپاه انصارالحسین همدان مسابقه دل نوشته ای به امام خوبی ها را برگزار کرد که دلنوشته عارفه مرادی منتخب و از وی تقدیر شد.
متن دل نوشته عارفه مرادی :
بسم الله الرحمن الرحیم
راه رفتن در ظلمات و تاریکی ، سخت و طاقت فرسا و شاید غیرممکن باشد و اگر کسی چنین ادعایی داشته باشد ، احتمال بیراهه رفتن و گمراهی و سقوط هست . شیرینی زندگی و نفس کشیدن در بند و قفس ، زجرآور بود ؛ اما طلوع خورشید و امید بهار آزادی ، سوز سرمای این زمستان طاقت فرسا را تحمل پذیر کرد .
خورشیدی از نسل حقیقت که باعث رویش روزنه های امید در دل های مردم شدید . با عظمت چون دریا ، با صلابت چون کوه ، پاک و با احساس چون آسمان ، مهربان و دلسوز چون پدر ؛ امامی مقتدر که مسیر را روشن کردید و قطره قطره مردم را همچون اقیانوسی خروشان در برابر دیو طاغوتیان به حرکت درآوردید . و بوی خوش بهار در جشن آزادی در کنار شقایق های به خون غلتیده استشمام می شد . و انقلاب را برای همگان به ارمغان آوردید و افق های بیکران را در برابر چشمان بیدار به تصویر کشیدید .
آمدن شما نوید بخش خوبی ها ، زیبایی ها، آرامش ، آزادی و استقلال بود و با رفتن شما داغ بزرگی بر قلب ها نشست . اما نام و یاد عزیز و بزرگوارتان همواره در روح و جان این مردمان دلیر و آزاده زنده است . و پرچمی که با دستان مبارکتان برافراشته شد و اکنون در دستان مبارک آقا و رهبر عزیز ایران زمین و رهروان واقعی حقیقت و اسلام ناب است ؛ با توکل بر خداوند عزّوجل و مدد الهی ، بزودی در دستان مبارک حضرت صاحب الزمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) قرار خواهد گرفت .
ان شاءالله
«تو به ما جرات طوفان دادی!»
ما با اشاره‌ی تو، با رویای آزادی تو، با نگاه روشن تو، کمر همت بستیم به حرکت.
همه‌ی آن‌چه برای شروع نیاز داشتیم، یک پیشوا بود که دل‌مان را گرم کند به آینده‌ای که با دست‌های خودمان بنایش کرده باشیم.
و خدا تو را، از آغوش شاه نجف به داد ما رساند؛ قسره‌ای از تو، دریای مواج آرامش، در آن روزها غنیمت بود. و تو ما را به ساحل امن شیعه رساندی.
ما با تو، با نهضتی که شروع کردی، با راهی که نشان‌مان دادی، امیدوار شدیم به حکومت مهدوی.
ما با تو، ظهور را باور کردیم و قدم گذاشتیم در مسیر صاحب‌الزمان.
«ز ما تو را درود، ز ما تو را سلام!»
سلام بر روح خدا
بلند قامت و پهناوری، شبیه خودت. پُر از شکوفه و برگ وبَری شبیه خودت.
نگشته ثبت به تاریخ هجری وقمری . برای کشور ما دلبری شبیه خودت...
نیامدست برای تمامِ قومِ عجم. پس از عروج تو پیغمبری شبیه خودت...
نبوده در دل طوفانِ سختِ دریاها، برای کشتیِ ما لنگری شبیه خودت...
بساز در دل شک دار ما به ترفندی. ثُبات و منزلت و باوری شبیه خودت...
به رسم خوب رفاقت رقم بزن ای مَرد. برای محشرِ ما محشری شبیه خودت...
تو رفتی و دل ِ حزب خدا به این گرم است. که مانده است چنان رهبری، شبیه خودت...
همان که از غم ایران میان دل دارد. سکوتِ غصه ی درد آوری شبیه خودت...
به دوش میکِشد این پرچم پُر از غم را. عزیز و سیدِ غم پَروری شبیه خودت..
طنین یاس
