به گزارش خبرگزاری بسیج زنجان؛ بر همه مناسبات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مردم جهان تأثیرگذاشته است، گویا به نظر می رسد کرونا روش تغییر دینا از حقیقی به دیجیتال را دفعی به سمت جلو هدایت می کند و جامعه انسانی را به گروه های کوچک خانوادگی یا حتی فردی تبدیل می کند.
یکی از مواردی که جهانیان در مواجهه با این ویروس آن را تجربه می کنند، تغییر ناگهانی فرهنگ و خرده فرهنگ ها برای مبتلا نشدن به این بیماری است! آدابی که برخی از آنها را می توان در سبد مسائل اجتماعی ، برخی را در سبد مسائل اعتقادی و حتی آموزشی قرار داد. برای مثال دست دادن به دوستان، درآغوش گرفتن عزیزان، دیدار با بزرگترها و تغییر رویه برگزاری مراسم عروسی و عزا از مهم ترین تغییرات خرده فرهنگ های اجتماعی و فرهنگی محسوب می شود که همه جهان آن را تجربه می کنند.
از مسائل دینی نیز می توان به تعطیل شدن مراکز مذهبی، ادا کردن آداب و مسائل شرعی از حالت جمعی به فردی و در نهایت برگزار نشدن تجمعات مذهبی اشاره کرد. برای ما مسلمانان که برخی از مناسک مذهبی همان سالی یک بار انجام می شود، برگزار نشدن مراسم حج، بسته شدن درهای حرم های متبرکه امام رضا(ع) و امامزادگان، عزاداری امام حسین(ع) و پیاده روی اربعین بسیار سخت و ناراحت کننده است.
بدون شک دست خالی بشر از داشتن واکسن این بیماری کشنده و خطرناک، مردم موحد در هر کیش الهی را بیش از گذشته به سمت خدا سوق می دهد. در این زمینه حجت الاسلام رضا برنجکار در گفت وگویی با شفقنا:« کرونا را سبب توجه بیشتر انسان به خدا و فناوری های نوین بویژه درمجامع علمی و حوزوی دانسته و پیش بینی کرده است : «در پساکرونا انسان بازگشت به دین خواهد داشت و روحانیون وظیفه دارند این نگاه معنوی را تقویت کنند.»
قائم مقام پژوهشگاه قرآن و حدیث، پیش بینی کرد: مجموع این بلایا و مشکلات به نفع دین تمام شود و توجه به خدا بیشتر گردد..»
این استاد دانشگاه، کرونا را فرصت خوبی برای بازگشت جامعه و حوزه به دین دانست و ادامه داد: وظیفه ما به عنوان متولیان فرهنگ و دین مردم این است که نگذاریم توجه به دین که بر اثر کرونا به وجود آمده به فراموشی سپرده شود بلکه باید با تبلیغ و فرهنگسازی این روحیه را در مردم حفظ کنیم.
صحبت های این استاد دانشگاه و قائم مقام پژوهشگاه قرآن و حدیث تأکیدی بر اهمیت دین در دوران کرونا و پسا کرونا است اما چیزی که نباید فراموش کرد تحولاتی است که کرونا در اجرای فرایض دینی از گروهی و جمعی به فردی ایجاد کرده است و ما این مورد را در روزهای رمضان المبارک و شب های قدر به خوبی دریافتیم با تبدیل کردن اکثریت خانه ها را دارالقرآن و همراهی صدا و سیما با مردم به خوبی از فیوضات این ماه مبارک بهره بردیم.
این روزها به محرم روزهایی که ایران اسلامی سیاه پوش عزای حسینی می شود نزدیک می شویم روزهای ملی – مذهبی که از دیرباز شاهد تجمع های کم نظیر و وحدت آفرین تاسوعا و عاشورا در جای جای کشورمان بودیم، تکایا و هیأت ها با اشک دیده سینه زنان و ماتم زدگان حسینی شسته می شود و مداحان اهل بیت روضه مسلم بن عقیل را به شهادت رقیه سلام الله پیوند می زنند و خطبا مکتب عاشورا را از پنهای سیره رفتاری وعلمی امام حسین( ع) و یارانش در صحرای کربلا بازگو می کنند ..
اگر چه با توجه به حال و روز عزیز از دست دادگان در این روزها و کسانی که عزیزان شان در صف مقدم جبهه مبارزه با کرونا قرار دارند قطعا، اقامه عزای حسینی تسلای خاطر بسیاری از مردم ما خواهد بود و ذکر مصیبت اهل بیت (ع) آنها را به سمت مکتب حسینی یعنی هماان ایثار که این روزها نمود آن را بسیار در جمع کادر درمانی می بنیم، هدایت می کند اما به همین اندازه مراقبت از درگیر نشدن آنها با این ویروس کرونا نیز فرصتی است که با کوچک ترین اشتباهات از بین می رود و هر بیمار علاوه بر رنج و سختی که خود باید تحمل کند، بیشتر شدن کار کادر پزشکی را نیز مسجل می کند.
چند روزی پیش رئیس جمهور محترم آقای روحانی در خصوص لزوم برپایی مراسمات و تجمعات حسینی مطابق سال های پیش با تأکید صحبت کردند صحبتی که خلاف مقررات و دستورالعمل های بهداشتی این روزهاست! گویی ایشان و برخی دیگر از مسئولان بعضی از کشورها همچنان کرونا را دست کم گرفته و شاید هم جان مردم برای شان ارزش نداشته و برای ایثارکادر درمانی وقعی قائل نیستند! اگر چه رئیس جمهور سعی داشتند به مردم تفهیم کنند که با ماسک و رعایت فاصله اجتماعی در مرا سم شرکت کنند اما مگر ایشان تا به حال در این گونه هیأت ها نبوده و نمی دانند ذات مراسم عزاداری حسینی با آن شور و هیجان با ذات عبادت دوران ماه رمضان که خلوت بنده با خدای خود است فرق می کند!
در این روزهای سخت کرونایی که کادر درمانی و پزشکان متخصص در همه جای جهان ، افراد را از حضور در تجمعات به هر دلیلی منع می کنند، درست است که با تشویق مردم به حضور در مرکز تجمعاتی نظیر هیأت ها و حسینیه ها که معلوم نیست همه افراد در آن محدوده مسقف رعایت دستورالعمل های کرونایی را داشته باشند یا نه! هموطنان، خانواده شان و جامعه را در موج دوم به مخمصه بیندازیم! آیا حفظ سلامت و بقای جان شیعیان و عاشقان اهل بیت( ع) افضل بر عزاداری در تجمعات نیست؟ وقتی دین و فرهنگ های برخاسته از دین ما آنقدر جامع، همه جانبه، منعطف، معقول است که برای هر شرایط و موقعیتی، برنامه ای متناسب بیان فرموده است چرا در این روزها خود را از حکم عقل و سیره عقلا که می گویند حضور در تجمعات خطرنا جانی به همراه دارد، محروم کنیم!
این روزها هر خانه ای با آویختن پرچم عزای حسینی، هر کوچه ای با به تن کردن کتیب های محشتم کاشانی می تواند سیاه پوش پسر فاطمه(س) باشد و هر خانه ای با برپا کردن حلقه های خانوادگی قرائت ادیعه و زیارت عاشورا هیئت منحصر به فرد باشد با اینکار می توان جان تازه ای به کالبد روضه های خانگی به عنوان میراث بزرگ فرهنگی - عقیدتی داد. در این روزها کار صدا و سیما باید آنقدر دقیق باشد که با برنامه ریزی عالی و دعوت از مداحان به نام؛ کاری کند که علاقمندان به مداحی یک فرد به جای رفتن هیأت پای تلویزیون عزاداری کرده و اشک ماتم بریزد و هیأت ها با توزیع خشک بار و سبدهای تغذیه به جای پخت غذا صرفا به خانواده های نیازمند و آسیب دیده از کرونا کمک کنند.
به قطع در چنین شرایطی در خانه ماندن دارای اجر در پیشگاه الهی هست. ما می توانیم پاداش اقامه عزای حسینی در خانه و کمک به تسریع بهبودی بیماران عزیز کشورمان را به اموات و گذشتگانمان هدیه کنیم و با تلاوت قرآن و رسیدگی به امور منزل، صفا را به خانه های خود ببخشیم به این امید که همه ما با پیروی از بزرگان دین و تبعیت از پزشکان متعهد، این آزمون سخت را پشت سر بگذاریم.
