مدیریت فرهنگی یعنی رهبریت بر دل ها نه مدیریت بر مغزها

به گزارش خبرگزاری بسیج،  نوریه شادالویی دارای مدرک دکترای مدیریت فرهنگی و مدرس دانشگاه است که با حدود سی سال سابقه تدریس در آموزش و پرورش و نیز تالیف چندین جلد کتاب در زمینه مسائل فرهنگی و مدیریت آموزش، تجارب ارزنده ای در خصوص ترویج فرهنگ عفاف و حجاب دارد. با این رویکرد گفتگویی با ایشان انجام دادیم:

آیا در شرایط فعلی آموزش و پرورش در راستای ترویج فرهنگ عفاف و حجاب دستور العمل مشخص و روشنی دارد

به طور کلی در آموزش و پرورش برای ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در مدت خدمت من  ، کار آنچنانی که از نظر عقاید و پذیرش و تشویق در این مسیر کار خاصی صورت نگرفته است و تا آن جایی که من به یاد دارم یک بخشنامه ای در این خصوص برای آموزش و پرورش آمده بود در اوایل دهه هفتاد و زمانی بود که آقای تقی پور مدیر کل استان تهران بودند و در آن بخشنامه یکسری ابزارهای تشویقی گذاشته بودند برای پذیرش حجاب برتر که به نظر میامد آن ابزارهای تشویقی هم اصلا کار آمد و در زمان فعلی که با همان یک بخشنامه هنوز آموزش و پرورش از نظر استاندار پذیرش حجاب فعالیت می کند. اگر  جایگاهی پیش بیاید که ایجاد اشکال کند و تناقضاتی ایجاد نماید هیچ قسمت و نهادو هیچ دایره از دوایر آموزش و پرورش نیست که از این موضوع  دفاعی بکند کمااینکه در خصوص چندین نفر از همکاران این مشکل پیش آمد ، در سال های متمادی که این موضوع مجددا پیش آمد که ایشون با حجاب چادر امده بودند در آموزش و پرورش و با همان حجاب پذیرش و گزینش شده بودند  و به یکباره چادر و مقنعه را هم گذاشتند کنار و با روسری های رنگی که در بحث فلسفی این موضوع شاید در جلسات بسیار زیادی صرف این موضوع شد که اینکار با توجه به اینکه در یک محیط بودید و بچه ها شما را با آن ظاهر دیدند و الان با یک ظاهر جدید مواجه شده اند و این مدل در ذهن بچه ها ایجاد شک و تردید میکند در نهایت در ارتباط با این سوال باید بگویم که هیچگونه پشتوانه قانونی و مقرراتی در اموزش و پرورش در این خصوص وجود ندارد و ما بعنوان مدیر و دیگرانی که یک نگاه مکتبی به عفاف و حجاب دارند دستشان از هرگونه اقدامی کاملا خالی است .

همانطور که مستحضر هستید دشمنان ایران و انقلاب اسلامی از سالها پیش پروژه ای معروف به شبیخون فرهنگی را با محوریت نسل جوان آغاز کردند . اسلوب کاری شما بعنوان یک مدرس با تجربه در مقابله با این هجمه دشمنان چیست ؟

در این شرایط شاید بتوان گفت بهترین روش این باشد که  من در جایگاه های مختلف اجتماعی خودم  و با ظاهری که انجا از خودم نشان دادم یکسان باشد و عملکرد من دچار تردید و تضاد و تناقض و تضاد نباشد بسیار بسیار می تواند تاثیر مثبتی بگذارد.ما باید از خودمان شروع بکنیم ، اول در رفتارهای خودمان نهادینه شده باشد و خودمان اول عمل بکنیم و حرف نزنیم . و البته شرایط و مقررات اجتماعی با توجه به پذیرش مردمی و عام می تواند تاثیر به سزایی داشته باشد .

اگر بپذیریم مفهوم عفاف و حجاب در مدارس و مخصوصا در رده های پایه کم کاری صورت گرفته است ، دلیل یا دلایل آن را چه مواردی می دانید

عمده ترین دلایلی که می تواند وجود داشته باشد درباره کم کاری ها و کم گذاشتن ها در خصوص حجاب می توانیم بگوییم که آگاهی و آموزش به شدت پایین بوده است و ما در این خصوص کار بنیادی و اساسی در نهادهای آموزشی انجام نداده ایم . منظور از نهادهای آموزشی از خانواده شروع می شود به مدرسه و شرایط وسیع تر اجتماعی و خصوصا ماموریت های مهم و رسالت عظیم اجتماعی مثل رادیو ، تلویزیون و سایرشبکه های اجتماعی که الان مردم در مصرفش به شدت از هم سبقت هم می گیرند، ما کار خاصی را انجام نداده ایم و تا زمانیکه این آموزش و آگاهی ها را افزایش ندهیم صرفا به دلیل اینکه بگیم قوانین و مقررات حتی در حوزه پذیرش اعتقادات دینی ما این مطلب اهمیت ویژه ای دارد و جز بایدها و نبایدهای ماست نمی توانیم موفق بشویم ما در بحث هنجارهای اجتماعی عفاف و حجاب کنفرانس های خوبی ارائه شده است که برنمیگردد به مکتب ما ایران بلکه تاریخچه عمیق دارد . از ادیان مختلف تا این لحظه ، پذیرش حجاب به شدت مورد استقبال قرار گرفته و فقط مختص به جمهوری اسلامی نبوده است .و جز هنجارهای پذیرفته شده ماست ، این مباحث از قبل بوده ، در همه اقوام ، همه ادیان .تمامی خرده فرهنگ ها دارای یک اصول حجاب و پوشش هستند و مقید به رعایت آن هستند و این برنمیگردد به چهل سال انقلاب ما ، از قبل بوده که خیلی جاها هم تضعیف شده است .

آیا نظارت بر استخدام آموزش و بکارگیری نیروهای مدرس دغدغه مند نقش دارد

صددر صد باید بگوییم تاثیر گذار خواهد بود ، اینکه نوع استخدام ها ، نظارت بر مسیر استخدام ، نه اینکه نیرو را بگیریم و رها کنیم به امان خدا و هیچ کنترلی نداشته باشیم ، این مساله می تواند تاثیر منفی ای داشته باشد . در خصوص جذب نیرو های مدرس چه در دانشگاه چه در حوزه آموزش و پرورش می تواند به شدت تاثیر گذار باشد و اینکه قبول این نوع حجاب باید دلی و پذیرش از طریق عقل و منطق و تقریبا با کمال رضایت باشد و اگر غیر از این صورت بگیرد متاسفانه می شود همان مساله ظاهرسازی در حجاب و دورویی در پوشش . و این مساله بسیار ناراحت کننده است که افرادی به خاطر جایگاه اجتماعی و شرایط کاری حجابی را می پذیرند و مقید به آن می شوند ، اما به محض اتمام قرار داد و پایان زمان کاری دیگر آن حجاب را ندارند .

چه عوامل داخلی در بروز ناهنجاری های فرهنگی و اخلاقی  خاصه عفاف و حجاب موثر است

ما این دوعنوان را باید مفهومش را بیشتر بشناسیم ، عفاف یک نوع حجاب درونی است و مختص همه انسان ها و بشریت در طول تاریخ و خواهد بود .این عفاف یک نوع خودکنترلی و مدیریت بر خود می باشد . و افرادی که با عفاف هستند درونا یکسری حجاب و پذیرش مرزبندی هارا دارند در هر دوجنسیت وجود دارد و هیچ تفاوتی هم ندارد .ولی زمانیکه بحث حجاب را می کنیم یکسری پوشش های بیرونی است ، که این نوع حجاب و پوشش در اقوام و ادیان متفاوت است و نکته ای که مهم است از برخوردهای افراط و تفریط گری پرهیز کنیم و اجازه ندهیم که از خط تعادل خارج شود ، خیلی از مشکلات ما در حال حاضر از عدم رعایت اعتدال است و این مساله را باید در دیدگاه تصمیم گیرندگان این امر لحاظ کنیم و کسانیکه خطوط هنجاری رو تببین می کنند دیده شود .و رسانه ای ما بخصوص صدا و سیما کا رخاصی انجام نداده است و متاسفانه اگر سلسله اقداماتی انجام گرفته که خوب هم بوده است ولی مقطعی بوده است . برای این مساله باید خیلی تصمیمات مهم و عمیق فرهنگی گرفته شود . یکی از این نهادها شورای عالی انقلاب فرهنگی ما می باشد . که متاسفانه اصلا دغدغه آنها این مسائل نیست . اعضای این شورا به حدی گرفتار مسائل اجرایی هستند  که اصلا به این مسائل فرصت نمی کنند حتی فکر کنند ، که متاسفانه تصمیمات افراطی در جامعه در امر حجاب پاسخگو نخواهد بود و حتی عواقب بدتری را خواهد داشت .ما پژوهشی در این زمینه نداشتیم که بتوانیم تصمیمات درستی در زمینه بگیریم . در این حوزه ای که ما در حال خدمت هستیم یکی از پیشنهاداتی که داریم این است به آنچه که خودمان می گوییم ب عمل کنیم از افراط و تفریط واقعا خودداری کنیم. درخصوص آگاهی دادن مستمر ، سی تا چهل سال زمان می برد یک تغییر رفتار و الگو صورت بگیرد . مساله حجاب یک امر ذهنی است که با امر ونهی امکان پذیر نخواهد بود بلکه با رعایت اعتدال و یک حوزه از نهادهای حکومتی باید مسئولیت این امر را بر عهده داشته باشد که برنامه ریزی کند ، خط مشی گذاری کند و بتواند با سلسله مراتب آگاهی دادن ، سخنرانی ، کنفرانس دادن و هرچه که هست به صورت مداوم نه مقطعی باشد . کاری که بصورت مقطعی انجام می شود متاسفانه اثار تخریبی روی جوانان ما ایجاد کرده و باید بصورت تدریجی و صبورانه ، با گذشت و مهربانی انجام گیرد که امیدوارم به ان درجه برسیم .