مباهله سند حقانیت اسلام در طول تاریخ بشر

بیست و چهارم و بیست و پنجم ذی حجة سالروز چهار مناسبت ویژه اسلامی است که هر چهار مناسبت در ارتباط با جایگاه امامت و ولایت امیرمومنان علی علیه السلام و اهل بیت پیامبر اکرم (ص) است.

در بخش اول یادداشت به دو مناسبت در این روز مهم اشاره شد. اینک دو مناسبت دیگر ارائه می شود.

مناسبت سوم نزول سوره هل اتی:
بر اساس نقل های معتبر از جمله مصباح المتهجد شیخ طوسی نزول آیات سوره هل اتی در باره امیرمونان و حضرت زهرا و حسنین علیهم السلام در روز بیست و پنجم ذیحجه بوده است (مصباح المتهجد ج 2 ص 767).

آیات سوره هل اتی در باره اهل بیت از این قرار است: « وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْكِيناً وَ يَتِيماً وَ أَسِيراً (8) إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً » (انسان 8-9)
و غذاى (خود) را با اينكه به آن علاقه (و نياز) دارند به مسكين و يتيم و اسير می دهند.(و می گويند:) ما شما را براى خدا اطعام مى‏كنيم و، هيچ پاداش و تشكرى از شما نمی خواهیم .

خلاصه جریان شان نزول آیات سوره هل اتی:
ابن عباس می گويد حسن و حسين(ع) بيمار شدند. پيامبر(ص) با جمعى از ياران به عيادتشان آمدند، و به علی(ع) گفتند: اى ابو الحسن! خوب بود نذرى براى شفاى فرزندان خود می كردى، على(ع) و فاطمه(ع) و فضه كه خادمه آنها بود نذر كردند كه اگر آنها شفا يابند سه روز روزه بگيرند(طبق بعضى از روايات حسن و حسين نيز گفتند ما هم نذر می كنيم روزه بگيريم).

چيزى نگذشت كه هر دو شفا يافتند، در حالى كه از نظر مواد غذايى دست خالى بودند على(ع) سه من جو قرض نمود و فاطمه(ع) یک سوم آن را آرد كرد و نان پخت. هنگام افطار سائلى بر در خانه آمد و گفت: السلام عليكم اهل بيت محمد ص" سلام بر شما اى خاندان محمد! مستمندى از مستمندان مسلمين هستم، غذايى به من بدهيد خداوند به شما از غذاهاى بهشتى مرحمت كند، آنها همگى مسكين را بر خود مقدم داشتند، و سهم خود را به او دادند و آن شب جز آب ننوشيدند.
روز دوم را هم چنان روزه گرفتند و موقع افطار وقتى كه غذا را آماده كرده بودند (همان نان جوين) يتيمى بر در خانه آمد آن روز نيز ايثار كردند و غذاى خود را به او دادند (بار ديگر با آب افطار كردند و روز بعد رانيز روزه گرفتند).

در سومين روز اسيرى به هنگام غروب آفتاب بر در خانه آمد باز سهم غذاى خود را به او دادند هنگامى كه صبح شد على ع دست حسن ع و حسين ع را گرفته بود و خدمت پيامبر ص آمدند هنگامى كه پيامبر ص آنها را مشاهده كرد ديد از شدت گرسنگى می لرزند! فرمود! اين حالى را كه در شما می بينم براى من بسيار گران است، سپس برخاست و با آنها حركت كرد هنگامى كه وارد خانه فاطمه س شد ديد در محراب عبادت ايستاده، در حالى كه از شدت گرسنگى شكم او به پشت چسبيده، و چشمهايش به گودى نشسته، پيامبر ص ناراحت شد.
در همين هنگام جبرئيل نازل گشت و گفت اى محمد! اين سوره را بگير، خداوند با چنين خاندانى به تو تهنيت می گويد، سپس سوره‏" هل‏ اتى‏" را بر او خواند (بعضى گفته‏ اند كه از آيه" ان‏ الْأَبْرارَ" تا آيه‏ كانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُوراً كه مجموعا هيجده آيه است در اين موقع نازل گشت).
آنچه را در بالا آورديم نص حديثى است كه با كمى اختصار در" الغدير" به عنوان" قدر مشترک" ميان روايات زيادى كه در اين باره نقل شده آمده است و در همان كتاب از 34 نفر از علماى معروف اهل سنت نام می برد كه اين حديث را در كتاب هاى خود آورده‏ اند (با ذكر نام كتاب و صفحه آن).
به اين ترتيب روايت فوق از رواياتى است كه در ميان اهل سنت مشهور بلكه متواتر است‏. (تفسیر نمونه ج 25 ص 343 – 344 ).

مناسبت چهارم :
در مفاتیح الجنان آمده است نزول آیه تطهیر در روز بیست و چهارم ذیحجه بوده است «إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرا»(احزاب 33) و خداوند اراده نموده پليدى و گناه را از شما اهل بيت دور كند و كاملا شما را پاک سازد.

روايات بسيار فراوانى در مورد حديث كساء به طور اجمال وارد شده كه از همه آنها استفاده می شود، پيامبر ص، على و فاطمه و حسن و حسين را فرا خواند- و يا به خدمت او آمدند- پيامبر(ص) عبايى بر آنها افكند، و گفت: خداوندا! اينها خاندان من هستند، رجس و آلودگى را از آنها دور كن، در اين هنگام آيه‏ إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ‏ نازل گرديد.

با توجه به اينكه اراده الهى تخلف ناپذير است و جمله‏ إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ‏ دليل بر اراده حتمى او می باشد، مخصوصا با توجه به كلمه" انما" كه براى حصر و تاكيد است روشن می شود كه اراده قطعى خداوند بر اين قرار گرفته كه اهل بيت از هر گونه رجس و پليدى و گناه پاک باشند و اين همان مقام عصمت است. (تفسیر نمونه ج 17 ص 297).

نگارنده : سهیلا عظیمی

1010/گ30/ب