
به گزارش خبرگزاری بسیج از شاهرود، محسن مسعودیان راد اظهار کرد: فقر اقتصادی، خود معلول عواملی همچون فقر فرهنگی ست. در گفتمان امام علی (ع)، هیچ فقری، چون فقر فرهنگی نیست.
مدیر کل کمیته امداد استان سمنان تصریح کرد: جهل به قابلیتهای وجودی خود، خود کم بینی و احساس حقارت در خویش و نیز عدم توانایی فکری برای ایجاد شرایط محیطی مطلوب برای رشد در ابعاد فردی و اجتماعی از جمله مصادیق فقر فرهنگی است.
وی خاطرنشان کرد: فرهنگ، اساس پیشرفت جامعه است و فقر فرهنگی، مهمترین مانع در مسیر رشد جامعه محسوب میشود.
مسعودیان راد تصریح کرد: فقر میتواند مولد فرهنگ فقر در میان فقرا باشد که رسوبات آن تا سالها ادامه داشته و گاهی نسل به نسل منتقل شده و فقر بین نسلی را دامن زده و مانع خروج فقرا از فقر میشود.
وی خاطرنشان کرد: سیاستها و اقدامات رفاهی که بدون توجه به عوامل تولیدکننده فقر تنها به توزیع بستههای معیشتی، پرداخت یارانه، کمکهای بلاعوض میپردازد، فرهنگ فقر را تقویت نموده و تثبیت و دائمی سازی فقر را در میان فقیران بدنبال دارد.
مدیر کل کمیته امداد استان سمنان اظهار کرد: در شرایط فقر فرهنگی، هرگونه اقدامی که فقر را به پدیدهی جذاب اجتماعی تبدیل کند و وابستگی فقیران را به کمکها و اعانات بیشتر نماید، حرکت در خلاف جهت محرومیت زدایی است.
وی افزود: در فرهنگ فقر، جوانان انگیزه و امید چندانی برای کار وتلاش، درآمدزایی، پیشرفت و زندگی بهتر را ندارند و از بلندپروازی دست کشیده و به وضعیت موجود، ولو در حد فقیرانه، قناعت میکنند، آنها بجای خودباوری و آینده نگری و تکاپو برای رسیدن به موفقیت، از دریافت صدقات و اعانات مردمی و دولتی، احساس رضایت نموده و تمایلی برای تغییر این شرایط نشان نمیدهند.
مسعودیان راد با اشاره به اینکه برای مقابله با فقر، باید در گام اول با فقر فرهنگی مقابله نمود و وابستگی به کمک را یک ضد ارزش قلمداد کرد و از سوی دیگر، تلاش برای رهایی از وابستگی را ستایش نمود تصریح کرد: در گامهای بعدی باید از سیاستهای توزیعی گذر کرد و برنامههای توانمندسازی و خوداتکایی فقرا را در پیش گرفت؛ تنها سالخوردگان، از کارافتادگان و افراد ناتوان باید خود را مستحق دریافت کمکها بدانند و برای دیگر فقرا باید شرایطی را فراهم ساخت که نه تنها خویش را مستحق ندانند بلکه با احساس استغنای درونی، مطالبه گر استقلال اقتصادی برای خود باشند.
مدبر کل کمیته امداد استان سمنان اذعان کرد: برنامههای معیشتی و توزیعی تنها باید در شرایط استثنایی و بصورت کوتاه مدت و با جامعه هدف محدود دنبال شوند، اما آنچه یک جامعه را در دراز مدت، از فقر رهایی میبخشد، پیروی از برنامههای توانمندسازی و در رأس آنها، اشتغال و تولید است، همان چیزی که مقام معظم رهبری، سالهای متوالی است که بر آن تأکید دارند.