سردرگمی آموزشی در مراکز آموزش عالی کشور؛ پروتکل بهداشتی چیست؟
به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج، بیماری کرونا در جهان قربانیان زیادی را گرفته است و از سوی دیگر نگرانی های اجتماعی زیادی از این ایپیدمی مرگبار وجود دارد. کرونا سبک زندگی بشر را به شدت تحت تاثیر قرار داد و از ارتباطات اجتماعی به شدت کاست و آنرا بسیار محدود کرد. اما انسان ذاتا یک موجودی اجتماعی است و در بسیاری از موارد این ارتباطات اجتماعی باعث رشد و پیشرفت او شده است. کلانشهرهای مختلف دنیا امروز درگیر مبارزه با ویروس کووید ۱۹ هستند و این موضوع در سنین مختلف از کودکان گرفته تا جوانان و افراد کهنسال اقتضائات خاص خود را می طلبد.
امروز در کشورمان نیز در امور اجتماعی مختلف مشکلات زیادی وجود دارد. یکی از همین امور که بسیار حائز اهمیت است، مسئله آموزش است. از آموزش کودکان گرفته که امروز موضوع رفتن کودکان به مدارس برای بسیاری مسئله شده و والدین با نگرانی کودکان خود را راهی کلاس درس می کنند تا دانشجویان که به طور کاملا جالبی می توانند از فضای مجازی برای انتقال دانش از استاد به دانشجو بهره ببرند، سطح آموزش دچار تغییرات فاحشی شده است. اما سئوال اساسی اینجاست که آیا تسهیلات و همچنین هماهنگی آموزشی خاصی در کشور در این زمینه وجود دارد؟
از یکسو شاهد آن هستیم که دانشگاه ها خصوصا دانشگاه های غیر دولتی که با شهریه های دانشجویان کسب درآمد می کنند، در حوزه های مالی سعی می کنند به رویه های گذشته و حتی با افزایش شهریه که هر ساله انجام می شود، امورات خود را بگذرانند. در حوزه آموزش دیده می شود که بسیاری از دانشگاه ها به طور مجازی سعی می کنند بر اساس پروتکل های بهداشتی ارتباطات اجتماعی و متعاقب آن زنجیره انتقال ویروس را قطع کنند اما در این حوزه دیده می شود که همان شهریه و بلکه بیشتر از سال قبل این مبالغ از دانشجویان اخذ می شود و تسهیلاتی هم در این حوزه در اختیار آنان به عنوان ما به ازای پولی که گرفته می شود ارائه نمی شود. این درحالی است که پیش از انتشار ویروس کرونا نیز بسیاری از دانشگاه ها به صورت مجازی اداره می شد و دانشگاه های مذکور با طراحی نرم افزاری کلاس درس مجازی برگزاری می کردند اما به دلیل اینکه دانشجو در کلاس درس حاضر نمی شد و بسیاری از هزینه ها مانند پول برق و نگهداری از فضا و ... از سوی دانشگاه پرداخت نمی شد این دانشگاه های مجازی هم کمتر از دیگر دانشگاه ها شهریه از دانشجو دریافت می کردند اما حالا دیده می شود که دانشگاه ها نه تنها شهریه قبل را می گیرند بلکه به اندازه این دانشگاه های مجازی هم تسهیلات آموزش مجازی ارائه نمی کنند و کیفیت آموزش هم به شدت افت کرده است. هر چند که از لحاظ اموزشی باید گفت که بسیاری از دانشجویان نیز با توجه به اینکه هنوز دانشگاه ها تصمیمات مربوط به فضای کرونا و محدودیت های اجتماعی آن را نگرفته اند، با مشکلات و تناقض های آموزشی بسیاری روبرو شده است. از این روز نیز تکلیف دانشگاه های غیر مجازی در مقابل دانشگاه های مجازی مشخص نیست.
از سوی دیگر همچنین روند آموزش نیز کیفیت گذشته را ندارد. در این راستا اساتید هم با مشکلات فضای مجازی روبرو هستند وبرخی از آنان در این حوزه به سبب اینکه در آموزش کلاسیک و حضوری همواره فعالیت داشته اند در این حوزه کمتر می توانند به دانشجویان خود کمک کنند.
در این رابطه دانشگاه هایی که شهریه از دانشجو برای خدمات آموزشی می گیرند با عنوان اینکه معلوم نیست که ترم آموزشی دایر باشد یا نه و با دادن سردرگمی به دانشجویان بیان می کنند که حتما باید شهریه ها پرداخت شود. بسیاری مطرح می کنند که این موضوع ترفندی برای گرفتن شهریه از دانشجوست و با توجه به فضای بیماری کرونا این دانشگاه ها مجبور می شوند که فعالیت آموزشی و ارتباط آن را محدود کنند و از این رو فقط داستان حضور دانشجویان سر کلاس ها در اوائل ترم تحصیلی که باید شهریه ها پرداخت شود جدی گرفته می شود و سپس دانشگاه ها درباره عدم حضور دانشجویان که درخواست انان نیز هست برنامه ریزی خواهند کرد.
به هر حال بهم ریختگی خاصی در این زمینه دیده می شود و سئوال اساسی اینجاست که پروتکل بهداشتی در حوزه آموزش با توجه به شرایط خطیر ویروس کرونا چیست؟ در این زمینه سردرگمی خاصی وجود دارد و مراکز آموزش عالی نیز سعی می کنند منفعت خود را ببیند. وزارت بهداشت نیز متاسفانه پروتکل اموزشی خاصی در این حوزه ارائه نکرده است و این موضوع دست این مراکز را برای اینکه منفعت خود را پوشش دهند باز گذاشته است و در این حوزه هم خطر انتشار بیشتر بیماری کرونا وجود دارد و هم عدم انجام آموزش عالی با کیفیت.
طنین یاس - امیرحمزه نژاد
