این اربعین، بایادتان، خانه نشینم
دور از حرم های شما، در اربعینم
حالاکه باشدمصلحت، درخانه باشم
درسوک عظما،درحقیقت می نشینم
من با دلم، ماتمزده، درکنج خانه
انباشته غم در دلم، یارب حزینم
ناله کنم،درسوگ تان،باچشم گریان
یارب،توشاهدباش من، اندوهگینم
آری، فراق آن حرم ها، تلخ باشد
صبرم عطاکن،بارور فرما یقینم
قلبم زیارت می کند، آنجا حرم ها
من عاشقانه،ازحرمهاخوشه چینم
آنجاحسین ابنعلی،مهمان نوازاست
من میهمانِ آن امامِ (ع) راستینم
توفیق ازاین بیشتر،دیگرچه خواهم
با پای دل، در بهترین جای زمینم
کوتاه می گویم:سخن،اکنون"فرائی"
من تابع و فرمانبر مولایِ دینم
سروده"عبدالمجیدفرائی"۹۹/۷/۱۶