به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،

کارآفريني از محورهاي اصلي و اساسي رشد و توسعه است به طوري که آن را موتور توسعه اقتصادي در هر کشور مي دانند. تجربه کشورهاي داراي رشد بالاي درآمد ملي نشان دهنده آن است که مديران اين کشورها به نقش و اهميت کارآفريني در پيشرفت و توسعه کشور پي برده اند. از آنجا که بخش عظيمي از جامعه را زنان تشکيل مي دهند، لذا کارآفريني اين قشر از جامعه از اهميت بخصوصي برخوردار است. به گونه اي که يکي از شاخص هاي مهم براي ارزيابي و سنجش توسعه و پيشرفت هر کشور ميزان مشارکت زنان در توليد است. آمارها نشان مي دهد کمتر از ۱۰ درصد از کارآفرينان در ايران زن هستند از این رو گفتن و شنیدن رموز موفقیت بانوان کارآفرین می تواند در ایجاد انگیزه برای سایر بانوان مؤثر باشد! .
زنان در بحث اقتصاد مقاومتی، افسران قَدَری هستند که علاوه بر داشتن دستی در تولید با مدیریت میزان خرید خانواده به خوبی می‌توانند با صرفه جویی، حذف هزینه‌های زائد و جلوگیری از تجمل گرایی نقش اساسی در اقتصاد و مدیریت خانواده و جامعه داشته باشند
زنان را با حضور همه جانبه در تولید و مدیریت دخل و خرج خانه می توان، جریان انداز خون تازه در رگ ‌های اقتصاد کشورمان دانست به همین سبب، باید برای فعال‌سازی اقتصاد مقاومتی در درون کشور به حضور زنان در عرصه ‌های مختلف اقتصادی – اجتماعی همت گمارد.

اکرم ارادتی، یکی از بانوان کارآفرینی است که در حوزه کارآفرینی شهری و روستایی دستی برآتش دارد. او که متولد سال ۱۳۴۵ و زاده تهران است اکنون مادربزرگ خانواده ای ۸ نفره است. او را می توان خیاطی ماهر و هنرمندی خوش ذوق در عرصه ی جاجیم بافی دانست که در هر دو زمینه توانسته است موفقیت های قابل توجهی به دست بیاورد. بقطع می توان گفت که بزرگ ترین موفقیت خانم ارادتی، کارآفرینی او برای بانوان شهری و روستایی است که نیازمند شغل و کسب درآمد هستند.
او در گفت وگو با خبرنگار ما می گوید: سال ۱۳۶۰ ازدواج کردم در آن دوران کمی با خیاطی آشنایی داشتم اما با شرکت در دوره های تکمیلی توانستم خیاطی را طوری یاد بگیرم که بتوانم از آن کسب درآمد کنم. ۶- ۵ سال بعد با کسب تجربه ای که به دست آورده بودم اقدام به آموزش خیاطی به سایر بانوان کردم در این سال ها بود که توسط یکی از دوستانم که شاغل در صنایع دفاع بود به عنوان مربی خیاطی وارد بخش فرهنگی صنایع دفاع شدم و به مدت ۱۰ سال کلاس های خیاطی را برای بانوان کارمند در این سازمان دایر کردم. این دوره ها با استقبال خوب خانم ها همراه بود و کلاس ها با رونق خاصی برگزار می شد.
ارادتی در ادامه با بیان اینکه بعد از بازنشستگی همسرم و تحویل خانه سازمانی به تهران مهاجرت کردیم، می گوید: همان سال دخترم ازدواج کرد و من یک سال بیکار بودم تا اینکه توانستم یک واحد آپارتمان اجاره کرده و کار آموزش را دوباره شروع کنم. کارم خوب پیش می رفت تا جایی که اصلا متوجه گذر زمان نمی شدم، اینکه کی شب می شود! بعد از ۸ سال، با بیماری همسرم مجبور به ترک کار شدم و تا بهبودی کامل ایشان که ۴ سال طول کشید، خانه داری می کردم.

عکس تزئینی است
بعد از بهبودی کامل هسمرم دوباره فکر کار و آموزش خیاطی به سرم افتاد اما نه مکانی داشتم و نه سرمایه ای که بخواهم کارم را آغاز کنم به سرای محله نزدیک خانه مان رفتم و فرم مربی گری خیاطی را پر کردم. یک سال بعد با تماسی که مدیریت سرای محله با من گرفت کلاس های آموزش خیاطی را از نو برگزار کردم.
این بانوی هنرمند بسیجی، با اشاره به استقبال خوب خانم ها از کلاس های آموزش خیاطی سرای محله و رضایت مدیریت آنجا، ادامه می دهد: بحمدالله استقبال بانوان منطقه ۱۵ تهران از کلاس ها به حدی بود که مجبور شدیم در ۴ شیفت کلاس ها را برگزار کنیم به طوری که کارگاه های آموزشی من هر روز شلوغ تر از روزهای قبل می شد!
همنشینی با بانوان در سرای محله من را به این نتیجه رساند که بعضی از خانم ها هستند که دوست دارند مهارت یا شغلی داشته باشند اما حتی هزینه اولیه ی ثبت نام در کلاس های آموزشی را هم ندارند از این رو نیت " نذر فرهنگی " کردم و برای زکات مهارتی که داشتم تصمیم گرفتم در مناسبت های خاص مثل روز زن، روز دختر، هفته دفاع مقدس، هفته بسیج و هفته عفاف وحجاب با همکاری سرای محله دوره های آموزشی رایگان خیاطی برای بانوان برگزار کنم.
کلاس های رایگان در سرای محله ادامه دار شد تا از طرف فرهنگسرای خاوران، پارک پردیس بانوان و مساجد اطراف برای آموزش رایگان بانوان از من دعوت به عمل آمد به یاد دارم در یکی از هفته های مقدس در غرفه دوخت رایگان چادر توانستم سه ساعته ۱۶ چادر برش بزنم و بدوزم! البته در این چند سال فعالیت جهادی و بسیجی وار هدیه ها، تقدیرنامه ها و لوح های زیادی به من اهدا کردند اما بهترین هدیه از نظر خودم عنوان « تنها زن کارآفرین در منطقه مالک اشتر تهران» است و این برایم افتخار بزرگی است!

خانم ارادتی می گوید: فعالیت های من ادامه داشت تا سال ۹۶ که رهبر انقلاب آن را سال "اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال" نام گذاری کردند. در آن سال من آخر هفته را برای استراحت به روستای لاسجرد از توابع استان سمنان می آمدم، روزی با خودم فکر کردم چرا در روستای خودم این مهارت را به بانوان آموزش ندهم و برای بانوان روستا کارآفرینی نکنم!؟ فکر اشتغال زایی برای بانوان روستا را با خانم شهادت فرمانده بسیج درمیان گذاشتم، ایشان هم تبلیغات برگزاری کلاس خیاطی را در کانال روستا قرار داد و خانم ها هم با استقبال خوبی در این کلاس ها ثبت نام کردند و دوره آموزش خیاطی ما از هفته بعد ثبت نام آغاز شد.
این کارسه سال ادامه دار شد تا اینکه کرونا آمد و همه را درگیر کرد. آموزش خیاطی سه ساله باعث شد که خانم های روستایی خیاطی را خوب یادبگیرند و با جذب مشتری کسب درآمدی داشته باشند البته در تمام طول هفته از طریق شبکه های اجتماعی با فراگیران و نوخیاطان در ارتباط بودم و اشکالات شان رفع و سؤالاتشان را پاسخ می دادم .
وی با اشاره به اینکه با شیوع کرونا دوباره من بیکار شدم، می افزاید: بیکاری را دوست نداشتم و در این فکر بود که چگونه اوقات خود را پر کنم! تا اینکه سفری به لاسجرد پیش آمد و برای خرید مایحتاج خانه به شهرستان سرخه رفتیم . در ماشین همسرم نشسته بودم که تابلوی "ننه کوکب" توجه ام را جلب کرد. این اسم کارگاه خانم مونسیان بود. وارد مغازه که شدم هنرهای دستی و صنایع محلی زیبایی را دیدم با راهنمایی خانم مونسیان کارگاه تولید این محصولات را نیز دیدم و از ایشان خواستم تا هنر جاجیم بافی که از هنرهای ریشه دار در روستای لاسجرد بود به من آموزش دهد.


در دو هفته آموزش های جاجیم بافی را فراگرفته و با تمرین در آن کسب مهارت کردم، قصد دارم هنر جاجیم بافی را که صنعتی ریشه دار در روستای ما است، احیا کنم و با کمک مسئولین روستا علاوه بر آموزش دختران و بانوان از آن به عنوان یک هنر – صنعت اقتصادی در بهبود معیشت روستاییان بهترین بهره برداری اقتصادی را داشته باشیم.

طنین یاس - از سمنان - لاسجرد