به گزارش خبرگزاری بسیج از فارس، جانباز عبدالحسین پیروان دلنوشته‌ای به مناسبت سالروز شکست حصر سوسنگرد و به یاد همسنگر شهید خود، عبدالحمید خسروی نوشت. عبدالحسین پیروان، از اولین رزمندگانی است که همراه با گروه شهید پرویان از کازرون به سوسنگرد اعزام و تا پایان حصر، در شهر ماند و شاهد شهادت یاران خود بود. متن این دلنوشته به شرح زیر است:
آمده بود تا بماند و ماند وبا شهادت ماندگار شد .
از روز های اول اعزام به جبهه به طور نا خود آگاه با او اشنا شدم .تجربه جنگیدن در دوران سربازی در کردستان را داشت .بدنی آماده ورزشی و رزیده رلشت .کم حرف می زد و مرد عمل بود .در مدت حضورمان در هویزه هر روز با هم بودیم ومن از تجربیاتش می اموختم و در شهر برای کمک به مردم هویزه .در روز هجوم دشمن برای فتح سوسنگرد تا لحطه اخر جنگید.کارش تیربارچی بود اما ار پی جی نیز یافته بود که با هر دو شلیک می کرد و از پیشروی دشمن جلوگیری می کرد.مکان حساسی داشت بک خاکریز دو نبش و محل تردد بچه ها و او با اتش خود انها را پشتیبانی میکرد .بعد از شهادت علی اکبر پیرویان کنارش امدم و گفتم شنیدی که اکبر شهید شد گفتم دیدم .مدتی با او بودم .عده ای به عقب می رفتند و خبر از عقب نشینی می دادند .وواز کمبود مهمات و امکانات می گفتند .اما می گفت عقب نشینی معتا ندارد .اینجا مهمترین جایی است که می توان با دشمن مبارزه کرد .برای اوردن مهمات کمی به عقب برگشتم نه مهمات دیدم و نه کسی در خاکریز .بر گشتم خبرش کنم که او دیگر پرواز کرده بود.
روحش شاد*
حسین پیروان ابان ماه ۹۹
انتهای پیام/
